Πρώτο Παγκύπριο Συναπάντημα Προσφύγων στο Δασάκι Άχνας

Πρώτο Παγκύπριο Συναπάντημα Προσφύγων
Ένα τριήμερο οδοιπορικό αναμνήσεων
30 Οκτωβρίου – 1^η Νοεμβρίου 2019 στη Πλατεία Δάσους Άχνας

*Λειτουργία θεματικού Πάρκου «Η Προσφυγιά»
* Καλλιτεχνικό Πρόγραμμα

Είσοδος Δωρεάν

**1^η Νοεμβρίου Συναυλία με τον Γιάννη Κότσιρα**

Θεματικό Πάρκο «Προσφυγικός καταυλίσμός Δάσους Άχνας»
– Ένα μεγάλο αντίσκηνο στο οποίο θα τοποθετηθούν βιντεοπροβολέας και καρέκλες και θα προβάλλονται επιλεγμένα στιγμιότυπα από το ντοκιμαντέρ του Μιχάλη Κακογιάννη με τίτλο «Αττίλας ‘74»
– Αντίσκηνο που θα είναι αφιερωμένο στη «Μέριμνα». Θα περιλαμβάνει στοίβες από φορεμένα ρούχα, καθώς και επίσης τρόφιμα όπως μπισκότα, κονσέρβες, κ.α
– Τοποθέτηση υδροφόρας όπου θα αναπαριστά τον τρόπο διανομής νερού στους πρόσφυγες εκείνες τις μέρες τις τραγωδίας
– Το πρώτο σχολείο της προσφυγιάς. Στο αντίσκηνο θα τοποθετηθούν μαυροπίνακας και κιμωλίες
– Αναπαράσταση του καταυλισμού

Καλλιτεχνικό πρόγραμμα 1^ης Νοεμβρίου
4.30 μ.μ  Δέηση από τους τρεις ιερείς της κοινότητας στο προαύλιο του Μνημείου Πεσόντων και Αγνοουμένων, το οποίο είναι αφιερωμένο στον Άγιο Δημητριανό.

5.30-7.00 μ.μ Ξενάγηση όλων των παρευρισκομένων στο θεματικό πάρκο

7.10 μ.μ Καλωσόρισμα από τον Πρόεδρο του Κοινοτικού Συμβουλίου Άχνας κ. Νίκο Βάσιλα.

7.20 μ.μ Ομιλία του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας από τον Υπουργό Γεωργίας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος κ. Κώστα Καδή.

7.40 μ.μ Θα τιμηθούν ο Πάτερ Λάμπρος και η οικογένεια Λευκαρίτη

8.00 μ.μ Συναυλία με τον Ελλαδίτη τραγουδιστή Γιάννη Κότσιρα.

Το SkalaTimes μίλησε με τον Πρόεδρο του Κοινοτικού Συμβουλίου Άχνας, κ. Νίκο Βάσιλα, για αυτό το πρώτο παγκύπριο συναπάντημα προσφύγων, γι αυτό το τριήμερο οδοιπορικό αναμνήσεων.

Πώς ξεκίνησε η ιδέα για το πρώτο παγκύπριο συναπάντημα προσφύγων κύριε Πρόεδρε;
Αυτή ήταν μία ιδέα που ξεκίνησε πέρσι την μέρα του Αγίου Δημητριανού στις 6 Νοεμβρίου, ο οποίος Άγιος Δημητριανός θεωρείται ο προστάτης των Προσφύγων. Kάναμε μία μικρή εκδήλωση για τη κοινότητα μας, καλεσμένος ήταν και ο Υπουργός Εσωτερικών ο οποίος μας έκανε μία εισφορά και μας είπε «εύχομαι να κάνετε μία πιο μεγάλη εκδήλωση του χρόνου».
Eπειδή λοιπόν όλες οι κοινότητες διοργανώνουν κάθε χρόνο ένα φεστιβάλ, εμένα μου ήρθε η ιδέα να διοργανώσουμε μια τέτοια μεγάλη εκδήλωση που θα είναι συναπάντημα προσφύγων, αντί ένα απλό φεστιβάλ, να κάνουμε κάτι πρωτότυπο που θα μπορεί να διδάξει την νεολαία μας και να υπενθυμίσει στους παλιούς.
Θα στήσουμε ένα θεματικό πάρκο με καταλύματα που έμεναν οι πρόσφυγες, με το αντίσκηνο- νοσοκομείο που είχαν κάνει οι Άγγλοι, με το αντίσκηνο- μέριμνας (με χρησιμοποιημένα ρούχα που έστελναν και είδη τροφίμων, κ.α), με ένα αντίσκηνο που ήταν το πρώτο σχολείο που στήθηκε τον πρώτο χρόνο και μάλιστα θα προσφέρουμε και ριζόγαλο όπως πρόσφεραν τότε στα παιδιά/μαθητές, θα γίνει μια κανονική αναπαράσταση εκείνων των ημερών.  

Θα τιμήσετε τον Πάτερ Λάμπρο και την οικογένεια Λευκαρίτη, γιατί;
Ο Πάτερ Λάμπρος ήταν αυτός ο οποίος στύλωσε την εκκλησία που έχουμε σήμερα στο Δασάκι Άχνας, ήταν ο άνθρωπος που λειτουργούσε κάτω από τα Πεύκα, μέσα στο αντίσκηνο μετά, σκέψου ότι χρησιμοποιούσε για καμπάνα μία φιάλη υγραερίου!
Όσο για την οικογένεια Λευκαρίτη, έκανε μία πράξη η οποία χαράκτηκε στο μυαλό μου. Έδωσε δωρεάν πετρέλαιο σε γεωργούς της περιοχής έτσι ώστε να μπορούν να έχουν συνέχεια τις αντλίες νερού να δουλεύουν για να μπορεί ο κόσμος να έχει νερό ,για τις ανάγκες του. Το νερό ήταν ένα αγαθό το οποίο ήταν περιζήτητο εκείνη τη περίοδο. Υπήρχε μόνο μία στρατιωτική υδροφόρα των Άγγλων για 70 χιλιάδες κόσμο! Αν δεν έκανε αυτή τη δωρέαν η οικογένεια Λευκαρίτη ίσως να είχαμε διάφορες ασθένειες, ή αφυδατώσεις, ή οτιδήποτε άλλο. Ήταν ένα χάος, μία κατάσταση που δεν χωράει στο μυαλό του ανθρώπου…

Εβδομήντα χιλιάδες κόσμου ήταν εδώ στο Δασάκι Άχνας;
Ναι.

Εσείς τότε τι ηλικία είχατε;
Ήμουν περίπου 12 ετών

Ποια είναι η πιο δυνατή σας ανάμνηση από εκείνη την περίοδο με τους καταυλισμούς και τα αντίσκηνα, με τον εφιάλτη της προσφυγιάς να είναι απλωμένος παντού;
Θυμάμαι μια οικογένεια από το Λάπαθος Κερύνειας, μία γυναίκα με το όνομα Ελεγκού. Αυτοί είχαν έρθει δίχως ούτε ένα κομμάτι ρούχο…. Θυμάμαι την αγωνία του κόσμου για τις χιλιάδες αγνοουμένων που έλειπαν, να περιμένει ο κόσμος τα παιδιά του να έρθουν από το πόλεμο, θυμάμαι πολλά….

Την Ελεγκού γιατί την θυμάσαι;
Γιατί ήταν μια καλοσυνάτη γυναίκα που ενώ δεν είχε τίποτα ούτε αυτή ούτε η οικογένεια της, εντούτοις νοιαζόταν πολύ για τους άλλους…. Παρόλη την δική της κατάσταση μπορούσε να περπατήσει ένα χιλιόμετρο να πάει να πάρει συσσίτιο από τους Άγγλους (μία κόκκινη σούπα) και να φέρει σε άλλους. Πάντα ήταν πρόθυμη να βοηθήσει στο τηγάνισμα των πατάτων (αυτό ήταν το φαγητό που είχαμε), να σταθεί στον διπλανό της, να βοηθήσει όπως και όσο μπορούσε….ήταν μια φιγούρα που θυμάμαι έντονα. Ήταν μια πονεμένη γριούλα, αλλά πρόθυμη να βοηθήσει σε όλα.

Το πρώτο παγκύπριο συναπάντημα προσφύγων θα κλείσει με συναυλία του Γιάννη Κότσιρα. Που θα γίνει;
Στην Πλατεία της Κοινότητας, δίπλα από το θεματικό αυτό πάρκο και έχουμε συμφωνήσει με τον κ. Κότσιρα τα τραγούδια να συνάδουν με το θέμα της προσφυγιάς.