Ο Μεσαίωνας είναι κοντά…

Της Γιώτας Δημητρίου
Αρχισυντάκτρια SkalaTimes

Διανύω μία περίοδο που δεν θέλω οι ειδήσεις να έχουν χώρο στη ζωή μου, τουλάχιστον οι ειδήσεις των 8, οι ειδήσεις των «αποκλειστικών» στα διαδικτυακά ΜΜΕ.
Ωστόσο, όσο κι αν ήθελα να αποφύγω την είδηση με τους 39 νεκρούς, το κείμενο της Βρετανικής «Independent» έπεσε ξαφνικά, διαδικτυακά, μπροστά μου και ο τίτλος («Ιm sorry mom Im dying» )με ώθησε να διαβάσω το άρθρο.

https://www.independent.co.uk/news/uk/home-news/essex-lorry-deaths-dead-vietnamese-woman-chinese-nationals-trafficking-pham-thi-tra-my-a9171326.html?fbclid=IwAR235tleEaTGK9kkpr0pA1G-1TSdgTIMUCuDM97vKiNiPb4Z46H7y_UABZA

Το sms της 26χρονης Pham Thi Tra My στη μητέρα της λίγο πριν ξεψυχήσει στην νταλίκα, με ακόμη 38 άτομα, στέλνει ένα δυνατό μήνυμα σε όλους. Ένα μήνυμα πως ο ρατσισμός, η φτώχεια, ο ταξικός ανελέητος πόλεμος και τα κλειστά σύνορα είναι μόνο μερικά από τα κραυγαλέα ενδεικτικά στοιχεία, πως σε αυτό το πισωγύρισμα της ιστορίας όσοι κλείνουμε μάτια και αυτιά, όσοι καθόμαστε «στην ησυχία μας», γινόμαστε συνένοχοι για τον μαύρο Μεσαίωνα που προβάλλει μπροστά μας και απειλεί να μας επιστρέψει σε καταστάσεις για τις οποίες χύθηκε αίμα μέχρι να κερδηθούν.

Από τα μικρά (εργασία την Κυριακή, μισθοί σε όρια φτώχειας, άνοδος ρατσισμού φασισμού, κ.α), μέχρι τα πιο μεγάλα (πολεμικές συγκρούσεις στην γειτονιά μας, κατάργηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κοκ ), η ανθρωπότητα χάνει έδαφος όχι από τους «κακούς» οι οποίοι έχουν γνωστά ονόματα και πολιτικά αξιώματα στην παγκόσμια πολιτική σκακιέρα -και για τους οποίους λίγα μπορούμε να κάνουμε εγώ κι εσύ, αλλά (άκου λίγο) η ανθρωπότητα χάνει έδαφος από την αδράνεια και απάθεια μας, από τις καθημερινές πράξεις που θεωρούμε πως είναι «σιγά το πράγμα», από εκείνο το «ήταν ξένος δεν ήταν δικός μας».

Κάθε φορά που οι γενικές ειδήσεις γίνονται συγκεκριμένες και έχουν όνομα και πρόσωπο (σήμερα η 26χρονη Pham Thi Tra My πριν καιρό ο 3χρονος Αϊλάν, κοκ ) νιώθω το βάρος της ανθρωπότητα στο στήθος και όσο και αν γνωρίζω πως δεν μπορώ να σώσω τον κόσμο, ξέρω πως μπορώ -τουλάχιστον- με χίλιους τρόπους να βάλω το δικό μου λιθαράκι, το ίδιο κι εσύ.

Και ναι, μπορούν οι πράξεις μας οι καθημερινές και απλές να δείξουν αν ανήκουμε σε αυτούς που πολεμούν τον Μεσαίωνα που προβάλλει μπροστά μας, ή αν ανήκουμε στον άλλο «στρατό», αυτών που ενισχύουν την εδραίωση του Μεσαίωνα. Οι πράξεις μας. Οι απλές και καθημερινές. Όχι τα διαδικτυακά μας ποστ και άρθρα.
Λοιπόν; 

Υ.Γ Το  να κλείνουμε τα μάτια μπροστά στα γεγονότα, ή να παραιτούμαστε από τον κόσμο (με όλα όσα μπορεί να σημαίνει αυτό) δεν οφελεί, κάποτε όμως για να μπορέσεις να σταθείς στα πόδια σου, μετά από ένα προσωπικό πόνο, επιβάλλεται να κλείσεις για λίγο τα αυτιά στα «sad news», να έχεις μόνο τους ανθρώπους που αγαπάς γύρω σου και αρκετά καλά λογοτεχνικά βιβλία….Για να επανέλθεις αργότερα. Για να προσπαθήσεις να βάλεις το δικό σου λιθαράκι για ένα καλύτερο κόσμο. Πολύ καλύτερο!