Διαζύγιο και Παιδιά

Γράφει η Ελένη Δανιήλ
Εγγ. Συμβουλευτική ψυχολόγος
Τηλ: 97736810 

Το διαζύγιο είναι ένα γεγονός που μπορεί να βιωθεί ως επώδυνο, αφού αποτελεί μία μορφή απώλειας τις περισσότερες φορές για τον γονέα που μένει πίσω αλλά κυρίως για τα παιδιά. Ωστόσο, μακροπρόθεσμα το διαζύγιο δεν συνεπάγεται απαραίτητα με αρνητικές ψυχολογικές επιδράσεις στα παιδιά, αν προετοιμαστεί κατάλληλα γι’ αυτό. Αυτό που μπορεί να συνδέεται με την εμφάνιση διαφόρων προβλημάτων στα παιδιά είναι η διαβίωση και η έκθεση κατά την παιδική και εφηβική ηλικία σε ένα περιβάλλον με συνεχείς συγκρούσεις για μεγάλα χρονικά διαστήματα , από ότι το ίδιο το γεγονός του διαζυγίου.

    Πολλές φορές οι γονείς προσπαθούν να κρύψουν τις διαφωνίες τους και τα προβλήματα τους από τα παιδιά και δεν κάνουν καμία συζήτηση μπροστά τους. Ωστόσο, τα παιδιά δεν είναι χαζά! Διαισθάνονται τα πράγματα και αντιλαμβάνονται ότι υπάρχουν προβλήματα στις σχέσεις των γονιών τους. Αντιλαμβάνονται τα μη λεκτικά μηνύματα μεταξύ των γονιών τους (π.χ. θυμωμένες ματιές, έλλειψη λεκτικής επικοινωνίας μεταξύ τους και σωματικής επαφής, με αποτέλεσμα να εξωτερικεύουν το θυμό τους με ακατάλληλους τρόπους και αντιδράσεις είτε στο σχολείο, είτε στο σπίτι.

    Όταν πάλι οι γονείς παίρνουν την απόφαση να χωρίσουν, δυσκολεύονται να το αναγγείλουν στα παιδιά τους και να μιλήσουν ειλικρινά μαζί τους γι’ αυτό, γιατί δε θέλουν να έρθουν αντιμέτωποι με τα βλέμματα τους, τις αντιδράσεις τους, τα συναισθήματα τους. Είναι όντως πολύ δύσκολο, αλλά από την άλλη δεν είναι σωστό απέναντι στο παιδί να φεύγει ο ένας γονιός από το σπίτι και να μην είναι ξεκάθαρο τι συμβαίνει ή και να μην το γνωρίζει. Και τότε να χρειάζεται να υποθέτει, να ελπίζει ότι θα περάσει, να χάνει την εμπιστοσύνη στο πρόσωπο των γονιών του. Ο ενήλικας για να πάρει την απόφαση να χωρίσει το έχει σκεφτεί καιρό, έχει δώσει χρόνο στον εαυτό του να προετοιμαστεί, αλλά ένα παιδί δεν έχει δικαίωμα να προετοιμαστεί γι’ αυτήν την αλλαγή;

     Ο λόγος που πολλοί γονείς διστάζουν να μιλήσουν στα παιδιά τους είναι επειδή νιώθουν ενοχές απέναντί τους. Σκέφτονται ότι το διαζύγιο θα επηρεάσει τον ψυχικό τους κόσμο. Είναι αλήθεια ότι είναι προτιμότερο για τα παιδιά να ζουν και με τους δύο τους γονείς, οι οποίοι όμως να έχουν μια αρμονική σχέση και να αγαπιούνται. Αν όμως δεν αγαπιούνται πλέον, τσακώνονται συνεχώς, θυμώνουν, φωνάζουν; Όταν λείπει η αγάπη από το ζευγάρι, ίσως το διαζύγιο να είναι η κατάλληλη λύση για όλους.

     Το σημαντικότερο καθήκον των γονέων είναι να φροντίζουν και να προστατεύουν τα παιδιά τους, αλλά πάνω απ’ όλα να τα κάνουν ευτυχισμένα. Αν το διαζύγιο των γονέων, μπορεί να βοηθήσει ένα παιδί να είναι ευτυχισμένο θα είναι καλοδεχούμενο, χωρίς να σημαίνει ότι θα είναι εύκολο να το βιώσει. Καλό είναι να ακούσετε αυτά που έχουν να σας πουν τα παιδιά σας αλλά και αυτά που νιώθουν. Τα παιδιά ζουν μια απώλεια και χρειάζονται τη συμπαράσταση σας. Είναι πιο υγιές για τη δημιουργία της προσωπικότητας των παιδιών να βιώσουν τη θλίψη, το θυμό, τον πόνο ενός διαζυγίου.

Να θυμάστε πως τα παιδιά δε χρειάζονται τέλειους γονείς, χρειάζονται γονείς ευτυχισμένους και ειλικρινείς. Οι καλές σχέσεις και η ποιοτική επικοινωνία των παιδιών και με τους δύο γονείς τους μετά από ένα διαζύγιο, καθώς και η κοινή στάση και συνεργασία των γονέων για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών συσχετίζονται με τη θετική προσαρμογή τους. Τα παιδιά χρειάζονται αγάπη, τρυφερότητα, φροντίδα και σταθερά όρια από τους γονείς τους.