“We Choose to live in a town full of people alone”
By Nansia Movidi
Actress/Producer/Writer
Instagram @nansiamovidi
Text follows in Greek
Have been back in LA for two weeks now, scratching my head, trying to find similarities between Larnaca and California. I am sure in the process, beneath all the differences, similarities will unfold. But, for now my only goal is to draw a picture of LA through my eyes and my experiences.
Almost forty million people live in California, four million of those in Los Angeles. Cyprus is about a million, our Larnaca fifty-two thousand. You got the picture.
My friend’s daughter just moved to LA, she’s here to be an actress, already in love with the city. What’s not to love? We have everything 24/7 at our feet, some of those things need no human interaction, just a click of a button. Yes, we are spoiled. We live in a city that every time you walk out the door you never know who you will meet and which turn your life will take. We have unlimited access to film screening before they get released in theaters. Not to mention how sight tracked you can get when you start chasing all the exclusive events and functions all over town. Celebrities from current to yesterday’s news are everywhere, living their day-to-day life just like the rest of us. If you are sitting next to one at a restaurant, you will most likely share a life story or two. You get bored, tired of the city’s hecticness and need a change of scenery, the ocean is forty minutes away and snow about an hour and a half. Or you can do the easy fix, go for a walk on the Hollywood Hills and breathe some fresh air, maybe catch a sunset.
Everything in life has a price, living in Los Angeles means you need to accept that you are alone. At the end of the day you are on your own. Why? People come and go, some literally and some are life experiences. The majority of people living here are not from here. They moved here, chasing a dream. They have a deadline, their visa. The solid ones range from immigrants working 24/7 to make ends meet, strangling actors, directors, musicians and so on, working 24/7 waiting for their big break, entrepreneurs are everywhere, and of course the working film and music industry people who also work 24/7. 24/7 is the theme, we work 24/7 and some work at dead end jobs, just to make ends meet. We spend most of our time in our cars holding a coffee cup, we do everything online, some even grocery shop there. It’s that constant trying to win time, so you can work more, and of course spend more. And let’s not forget about the pets, Los Angels alone has three point five million registered pets. Have nothing against pets, raised one for fifteen years. Pets fill a void.
Don’t get me wrong, I love LA, have been living here longer than home. I love what LA has to offer. Wouldn’t be who I am today if I didn’t cross paths with people from all walks of life. Wouldn’t know my needs and what makes me thrive. When it comes to my close circle of friends, we make it work. We know how LA can get, we make a point to free our time, spend quality time. Plus I get to come to Larnaca once a year, ground myself, and appreciate what our community has to offer.
As for my friend’s daughter, she said to me the other day, “It’s a great town, I love it here, but it can get very lonely.”
Awareness is the key to a balance life.
————————————————————————-
“Επιλέγουμε να ζούμε σε μια πόλη γεμάτη από μοναχικούς ανθρώπους”.
Γράφει η Νάνσια Μοβίδη
Ηθοποιός/Παραγωγός/Συγγραφέας
Έχω επιστρέψει στο Λος Άντζελες εδώ και δύο εβδομάδες, σπαζοντας το κεφάλι μου, προσπαθώντας να βρω ομοιότητες μεταξύ Λάρνακας και Καλιφόρνιας. Είμαι βέβαιη ότι στη πορεία, μέσα από όλες τις διαφορές, θα βρούμε κάποιες ομοιότητες οι οποίεςθα ξεδιπλωθούν. Αλλά, τώρα, ο μοναδικός μου στόχος είναι να ζωγραφίσω μια εικόνα του LA μέσω της δικιάς μου ματιάς και εμπειριών.
Σχεδόν σαράντα εκατομμύρια άνθρωποι ζουν στην Καλιφόρνια, τέσσερα εκατομμύρια από αυτούς διαμένουν στο Λος Άντζελες. Η Κύπρος είναι περίπου ένα εκατομμύριο, η Λάρνακα πενήντα δύο χιλιάδες. Φαντάζομαι έχετε πάρει την εικόνα.
Η κόρη μιας φίλης μου μετακόμισε πρόσφατα από την Κύπρο στο Λος Άντζελες. Ήρθε εδώ για να γίνει ηθοποιός, έχει ήδη ερωτευτεί την πόλη. Τι να μην αγαπήσει από αυτή τη πόλη; Εδώ έχουμε τα πάντα 24/7 στα πόδια μας, μερικά από αυτά τα πράγματα δεν χρειάζονται καν ανθρώπινη επαφή, μόνο ένα κλικ ενός κουμπιού. Ναι, είμαστε κακομαθημένοι.
Ζούμε σε μια πόλη που κάθε φορά που βγαίνεις έξω από την πόρτα σου δεν ξέρεις τι και ποιον θα συναντήσεις και σε ποια πορεία μπορεί να οδηγηθεί η ζωή σου. Έχουμε απεριόριστη πρόσβαση στην προβολή ταινιών πριν καν κυκλοφορησουν στους κινηματογράφους. Για να μην αναφέρουμε που μπορεί να φτάσει κανείς όταν ξεκινα να κυνηγάει όλα τα αποκλειστικά γεγονότα σε όλη την πόλη. Διασημότητες από το χθες και το σήμερα, βρίσκονται παντού, ζώντας την καθημερινή τους ζωή όπως ακριβώς και οι υπόλοιποι. Αν κάθεστε δίπλα σε ένα από αυτούς, σε ένα εστιατόριο, πιθανότατα θα μοιραστείτε μια ιστορία ζωής ή και δύο.
Μπορεί κανείς να βαρεθεί και να κουραστεί από από την ασφυξία της πόλης και να χρειαστεί μια αλλαγή σκηνικού, ο ωκεανός είναι μόνο σαράντα λεπτά μακριά και το χιόνι περίπου μια ώρα και μισή. Ή μπορεί να κάνει το πιο εύκολο, να πάει για μια βόλτα στους λόφους του Hollywood και να αναπνεύσει λίγο φρέσκο αέρα, ίσως να πετύχει και κανένα ηλιοβασίλεμα.
Τα πάντα στη ζωή έχουν μια τιμή.
Το να ζεις στο Λος Άντζελες σημαίνει ότι πρέπει να δεχτείς ότι είσαι μόνος. Στο τέλος της ημέρας είσαι μόνος σου. Γιατί; Οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν, μερικοί κυριολεκτικά και μερικοί ως εμπειρίες ζωής. Η πλειοψηφία των ανθρώπων που ζουν εδώ δεν είναι από εδώ. Μετακόμισαν εδώ, κυνηγώντας ένα όνειρο. Το όνειρο τους έχει ημερομηνία λήξης, τη βίζα τους. Ο πληθυσμός κυμαίνεται από Μετανάστες που εργάζονται 24 ώρες επτά μέρες τη βδομάδα για να επιβιώσουν, ηθοποιοί, σκηνοθέτες, μουσικοί και άλλοι, εργάζονται 24 ώρες επτά μέρες τη βδομάδα.
Οι επιχειρηματίες βρίσκονται παντού και φυσικά οι κινηματογράφοι και οι μουσικοί επίσης εργάζονται 24 ώρες το 24ωρο.
«Twenty four seven», αυτό είναι το θέμα, εργαζόμαστε 24 ώρες το 24ωρο για να τα βγάλουμε πέρα. Ξοδεύουμε το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μας μέσα στα αυτοκίνητά μας, κρατώντας ένα φλιτζάνι καφέ, κάνουμε τα πάντα online, ορισμενοι ακόμα και τα ψώνια του σπιτιού. Προσπαθούμε να κερδίσουμε χρόνο, για να εργαστούμε περισσότερο και φυσικά να ξοδέψουμε περισσότερο.
Αξίζει να κάνω μια αναφορά και στα κατοικίδια ζώα, μόνο στο Los Angels έχουν καταχωρηθεί σε τρία σημεία πέντε εκατομμύρια κατοικίδια ζώα. Δεν έχω κάτι με τα κατοικίδια, με το δικό μου κατοικίδιο (σκυλάκι) ζήσαμε μαζί 15 χρόνια. Τα κατοικίδια συμπληρώνουν ένα κενό.
Ας μην παρεξηγηθώ, μου αρέσει το Λος Άντζελες, έχω ζήσει εδώ περισσότερα χρόνια από ότι στην Κύπρο. Μου αρέσει αυτό που έχει να προσφέρει το LA. Δεν θα ήμουν αυτή που είμαι σήμερα αν δεν είχα διασχίσει μονοπάτια με ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά στρώματα, ανθρώπους του Λος Άντζελες. Είναι μέσα από εκείνους τους ανθρώπους που σχηματίστηκε ο στενός κύκλος των φίλων μου. Ξέρουμε πως λειτουργεί το L.A και βρίσκουμε ποιοτικό χρόνο για να μπορεί να λειτουργήσει η φιλία μας.
Επιπλέον, επισκέπτομαι τη πόλη που μεγάλωσα, τη Λάρνακα, μια φορά το χρόνο και εκτιμώ όλα όσα μπορεί να προσφέρει η κοινότητά μας.
Όσο για την κόρη του φίλου μου που έχω προαναφέρει, μου είπε πριν λίγες μέρες, «Είναι μια μεγάλη πόλη, αλλά μπορεί να γίνει πολύ μοναχική».
Η συνειδητοποίηση είναι το κλειδί για μια ισορροπία ζωής.
