Χριστουγεννιάτικη Συνωμοσία

Του Τίτου Χριστοφίδη

Ημέρα Χριστουγέννων.
Ο ήλιος ξέφυγε από ασφυκτικό κλοιό συννέφων
θέλει κι αυτός να πει κάτι περήφανο
λιγότερο σιροπιαστό,
απ όσα εμείς δοξαστικά του λέμε ,
σαν ανταπόδοση, όχι συνηθισμένο.
Ότι μπορεί προσφέρει στην παγερή μας άγνοια
την καθημερινότητα κοντόφθαλμων μας χειρισμών.
Το κύμα απειθάρχητο με πρόσωπο οργής
κτυπά αλύπητα δεν σταματά, ξανάρχεται
δεν σιωπά κάτι μεγάλο λέει,κανείς δεν αγροικά.
Διστάζω κάτι να υποθέσω έχει βραχεί το πρόσωπο
του μελαψού εργάτη, πλησίασε τόσο κοντά
ίσως κρυφά συνομιλά, με σταγονίδια του αλμυρού νερού.
Θυσία η μόνη των ρούχων του η αλλαξιά,
όχι και τόσο γιορτινή.
Τα άνθη στο παρτέρι παρά τη δροσερή νυχτιά
μάλλον μαράθηκαν χωρίς καμία τεκμηρίωση
προθέσεων και λόγων.
Αδυνατώ να φανταστώ κρυφή συνωμοσία
κυμάτων, ήλιου και φυτών.
Και όμως ίσως αποφάσισαν από κοινού να στείλουν
μήνυμα, γιορταστικό , με εναντίωση σε όσα γίνονται.
Υπερβολές εκτός ορίων ταύτισης λόγων μεγάλων και
φανταχτερών, κινήσεων μικρών και υποκριτικών
με κίνδυνο και οι γιορτές οι ίδιες να δημοπρατηθούν.
Οι τρεις της φύσης συνωμότες κατέθεσαν εισήγηση
εισαγωγής στη σχολική παιδεία προγράμματος εκμάθησης
σαν μέθοδο επικοινωνίας τη γλώσσα τη δική τους.
Ωστε το μήνυμα της φύσης να γίνεται αντιληπτό
τουλάχιστο στις νες γενεές που έρχονται.
Και όχι μόνο προς συμμόρφωση, διόρθωση αναίσχυντων λαθών
υπό την κάλυψη γιορταστικών χρωματισμών
αλλά δική τους σωτηρία.

25/12/2019 Τ.Χρ