Η Μαίριλυν Ζαννέτου κεντάει με λέξεις τις «Ακαριαίες εικόνες του κόσμου»

H συγγραφέας και εκπαιδευτικός Μαίριλυν Ζαννέτου ξεκινάει μια δικιά της στήλη στο διαδικτυακό μας περιοδικό SkalaTimes με τίτλο «Ακαριαίες εικόνες του κόσμου» και θα αφορά σε θέματα επικαιρότητας και κοινωνικά ζητήματα, τα οποία θα παρουσιάζονται με ένα αλλιώτικο ύφος. Με αφορμή λοιπόν τις Ακαριαίες Εικόνες του Κόσμου, σήμερα κουβεντιάζουμε με την Μαίριλυν.

Της Γιώτας Δημητρίου

Μαίριλυν η δικιά σου σχέση με το γράψιμο πότε άρχισε;
Εξ απαλών ονύχων. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα τετράδιο που είχα στην Τρίτη δημοτικού στο οποίο έγραφα διάφορα ποιήματα που είχαν θεματικό άξονα τα κατεχόμενα μας εδάφη, όντας γόνος προσφύγων. Στο δημοτικό σχολείο, όμως, ένοιωθα ότι ευνουχιζόμουν με το «Σκέφτομαι και γράφω» που αφορούσε συνήθως σε πληκτικά θέματα, εντελώς απομακρυσμένα από την καθημερινότητα. Το ίδιο ένοιωθα και στη Μέση εκπαίδευση με τα κοινότυπα θέματα της δημοκρατίας για παράδειγμα. Το πάθος μου εξελίχτηκε όταν ήμουν πλέον φοιτήτρια και μπορούσα επιτέλους να γράψω για ό,τι με ενέπνεε και με εξέφραζε. 

Υπήρχαν άτομα στην οικογένεια σου που ασχολούνταν με τη συγγραφή;
Ο παππούς μου ήταν φίλος του λόγου και έγραφε κυρίως στα πλαίσια της θέσης του (πρόεδρος ΠΟΕΔ και διευθυντής Δημοτικής εκπαίδευσης) αλλά όχι με το λογοτεχνικό ύφος, αν θέλεις, που χαρακτηρίζει τα όσα γράφω εγώ. Ήταν για μένα η καταλυτικότερη επίδραση από άποψη ανθρώπου, φίλου και δάσκαλου στη ζωή μου. Αυτός μου αγόρασε τα πρώτα μου βιβλία και μου ενστάλαξε στη ψυχή μου την αγάπη για τη μάθηση και τη γνώση. 

Ποιες δουλειές σου έχουν εκδοθεί μέχρι σήμερα;
Τον Απρίλιο του 2016 εκδόθηκε μια συλλογή διηγημάτων μου με τίτλο «Ακαριαία παραμύθια μιας ετσιθελικής πραγματικότητας» και τον Μάρτιο του 2017, ένα παιδικό παραμύθι με τίτλο «Το αλλιώτικο μυαλοκούτι του Αλέξανδρου».

Για σένα τι σημαίνει καλό γράψιμο και καλός συγγραφέας;
Όσο περνά ο καιρός αλλάζει αυτή η απάντηση. Τα τελευταία χρόνια απολαμβάνω περισσότερο τους πιο αναρχικούς ανθρώπους που γράφουν κυρίως με βάση τα σκληρά τους βιώματα. Πρέπει να αναφέρω στο σημείο αυτό, ότι φιλοσοφικά απεχθάνομαι τη λέξη συγγραφέας. Όπως γράφει ο αγαπημένος Διονύσης Χαριτόπουλος, στο βιβλίο του «Ο έρωτας κουβάρι», δεν υπάρχουν συγγραφείς αλλά γραφιάδες.
Συνεπώς, για μένα, καλός γραφιάς είναι αυτός που μπορεί να κινηθεί στα πιο γνώριμα μονοπάτια με τον πιο μοναδικό και ευφυή τρόπο, πάντοτε προσθέτοντας στο γράψιμό του κομμάτια της ψυχής του. 

Πόσο ρόλο παίζει ο εσωτερικός κόσμος του συγγραφέα ως προς το αποτέλεσμα του κειμένου;
Τεράστιο. Ο εσωτερικός κόσμος του κάθε ατόμου που γράφει, επηρεάζει άμεσα το έργο του και επιδρά καταλυτικά σε αυτό. Θεωρώ πως τα ωραιότερα κείμενα γράφονται σε περιόδους ψυχικού αναβρασμού ή συναισθηματικής φόρτισης γιατί ο κάθε γραφιάς, τις στιγμές εκείνες, αφουγκράζεται περισσότερο τον κόσμο. 

Ποιοι είναι οι δικοί σου αγαπημένοι συγγραφείς;
Τα πρώτα μου βήματα στον χώρο της λογοτεχνίας τα έκανα με τον Μενέλαο Λουντέμη. Συνέχισα με τον Αλέξη Ζορμπά του Νίκου Καζαντζάκη. Αυτοί οι δύο συγγραφείς είναι οι αγαπημένοι μου από την παλαιότερη τάξη πραγμάτων. Εκ των υστέρων γνώρισα και λάτρεψα την ποίηση της Κατερίνας Γώγου, την κυνικότητα του Διονύση Χαριτόπουλου και ερωτεύτηκα τον αλλιώτικο Γιάννη Αγγελάκα. Από ξένους συγγραφείς οι αγαπημένοι μου είναι ο Edgar Allan Poe και ο Oscar Wilde, ο οποίος με έκανε να ανατριχιάσω και να δακρύσω πολλάκις. 

Ποιοι στίχοι από ποιο ποίημα θα έλεγες ότι ταιριάζουν στη ζωή και στην προσωπικότητα σου;
Οι αγαπημένοι μου στίχοι είναι δια χειρός του συγκλονιστικού Pablo Neruda στο ποίημα του Sonnet XVII και είναι οι ακόλουθοι:

«I love you without knowing how, or when, or from where.
I love you straightforwardly, without complexities or pride;
so I love you because I know no other way than this: 

where I does not exist, nor you,
so close that your hand on my chest is my hand,
so close that your eyes close as I fall asleep». 

Μαζί με τις επιστολές του Καζαντζάκη προς τη Γαλάτεια και του Σεφέρη προς τη Μαρώ , αποτελούν για μένα την ωραιότερη απεικόνιση του έρωτα. Αυτού του έρωτα τον οποίο ονειρεύτηκα πολλάκις και για τον οποίο έγραψα δεκάδες σελίδες. Ενδεχομένως αυτού του έρωτα που μαζικοποιήθηκε και χάθηκε στον βωμό του χρόνου, των συμβάσεων και των νέων εικονικών πραγματικοτήτων.

Θα ξεκινήσεις μια δικιά σου στήλη στο διαδικτυακό περιοδικό SkalaTimes. Πώς θα ονομάζεται η στήλη και τι θα διαβάζουμε μέσα από αυτή;
Ναι και είναι με ιδιαίτερη χαρά που εντάσσομαι στην όμορφη οικογένεια αυτού του τόσο αξιόλογου διαδικτυακού περιοδικού. Η στήλη θα ονομάζεται «Ακαριαίες εικόνες του κόσμου» και θα αφορά σε θέματα επικαιρότητας και κοινωνικά ζητήματα, τα οποία θα παρουσιάζονται με ένα αλλιώτικο ύφος. 

Τέλος, τι σημαινει για σένα το γράψιμο Μαιριλυν;
Για μένα το γράψιμο ισοδυναμεί με ζωή. Η αέναη δημιουργία είναι αυτή που κινεί τα νήματα του δικού μου κόσμου. Είναι η μεγαλύτερη μου αγάπη και το πάθος μου.