SkalaTimes
Υπάρχουν πολλά θετικά όταν μπαίνει στη βουλή ένας νέος προοδευτικός άνθρωπος, ένα από τα θετικά είναι η τόλμη να λέει τα πράγματα με το όνομα τους και να μιλάει εκ μέρους των νέων και των παιδιών αυτού του λαού.
Πιο κάτω απόσπασμα από τη σημερινή ομιλία του βουλευτή Λάρνακας (ΑΚΕΛ Αριστερά Νέες Δυνάμεις) Ανδρέα Πασιουρτίδη, κατά τη συζήτηση του Κρατικού Προϋπολογισμού 2020 στη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Ανάμεσα σε άλλα ο Βουλευτής Λάρνακας τόνισε προς τους κυβερνώντες: «αναφορικά με την ίδρυση Σχολής Επιστημών και Τεχνολογίας της Θάλασσας στη Λάρνακα, η οποία αποτελεί μέρος των εξαγγελιών του Προέδρου της Δημοκρατίας σε σειρά επισκέψεων του στη Λάρνακα, καθώς και απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου, από τον Οκτώβρη του 2014, χωρίς μέχρι σήμερα να έχει υλοποιηθεί, αναμένουμε την υλοποίηση των όσων συμφωνήθηκαν μεταξύ των αρμόδιων φορέων και τα οποία μας κοινοποιήθηκαν σε πρόσφατη συνεδρία της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Παιδείας. Επιτέλους ας υπάρξει η απαραίτητη συνεννόηση μεταξύ Προεδρίας, Υπουργείων Παιδείας και Οικονομικών και Πανεπιστημίου Κύπρου.
Μπουχτίσαμε από δεσμεύσεις που αποδεικνύονται γράμμα κενό. Απαιτούμε από την κυβέρνηση Αναστασιάδη – ΔΗΣΥ να σεβαστεί τον κόσμο της επαρχίας Λάρνακας.
Η ανικανότητα των κυβερνώντων και οι πολιτικές που εφαρμόζουν θυματοποιούν το λαό, τους μαθητές, τους φοιτητές, τους νέους, τους εργαζόμενους.
Επιτέλους, αλλάξτε ρότα…»
Το απόσπασμα από την ομιλία του Ανδρέα Πασιουρτίδη:
“Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ερχόμενος στο βήμα για να καταθέσω την ομιλία μου, προβληματίστηκα οφείλω να ομολογήσω αρκετά. Ως νέος άνθρωπος και ως νέος Βουλευτής, έμαθα να έχω θετική προσέγγιση στον τρόπο που αντικρίζω τα διάφορα ζητήματα, να τα αξιολογώ αντικειμενικά, πριν διαμορφώσω άποψη και να προσπαθώ πάντοτε να καταθέτω προτάσεις και ιδέες για βελτίωση, ώστε να κάνουμε ένα βήμα μπροστά. Δυστυχώς, η καθαρά οικονομίστικη και λογιστική προσέγγιση των θεμάτων από το κυβερνητικό στρατόπεδο, καθ’ όλη τη διάρκεια της επταετούς διακυβέρνησης του Προέδρου Αναστασιάδη και του ΔΗΣΥ, δεν μας αφήνουν και πολλά περιθώρια. Είναι φαίνεται θέμα ιδεολογικό, και ας μην αρέσει σε κάποιους, να δίνεται προτεραιότητα στην φαινομενική βελτίωση κάποιων αριθμών, παρά στην πραγματική ευημερία των ανθρώπων και του κοινωνικού συνόλου γενικότερα. Τρανταχτή εξαίρεση βέβαια αποτελούν λίγοι συγγενείς και φίλοι, καθώς και το βαθιά ριζωμένο κατεστημένο, τους οποίους η κρίση προσπέρασε κατά ένα περίεργο τρόπο.
Είθισται να λέγεται ότι η νεολαία είναι το μέλλον κάθε χώρας. Και η νεολαία της Κύπρου είναι το μέλλον αυτού του τόπου. Αλλά για ποιο μέλλον μπορούμε να μιλήσουμε σήμερα, όταν αυτό προδιαγράφεται ακόμα πιο ζοφερό;
Να μιλήσουμε για την εμπορευματοποίηση της παιδείας και τις οπισθοδρομικές αντιλήψεις στην εκπαίδευση, που υπονομεύουν το δικαίωμα στη μόρφωση, ως κοινωνικό αγαθό που πρέπει να είναι δεδομένο για όλους και για όλες; Η μαθητική κοινότητα είναι ανάστατη. Τόσες εξετάσεις κάνουν μόνο οι ασθενείς, όπως εύστοχα λένε οι ίδιοι οι μαθητές. Χάθηκε η δημιουργικότητα, η χαρά και η ανάπτυξη δεξιοτήτων στα σχολεία μας. Και μέσα σε όλα αυτά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατσαδιάζει τους μαθητές επειδή διεκδικούν τα δικαιώματα τους και εκφέρουν άποψη.
Να μιλήσουμε για τη νεανική ανεργία, η οποία συνεχίζει να είναι υψηλή και η οποία σε συνδυασμό με την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, τους χαμηλούς έως εξευτελιστικούς μισθούς, την μερική απασχόληση και τα ευέλικτα ωράρια δημιουργούν εργασιακή ανασφάλεια, η οποία κτυπά πρώτα τους νέους;
Να μιλήσουμε για την ολοένα και αυξανόμενη τάση για εργασιακή μετανάστευση, η οποία σε αρκετές περιπτώσεις αποτελεί την μόνη επιλογή ανάμεσα στους νέους, οι οποίοι βλέπουν τα πτυχία και την επαγγελματική τους κατάρτιση να μην μπορούν να έχουν αντίκρισμα στην ίδια τους τη χώρα;
Να μιλήσουμε για τα απλησίαστα ενοίκια, τα οποία εκτοξεύτηκαν ελέω της ανεξέλεγκτης ανέγερσης πολυτελών και πανύψηλων πύργων, που σε συνδυασμό με την έλλειψη στεγαστικής πολιτικής από την κυβέρνηση, εμποδίζουν χιλιάδες νέα ζευγάρια να αποκτήσουν τη δική τους στέγη και να δημιουργήσουν τη δική τους οικογένεια και αναγκάζονται να μένουν με τους γονείς τους;
Ναι αγαπητέ συνάδελφε, αυτό φταίει και όχι, όπως άστοχα αναφερθήκατε, οι μετανάστες.
Ή τέλος να μιλήσουμε για την αναξιοκρατία και τη διαφθορά που έχουν φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα τα τελευταία χρόνια προκαλώντας απογοήτευση και απελπισία ανάμεσα στη νέα γενιά, για τις προοπτικές του τόπου μας αλλά και των ίδιων των νέων γενικότερα.
Παράλληλα, η βία και η παραβατικότητα έχουν ριζώσει στην κοινωνία μας και το πιο ανησυχητικό είναι ότι τα ναρκωτικά που κάποτε λέγαμε είναι έξω από τα σχολεία μας τώρα δυστυχώς είναι μέσα ακόμα και στα δημοτικά, στις εκδρομές και σε άλλα μέρη που συχνάζει η νεολαία. Η απουσία ολοκληρωμένων προγραμμάτων πρόληψης και διαφώτισης πρέπει να μας προβληματίσει καθώς επίσης και η ενίσχυση των σχολείων μας με ειδικούς επιστήμονες.
Όλα αυτά αποτελούν και την απάντηση στο ερώτημα γιατί η απαξίωση της πολιτικής, των πολιτικών αλλά και των θεσμών γενικότερα κυριαρχεί κυρίως στις νεαρές ηλικίες.
Αγαπητοί συνάδελφοι, με όλα όσα ανέφερα πιο πάνω, το μέλλον αυτού του τόπου, η νεολαία του δηλαδή, μόνο μέλλον δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Διότι το μέλλον ως έννοια είναι αντίθετη με χαρακτηριστικά όπως ο συντηρητισμός, η στασιμότητα και η έλλειψη οράματος. Το μέλλον ως έννοια απαιτεί και προϋποθέτει γνωρίσματα όπως η εξέλιξη, η βελτίωση, η μάχη, η αναζήτηση, ο αγώνας και προπαντός η ελπίδα. Και δυστυχώς η ελπίδα για τους νέους της Κύπρου έχει προ πολλού χαθεί, με τις πολιτικές που ακολουθούν οι κυβερνώντες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ένας άλλος τομέας, ο οποίος χρήζει βελτίωσης, είναι αυτός του Αθλητισμού. Δυστυχώς σήμερα πολλές πτυχές του αθλητικού οικοδομήματος του τόπου μας, δεν εκπέμπουν μηνύματα πολιτισμού και παιδείας. Τα τελευταία χρόνια μαζί με την υπόλοιπη κοινωνία, διολισθαίνει και η αθλητική ζωή του τόπου, με διάφορους τρόπους.
Ο αθλητισμός, ως κοινωνικό αγαθό, έχει τρωθεί μέσα από σκοπιμότητες και φαινόμενα που τον εκτροχιάζουν από τον κοινωνικό του ρόλο. Κακοδιαχείριση, διασπάθιση δημοσίου χρήματος, διαπλοκή, νεποτισμός, κλειστά διοικητικά κυκλώματα, χειραγώγηση θεσμών και φορέων, στημένα παιχνίδια, ντόπινγκ, βία, ρατσισμός και ξενοφοβία, επιβάλλουν συνεχή αγώνα για εξυγίανση.
Το πλάτεμα του κοινωνικού αθλητισμού για ευκαιρίες άθλησης του κάθε πολίτη και η εξυγίανση των αθλητικών φορέων αποτελούν βασικούς πυλώνες του οράματος του ΑΚΕΛ για τον αθλητισμό. Οι επιτυχίες των πρωταθλητών μας προβάλλουν την Κύπρο διεθνώς, αλλά εξίσου σημαντικός είναι ο ρόλος και του κοινωνικού – μαζικού αθλητισμού. Μέσα στις σημερινές δύσκολες συνθήκες μπορεί να προσφέρει δημιουργική απασχόληση και ψυχαγωγία στους νέους.
Λαμβάνοντας υπόψιν τα πιο πάνω, ως ΑΚΕΛ έχουμε καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις με γνώμονα τη στήριξη του αθλητισμού σε όλα τα επίπεδα, όπως:
-
Ενίσχυση του παρεμβατικού ρόλου του ΚΟΑ μέσα από τη ρύθμιση του σχετικού νομοθετικού πλαισίου.
• Εξυγίανση του κυπριακού ποδοσφαίρου μέσα από θεσμικές και δομικές αλλαγές και όχι με την παρωδία που ζούμε σήμερα με την κάρτα φιλάθλου.
• Υιοθέτηση και εφαρμογή Κώδικα Δεοντολογίας που να διέπει τη λειτουργία των αθλητικών φορέων και τις διοικήσεις τους.
• Αυστηροί έλεγχοι στους αθλητικούς φορείς για εφαρμογή αρχών διαφάνειας, λογοδοσίας, δημοκρατίας και για πάταξη της διαπλοκής.
• Αύξηση των αρμοδιοτήτων της ΑΔΕΑ για ενίσχυση του Δευτεροβάθμιου Αθλητικού Δικαστηρίου.
• Περαιτέρω αναβάθμιση των προγραμμάτων κοινωνικού και μαζικού αθλητισμού του ΚΟΑ (ΑΓΟ, κ.λ.π.)
• Αναβάθμιση της Φυσικής Αγωγής σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, αξιοποίηση του ανοικτού και καλοκαιρινού σχολείου με στόχο την υγεία των μαθητών. Είναι απαράδεκτο στο αθλητικό γυμνάσιο Βεργίνας στη Λάρνακα, να μην υπάρχουν αθλητικές υποδομές και οι κατάλληλοι χώροι άθλησης και εκπαίδευσης. Κατά τα άλλα το συγκεκριμένο το θεωρούν αθλητικό γυμνάσιο.
• Στήριξη των Κέντρων Νεότητας, προώθηση αθλημάτων χαμηλού κόστους και δημιουργία περιφερειακών αθλητικών χώρων στην ύπαιθρο.
• Στήριξη της Κυπριακής Αρχής Αντι-ντόπινγκ για την καταπολέμηση του ντόπινγκ.
• Δημιουργία Εθνικού Συμβουλίου για τη βία στα γήπεδα με τη συμμετοχή επιστημόνων και άλλων ατόμων με ειδική κατάρτιση, για την ετοιμασία μακρόπνοου σχεδιασμού πρόληψης και καταπολέμησης.
• Αποτελεσματική εφαρμογή κοινωνικών προγραμμάτων επιμόρφωσης και πρόληψης της βίας στα γήπεδα, αντί της μονοδιάστατης επικέντρωσης στην καταστολή, όπως είναι η προτεραιότητα των κυβερνώντων.
• Βελτίωση της ασφάλειας και της γενικότερης κατάστασης των σταδίων. Μόλις το περασμένο καλοκαίρι ζήσαμε το φιάσκο με το Μακάρειο στάδιο και τον ακατανόητο χειρισμό και στάση του ΚΟΑ και της Αρχής Αδειοδότησης Σταδίων.
• Εκδημοκρατισμός των καταστατικών και της λειτουργίας των Ομοσπονδιών και των Γυμναστικών Συλλόγων.
