Της Γιώτας Δημητρίου
Αρχισυντάκτρια SkalaTimes
Διάβαζα στο doctv.gr τα λόγια της Φρίντα Κάλο «Αξίζεις μια αγάπη που να πάρει τα ψέματα, που να σου φέρει τον ενθουσιασμό, τον καφέ και την ποίηση».
Και σκεφτόμουν αυτό που είπε η Έλενα σήμερα στην καφετέρια (στο όμορφο Pauls) στη συνάντηση μας με τον Κώστα και τον Μάριο: “Στο νησί της Αφροδίτης λείπει ο ερωτισμός, οι άνθρωποι δεν ξέρουν να φλερτάρουν”.
Η αλήθεια είναι πως στο νησί της Αφροδίτης τα πράγματα είναι κάπως δύσκολα (φλέρτ και ρομαντισμός είναι είδη προς εξαφάνιση).
Παρόλα αυτά, υπάρχουν μερικές αδιάσειστες αλήθειες: όλοι αξίζουμε μιαν αγάπη που θα είναι έτοιμη να μείνει δίπλα μας και 10 και 20 και 30 και 40 και 50 και 60 και 70 χρόνια, χωρίς να μας απατά (ή να σκέφτεται να μας απατήσει), χωρίς να μας παρατά στα καλά καθούμενα, επειδή βαρέθηκε και επιθυμεί να βρει“νέο έρωτα”, χωρίς να κουβαλεί ψυχολογικά που θα βγαίνουν πάνω μας σαν μαχαίρι δίκοπο και προπαντών που θα είναι έτοιμη αυτή η αγάπη να φτιάξει οτιδήποτε χαλάσει και όχι να ξενοκοιτάει “για νέο λιμάνι”, ενώ θα κοιμάται δίπλα μας.
Αξίζουμε όλοι μιαν αγάπη που θα είναι έτοιμη να τα βάλει με θεούς και δαίμονες και τα όποια παιδικά ψυχολογικά της τραύματα, για να μας κρατήσει δίπλα της, μια αγάπη που θα ξέρει το χρώμα της καρδιάς μας και θα είναι έτοιμη να πολεμήσει για εμάς.
Μια αγάπη που θα ξέρει πως η μαγκιά είναι να μένεις και όχι οι απάτες, τα ψέματα, οι μοιχείες, οι κακίες και οι μοιρασμένοι δρόμοι.
Μια αγάπη που θα ξέρει πως οι ανίκανοι να αγαπούν θα βρίσκουν πάντα κλειστούς δρόμους, σαν κατάρα και σαν Θεία δικαιοσύνη.
Όλοι αξίζουμε μιαν αγάπη που δεν θα χαραμίζει τα χρόνια μας στο γιουσουρούμ της απάτης και των ψεμάτων, αλλά θα πολεμά για να γεράσουμε μαζί και να γευτούμε πλάι πλάι όλου του κόσμου τα ηλιοβασιλέματα και ανατολές.
“Αξίζεις μια αγάπη που να θέλει να χορεύει μαζί σου, που να επισκέπτεται τον παράδεισο κάθε φορά που κοιτάει τα μάτια σου, και που δεν βαριέται ποτέ να διαβάζει τις εκφράσεις σου. Αξίζεις μια αγάπη που να σε ακούει όταν τραγουδάς, που να σε στηρίζει στα ρεζιλίκια σου, που να σέβεται ότι είσαι ελεύθερη, που να σε συνοδεύει στο πέταγμά σου, που να μην την τρομάζει η πτώση. Αξίζεις μια αγάπη που να πάρει τα ψέματα, που να σου φέρει τον ενθουσιασμό, τον καφέ και την ποίηση”, έγραφε η Φρίντα Κάλο.
Οι άλλες αγάπες, οι ψεύτικες που επιλέγουν το δρόμο της απάτης και της υποκρισίας μπορούν να πάνε στο καλό.
Ο Θεός πάντα θα φυλάει τις αγάπες τις αληθινές σε αυτούς που δεν πρόδωσαν ποτέ και έμειναν πιστοί στο όνομα της πραγματικής αγάπης κι ας τους αποκαλεί ο κόσμος “αθεράπευτα ρομαντικούς”….
