«…ήταν η εποχή τόσο πιεσμένη, τόσο δύσκολη, που μόνο εκφράζοντας τον πόνο του μπορούσε κανείς να την αντέξει»

SkalaTimes

«Κατά καιρούς μ’ έχουν χαρακτηρίσει καθαρά πολιτικό ποιητή. Προσωπικά δεν νομίζω ότι είμαι πολιτικός ποιητής. Είμαι ερωτικός και πολιτικός μαζί. Συνδυάζονται αυτά τα δύο. Είναι η εποχή που τα συνδύαζε αυτά τα δύο. Δηλαδή δεν μπορούσε να είναι κανείς ερωτικός ποιητής, ξεχνώντας το πολιτικό πλαίσιο εκείνης της εποχής που ήταν φουντωμένα τα πολιτικά πάθη. Υπήρχε το πολιτικό στοιχείο μέσα, η έκφραση της πολιτικής, μέσα από μια ερωτική κατάσταση όμως. Δεν ξέρω αν το καταλαβαίνουμε αυτό το πράγμα εύκολα. Γι’ αυτό αρνούμαι όλα αυτά περί “ποίησης της ήττας’ και τα σχετικά. Δεν είναι ποίηση της ήττας. Είναι μια αγωνία για την εποχή, ένα άγχος για την εποχή. Όταν τελείωσε η εποχή, τελειώνει κι η ποίηση. Δεν μπορείς να γράφεις συνεχώς ποίηση. Δεν είμαι επαγγελματίας ποιητής. Αισθάνομαι την ποίηση σαν τρόπο έκφρασης επειδή δεν μπορούσα να εκφραστώ διαφορετικά. Δηλαδή ήταν η εποχή τόσο πιεσμένη, τόσο δύσκολη, που μόνο εκφράζοντας τον πόνο του μπορούσε κανείς να την αντέξει». Μανόλης Αναγνωστάκης

Τα πιο πάνω είχε πει κάποτε ο “ποιητής της ήττας”, που δεν του άρεσε να τον αποκαλούν έτσι.

Αυτός ο μήνας, ο Ιούνιος, είναι ο μήνας που έφυγε απ’ τη ζωή ο Μανόλης Αναγνωστάκη (23 Ιουνίου 2005).
Ο άνθρωπος που μας έμαθε πως “σαν πρόκες πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις, να μη τις παίρνει ο άνεμος”.

Σε πιεσμένες εποχές, δύσκολες, μόνο εκφράζοντας τον πόνο του μπορεί κανείς να αντέξει.
Οι τέχνες θα είναι πάντα ένα καλό καταφύγιο έκφρασης. Η οποιαδήποτε μορφή τέχνης. Μουσική, γράψιμο, Ζωγραφική, χορός, κοκ.

Άλλωστε, έρευνες έχουν αποδείξει τα οφέλη από την ενασχόληση του ανθρώπου (παιδιού ή ενήλικα) με τις τέχνες.
Οφέλη για τη ψυχολογία μας, αλλά και θετικές επιπτώσεις στη προσωπικότητα μας.

Ποτέ δεν είναι αργά να ξεκινήσετε μαθήματα γύρω από ένα είδος τέχνης που σας ενδιαφέρει ή να αρχίσετε μόνοι σας να ασχολείστε ερασιτεχνικά με αυτό που αγαπάτε. Γράψιμο, ζωγραφική, κοκ.