“Τα τάπερ της Αλίκης” το νέο βιβλίο της Έλενας Ακρίτα είναι μια αθηναϊκή τοιχογραφία της εικοσαετίας 1980-2000

Της Γιώτας Δημητρίου

“Τα τάπερ της Αλίκης” είναι μια αθηναϊκή τοιχογραφία της εικοσαετίας 1980-2000.
Το καινούριο βιβλίο της Έλενας Ακρίτα μας μαθαίνει πράματα και θάματα για μια Αθήνα που μόνο οι παλιοί βέροι Αθηναίοι γνωρίζουν, μας δίνει πληροφορίες σημαντικές και ασήμαντες, μας κοινωνεί μαθήματα ζωής και συχνά πυκνά μέσα από τις σελίδες του μας κάνει να γελάμε μόνοι μας σαν χαζά.
Το νέο βιβλίο της Έλενας Ακρίτα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα (και κάποιοι τυχεροί είχαμε την τύχη να το διαβάσουμε από τις πρώτες μέρες κυκλοφορίας του) κρύβει μέσα του μαθήματα δημιουργικής γραφής. Ναι, όλα όσα διδάσκονται σε εργαστήρια δημιουργικής γραφής τα περιέχει το βιβλίο αυτό.
Και αν η κυρία Ακρίτα ξεκινά με απόσπασμα από τον λατρεμένο Charles Dickens έχει κάθε δικαίωμα να το κάνει, γιατί η πένα της διαθέτει αόρατες κλωστές συνδεδεμένες με παλιά αγαπημένα κλασικά βιβλία. 

“Τα τάπερ της Αλίκης” είναι ένα γκράφιτι στους τοίχους των πολυκατοικιών της Κυψέλης, των μπορντέλων της Φυλής, των θεατρικών σκηνών, των παλιών καταστημάτων και των ρετιρέ με τις στρωμένες τσόχες για κουμκάν. Είναι όσα ζήσαμε κι αγαπήσαμε σε μια Αθήνα που δεν μένει πια εδώ”.
Ένα βιβλίο που σε κάνει να νοσταλγήσεις  ό,τι όμορφο έχει κλείσει μέσα του το χθες και δεν υπάρχει πια. Μπορεί να είναι η παλιά Αθήνα, μπορεί να είναι η παλιά Λάρνακα, μπορεί να είναι πολλά….

Η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η Φίνος Φιλμ, η αγαπημένη Κοραλία, ο έρωτας, η μοιχεία, η πόρνη στο επάγγελμα, η πραγματική πόρνη, ιστορίες-αμαρτίες και μια πένα τόσο απολαυστική σαν σπουδαία ταινία του ’70 σε θερινό σινεμά.

“Έτσι τις έπιασε η νύχτα, σαν τις Ερινύες να ραδιουργούν, να δολοπλοκούν και να ορκίζονται εκδίκηση. Μόνο που δεν βρίσκονταν βαθιά στα έγκατα του Άδη αλλά στο φούρνο της γειτονιάς. Γιατί αυτές οι Ερινύες δεν ήταν Θεές γεννημένες από το αίμα του Ουρανού. Ήταν μια ταξιθέτρια, μια ταμίας και μια φουρνάρισσα σε μια τόση δα γωνίτσα του μεγάλου τούτου κόσμου”…..
“Εμένα ο Θεός δεν με ευλόγησε με παιδιά, Ελένη. Εσένα όμως σε αξίωσε να αποκτήσεις παιδί. Κι όλα αυτά τα χρόνια πίστευα πως είσαι η καλύτερη μάνα του κόσμου. Όμως, είσαι σκάρτη μάνα, κοπέλα μου. Ματώνω που στο λέω, αλλά είσαι σκάρτη μάνα. Κι αν το κάνεις αυτό που σκέφτεσαι, θα ‘σαι σάπια ως το μεδούλι. Και να σου πω κι ένα τελευταίο; Μπορεί εγώ να δουλεύω στα μπορντέλα, αλλά η πουτάνα είσαι εσύ”.

Περισσότερα στις 406 σελίδες του υπέροχου αυτού νέου βιβλίου της αγαπημένης Έλενας Ακρίτα.