Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης, από τη Λάρνακα στην Νέα Υόρκη με “εισιτήριο” την καλαθόσφαιρα!

Ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης κατάγεται από τη Λάρνακα και είναι 18 ετών. Στα 9 του χρόνια ξεκίνησε να παίζει καλαθόσφαιρα στις Ακαδημίες ΖΗΝΩΝ, στη συνέχεια εντάχθηκε και στην Εθνική Κύπρου και πριν από ένα χρόνο το αγαπημένο του άθλημα, η καλαθόσφαιρα, του άνοιξε δρόμους για τη μητρόπολη του κόσμου, την Νέα Υόρκη.
Εδώ και ένα χρόνο φοιτά σε σχολείο στην Νέα Υόρκη και σχεδιάζει το μέλλον του στις ΗΠΑ. Με τον Κωνσταντίνο ο οποίος βρίσκεται για διακοπές στα πάτρια εδάφη, συναντηθήκαμε και μιλήσαμε για καλαθόσφαιρα και αθλητισμό γενικότερα. Ο 18χρονος point guard τονίζει ότι: “Όταν αγαπάς αυτό που κάνεις, ή όταν θέλεις να ασχοληθείς με αυτό σοβαρά, θα σε οδηγήσει σίγουρα κάπου”.  

Της Γιώτας Δημητρίου 

Κωνσταντίνε πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με την καλαθόσφαιρα;
Πριν από 9 χρόνια στην ηλικία των 9 ετών. Βασικά, όπως οι περισσότεροι στην Κύπρο, έτσι κι εγώ, ασχολούμουν με το ποδόσφαιρο. Ένα παιδί από την γειτονιά μας έπαιζε καλαθόσφαιρα στις Ακαδημίες ΖΗΝΩΝ και αρχικά πήγαμε κι εμείς (εγώ και ο αδελφός μου) για πλάκα. Στη συνέχεια όμως το πήρα σοβαρά, ήταν κάτι που μου άρεσε και κάπως έτσι ξεκίνησα. 

Πώς άρχισε η ιδέα να συνεχίσεις το σχολείο (Λύκειο) μέσω της καλαθόσφαιρας στην Αμερική;
Την ιδέα την είχα μέσα στο μυαλό μου και το είχα αναφέρει στη μητέρα μου η οποία όμως αρχικά ήταν αρνητική…. 

Γιατί;
Γιατί η Αμερική είναι μακριά, θα πήγαινα μόνος μου, κτλ. Στη συνέχεια όμως όταν ακόμη ένα παιδί από την Εθνική είχε στείλει τις αιτήσεις του και προετοιμαζόταν για να πάει (ο Ανδρέας Χειμώνας), η μητέρα μου έγινε κάπως θετική με την ιδέα, αφού θα υπήρχε ακόμη ένας Κύπριος (από τη Λευκωσία), ο οποίος ήταν συμπαίκτης μου στην Εθνική και θα μπορούσαμε να πάμε μαζί. Έτσι και έγινε, πήγαμε και οι δύο σε ιδιωτικό σχολείο στην Νέα Υόρκη, στο Hoosac School.

Τι σε ξεχώρισε και σε δέχθηκαν με υποτροφία σε High School στην Αμερική;
Το γεγονός ότι είχα διεθνείς συμμετοχές, το ότι συμμετείχα με την Εθνική Κύπρου σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Φυσικά μετά που έστειλα τις αιτήσεις μου είχα μιλήσει και με τον προπονητή μου στον Ζήνωνα Καλαθόσφαιρα, τον Μιχάλη Μιχαήλ ο οποίος με συμβούλεψε και μου είπε τι έπρεπε να κάνω. 

Εδώ και ένα χρόνο λοιπόν βρίσκεσαι σε Λύκειο στην Νέα Υόρκη με υποτροφία λόγω καλαθόσφαιρας. Από τη Λάρνακα στη Νέα Υόρκη. Ποιες διαφορές παρατήρησες μεταξύ Αμερικής και Κύπρου, όσον αφορά την καλαθόσφαιρα;
Από τον τρόπο παιχνιδιού μέχρι τις εγκαταστάσεις, υπάρχουν πολλές διαφορές. Αυτό που θα ήθελα να τονίσω είναι ότι δυστυχώς στην Κύπρο (και το φαινόμενο είναι ακόμη πιο εμφανές στη Λάρνακα) αναγκαζόμαστε πολλές φορές να παίζουμε καλαθόσφαιρα σε σχεδόν αντίξοες συνθήκες. Δηλαδή δεν υπάρχει παρκέ, δεν υπάρχουν οι κατάλληλες εγκαταστάσεις και γήπεδα με ψηλές προδιαγραφές και ευνοϊκές για τον αθλητή συνθήκες.
Στην Αμερική καταρχάς το γήπεδο καλαθόσφαιρας είναι παρκέ, τα περισσότερα γήπεδα έχουν κατάλληλα αποδυτήρια και ουσιαστικά οι υποδομές είναι ιδανικές για ένα αθλητή.

Είναι σημαντικό αυτό;
Φυσικά! Οι περισσότεροι τραυματισμοί γίνονται όταν δεν υπάρχει παρκέ.
Επίσης στην Αμερική μπορείς να πας στο γήπεδο του σχολείου σου να εξασκηθείς οποιαδήποτε ώρα θέλεις (πέρα από τις προγραμματισμένες προπονήσεις). Στην Κύπρο για να πας να παίξεις πρέπει να πάρεις άδεια από τον προπονητή, που πρέπει να πάρει άδεια από τον υπεύθυνο του γηπέδου κτλ.
Στην Αμερική υπάρχει κανονικό γυμναστήριο στο χώρο του γηπέδου, η νοοτροπία της προπόνησης είναι διαφορετική, κανένας δεν παίζει “απλώς για χόμπι”, όλοι παίζουν για ένα στόχο. Ο προπονητής είναι κάποιος με εμπειρία, ο οποίος δουλεύει συνεχώς σε ψηλά επίπεδα καλαθόσφαιρας. 

Κωνσταντίνε, είσαι ένα παράδειγμα για το πώς η καλαθόσφαιρα όταν την πάρεις στα σοβαρά, μπορεί να σου ανοίξει και δρόμους εκτός Κύπρου.
Βεβαίως! Όταν αγαπάς αυτό που κάνεις, ή όταν θέλεις να ασχοληθείς με αυτό σοβαρά, θα σε οδηγήσει σίγουρα κάπου. 

Η Εθνική Κύπρου στην οποία έχεις αγωνιστεί σε βοήθησε με κάποιο τρόπο όσον αφορά στην ένταξη σου στο σχολείο στην Νέα Υόρκη και στην υποτροφία;
Ναι, έπαιξε ρόλο. Η Εθνική πάντα παίζει ρόλο και επίσης η Ομοσπονδία (ΚΟΚ) βοηθάει. 

Ποιοι είναι οι στόχοι σου, ονειρεύεσαι να παίξεις μια μέρα στο NBA;
Όταν είσαι αθλητής δεν πρέπει να βλέπεις πολύ μακριά γιατί κανένας δεν ξέρει τι μπορεί να συμβεί, πχ μπορεί αύριο να έχεις ένα τραυματισμό και να αναγκαστείς να σταματήσεις. Αυτή τη στιγμή οι στόχοι μου είναι να πάω σε ένα αξιόλογο πανεπιστήμιο στην Νέα Υόρκη, να σπουδάσω κάτι που να έχει σχέση με αθλητισμό και από εκεί και πέρα θα δούμε. Αγαπώ την καλαθόσφαιρα, προπονούμαι σκληρά και θα δούμε. Θα ήθελα να πάω σε ψηλό επίπεδο, αλλά θα δούμε, δεν εξαρτάται μόνο από εμένα.

Πώς είναι η ζωή σου στην Μητρόπολη του κόσμου, την Νέα Υόρκη;
Πριν πάω στην Νέα Υόρκη είχα επιλέξει το σχολείο που θα έστελνα αιτήσεις να βρίσκεται μακριά από το κέντρο, να είναι κάπου υπαίθρια, με λιγότερο κόσμο και να μου δίνει την ευκαιρία να επικεντρώνομαι στο άθλημα και στις σπουδές μου. Και πραγματικά το Hoosac είναι έτσι. Για να καταλάβεις, βρίσκομαι στην Νέα Υόρκη εδώ και ένα χρόνο και μόνο 3 φορές έχω πάει κέντρο, στο Manhattan. 

Αυτό το διάστημα προετοιμάζεσαι για πανεπιστήμιο;
Ναι, έχω τελειώσει τώρα το Λύκειο (High School), θα φοιτήσω ένα χρόνο σε prep school, είτε στην Βόρεια Καρολίνα, είτε στο σχολείο που βρίσκομαι τώρα και μετά θα συνεχίσω κανονικά σε Πανεπιστήμιο. Aυτός ο χρόνος προετοιμασίας θα με βοηθήσει να ασχοληθώ ακόμη περισσότερο με καλαθόσφαιρα, να δώσω τις κατάλληλες εξετάσεις για να με βοηθήσουν στην ένταξη μου σε πανεπιστήμιο και επίσης θα με βοηθήσει να ωριμάσω ακόμη περισσότερο ως άνθρωπος και ως αθλητής. 

Μετά από ένα χρόνο στην Νέα Υόρκη τι νομίζεις ότι πρέπει να αλλάξει στη Κύπρο όσον αφορά την καλαθόσφαιρα;
Καταρχάς η νοοτροπία μας! (Χαμογελά) Νομίζω θα έπρεπε να ανοίξουν τα γήπεδα σε όσους θέλουν να προπονηθούν, να γίνουν καταλληλότερα τα γήπεδα, να δοθεί περισσότερη σημασία όχι μόνο στην καλαθόσφαιρα, αλλά στον αθλητισμό γενικότερα, να καταλάβει ο κόσμος την σημασία του αθλητισμού για μια χώρα και για τον κόσμο της, ιδιαίτερα για τα παιδιά και τους νέους. Ο αθλητισμός για τους Αμερικανούς είναι εξίσου σημαντικός όσο και η ίδια η παιδεία, η εκπαίδευση. Θα έπρεπε και στην Κύπρο να δοθεί περισσότερη έμφαση στον αθλητισμό.

Πιστεύεις πως δεν δίνεται;
Ναι, πιστεύω πως δεν δίνεται όσο θα έπρεπε. Επίσης, ανάμεσα στα άλλα προβλήματα γύρω από τον αθλητισμό και την Καλαθόσφαιρα, υπάρχει και ένα θέμα με τους ξένους και παραμελούνται οι Κύπριοι. Στις πρώτες ομάδες, είναι γνωστό, πως μετά τα 18 οι Κύπριοι παίχτες παραμελούνται και τη θέση τους παίρνουν οι ξένοι. Επιπλέον κάτι άλλο που θα ήθελα να αλλάξει στην Κύπρο είναι η στάση των προπονητών. Πιστεύω πως οι προπονητές πρέπει να μιλούν περισσότερο με τους παίχτες τους, να τους δίνουν χρόνο και εκτός γηπέδου γιατί είναι σημαντική η σχέση παίχτη και προπονητή. Αυτό πιστεύω πως δημιουργεί και ένα εξαιρετικό κλίμα ομαδικότητας, που είναι απαραίτητο για τις επιτυχίες. 

Σήμερα φοιτάς με υποτροφία σε High School στην Αμερική λόγω της καλαθόσφαιρας, αυτό θα σε βοηθήσει να κερδίσεις και υποτροφία σε Πανεπιστήμιο; Ναι, αυτό το είχα ψάξει από την αρχή και πραγματικά είδα πως όταν τελειώσεις το Λύκειο (High School) εκεί στην Αμερική, τότε είναι πιο εύκολο να εξασφαλίσεις και τις υποτροφίες για Αμερικανικό Πανεπιστήμιο και αυτός ήταν και ο λόγος που αποφάσισα να πάω.
Το Αμερικανικό σχολείο που τελειώνεις σε βοηθά να εξασφαλίσεις υποτροφίες σε Πανεπιστήμια, αφού συνεργάζεται με κάποια Πανεπιστήμια. 

Ο αθλητισμός λοιπόν ανοίγει δωρεάν πόρτες στην μόρφωση….
Ακριβώς! Γι’ αυτό λέμε πως ο αθλητισμός είναι σημαντικός από πολλές απόψεις και είναι ευρύ το φάσμα των θετικών που κερδίζει κανείς μέσα από τον αθλητισμό. 

Είσαι χαρούμενος που ο αθλητισμός, η καλαθόσφαιρα, σου άνοιξε πόρτες για δωρεάν μόρφωση και σου έδωσε το πράσινο φως για την Νέα Υόρκη;
Ναι! Ας μη ξεχνάμε πως η Αμερική είναι κατά κάποιο τρόπο “η μάνα” της καλαθόσφαιρας!