Της Γιώτας Δημητρίου
Έφυγε από τούτο τον κόσμο χθες 28 Δεκεμβρίου ο σπουδαίος Θάνος Μικρούτσικος μετά από μια μάχη που έδινε τα τελευταία δύο χρόνια με τον καρκίνο.
Ο Θάνος Μικρούτσικος γεννήθηκε στη Πάτρα, στις 13 Απριλίου 1947 και πέθανε στην Αθήνα, στις 28 Δεκεμβρίου 2019. Ήταν από τους σημαντικότερους συνθέτες της νεότερης ελληνικής μουσικής σκηνής.
Έφυγε αφήνοντας πίσω του μουσικές και τραγούδια που σημάδεψαν την ελληνική μουσική σκηνή, μουσικές και τραγούδια διαχρονικά, που θα μένουν για πάντα εδώ να εμψυχώνουν, να εμπνέουν, να ψυχαγωγούν, να ταξιδεύουν και ενίοτε να μορφώνουν τον ακροατή. Δεν θα ήταν καθόλου υπερβολή να πούμε πως μερικά από τα πιο σημαντικά τραγούδια της ελληνικής δισκογραφίας ανήκουν στον Θάνο Μικρούτσικο.
Ο μουσικός που έφερε τον Καββαδία στο λαό, που μας έκανε να αγαπήσουμε την καλή ποίηση και να την τραγουδήσουμε, που η ευφυία του σε συνδυασμό με την ιδεολογία του και το ταλέντο του, τον έκαναν μοναδικό, όταν μιλούσε και σε μάγευε, έφυγε.
Ο Μικρούτσικος “έντυσε” με μουσική στίχους του Γιάννη Ρίτσου, Άλκη Αλκαίου, Κώστα Τριπολίτη, Κωνσταντίνου Καβάφη, Ναζίμ Χικμέτ και κοινώνησε στον λαό ποίηση του Νίκου Καββαδία μέσα από τις υπέροχες μελωποιήσεις ποιημάτων του Καββαδία.
Συνεργάστηκε με τα μεγάλα ονόματα της Ελλάδας: την Μαρία Δημητριάδη, την Χαρούλα Αλεξίου, τον Μανώλη Μητσιά, τον Δημήτρη Μητροπάνο, τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, τον Γιάννη Κούτρα, τον Χρήστο Θηβαίο, τον Γιώργο Νταλάρα, τους Χάρη και Πάνο Κατσιμίχα, τη Δήμητρα Γαλάνη, τα Υπόγεια Ρεύματα, τη Ρίτα Αντωνοπούλου και άλλους.
Τον Φεβρουάριο του 2012 είχε βρεθεί στη πόλη μας τη Λάρνακα για να μιλήσει σε μία προεκλογική συγκέντρωση για τον τότε υποψήφιο Σταύρο Μαλά.
Τον συνάντησα ένα απόγευμα, σε παραθαλάσσιο ξενοδοχείο της πόλης μας, για μια συνέντευξη, για το SkalaTimes.
Aνάμεσα σε άλλα μας είχε πει:
«Ο πολιτισμός και οι τέχνες, η κουλτούρα γενικά, έχουν μεγάλη σημασία. Σκέψου ότι για τους ανθρώπους των σπηλαίων έχουμε στοιχεία για τη ζωή τους μόνο από τις ζωγραφίες στους βράχους. Η τέχνη (η σοβαρή εκδοχή της) μπορεί να βοηθήσει να φτιάξει συνειδητούς πολίτες. Ξέρεις, τον κόσμο μπορεί να μην τον αλλάξουν οι τέχνες, αλλά σίγουρα θα τον αλλάξουν οι συνειδητοί πολίτες. Σε μια περίοδο κρίσης όπως αυτή που βιώνουμε στην Ελλάδα (και ελπίζω να μην την βιώσει η Κύπρος στο βαθμό της Ελλάδας) η τέχνη πρέπει να βοηθάει στην εμψύχωση του κόσμου. Αυτός είναι ο ρόλος της. Άρα ο ρόλος είναι αρχικά και διαχρονικά να καταγράφει το πέρασμα του ανθρώπου πάνω στη γη, αν σήμερα πάψει η τέχνη δεν θα ξέρουν μετά από 100 χρόνια πως ζούσαν οι άνθρωποι το 2012. Το δεύτερο είναι να κάνει τους ανθρώπους πιο συνειδητούς και τέλος, σε περιόδους κρίσεις, η τέχνη πρέπει να εμψυχώνει».
«Ξέρεις με πήρε τηλέφωνο πριν λίγες μέρες ένας φίλος, συνάδελφος σου, από Ελλάδα, διάσημος δημοσιογράφος και μου λέει “ακούω τραγούδια σου και σκέφτομαι πως ήταν λάθος που έχεις εμπλακεί στην πολιτική”. Του λέω, κοίταξε να δεις, ζητάς να εξηγήσεις 20 χρόνια πίσω. Είναι αντιεπιστημονικό αυτό που κάνεις. Δεν μπορείς λόγω εκ των υστέρων να κρίνεις τα πράγματα. Ως συναισθηματική αντίδραση μπορώ να σου πω ότι έτσι όπως είναι τα πράγματα σήμερα πιθανών να με συνέφερε να μην εμπλακώ. Αλλά επί της ουσίας, εαν μεταφερθούμε από το σήμερα στο χθες, εγώ αισθάνομαι ότι καλώς πήγα στο Υπουργείο Πολιτισμού διότι τότε η άποψη μου ήτανε ότι ο Ελληνικός Πολιτισμός είναι η βαριά μας βιομηχανία κι εγώ μπορούσα να βοηθήσω –όπως και το έκανα- στην ανάπτυξη θεσμών και υποδομών».
«Θα σου πω μια ιστορία: Θυμάμαι από ’52 , ΄53 ήμουν 5-6 χρονών ο πατέρας μου με έπαιρνε στην αγκαλιά του και αντί για παραμύθια μου διάβαζε ποίηση σπουδαίων ποιητών. Καρυωτάκης, Χατζόπουλος, Καββαδίας, Ρίτσος. Επειδή αυτό γινόταν για χρόνια, δημιούργησε μέσα μου μια αγάπη για την ποίηση. Όταν λοιπόν ξεκίνησα να δημιουργώ ως συνθέτης στο πιάνο, ταυτόχρονα είχα ένα αγκωνάρι πάνω μου την ποίηση, έτσι γεννήθηκε η αγάπη για την ποίηση».
«Πιθανών να έχεις δίκαιο Γιώτα. Η τρέχουσα πολιτική πραγματικά είναι μια φαγάνα. Η τρέχουσα πολιτική μπορεί να δημιουργήσει όλα τα χαρακτηριστικά που είπες. Έχεις δίκαιο. Όμως θα σου πω κάτι: αν τα σημαντικά μυαλά απέχουν, τότε θα μείνουν στην πολιτική ο αφρός και το επιδερμικό. Όμως για τον φίλο σου που λες, πρέπει να έχεις υπόψη σου Γιώτα μου πως όλοι είμαστε σχοινοβάτες. Είμαστε ισορροπιστές σε ένα σχοινί. Από την ώρα που συνειδητοποιείς τον κόσμο μέχρι την ώρα που πεθαίνεις είσαι σε ένα τεντωμένο σχοινί και προσπαθείς να ισορροπήσεις. Μπορεί να πέσεις κάτω κι αυτό είναι η περιπέτεια του ανθρώπου, αλλά σημασία έχει αν θα σηκωθείς και αν θα συνεχίσεις και πώς θα συνεχίσεις να σχοινοβατείς…»
Αντίο Θάνο Μικρούτσικε, θα παραμένεις φάρος στις ψυχές και στο μυαλό μας. Τώρα θα βρίσκεσαι με τον αγαπημένο σου Άλκη Αλκαίο, με όλους εκείνους τους ποιητές που τόσο αγάπησες….
«Ώρες αργόσυρτες σαν φορτωμένα κάρα, απ’ τα ηχεία ψιχαλίζει μια κιθάρα. Φύτρωσαν κάκτοι και λωτοί στην κορδιλιέρα, κι εσύ κλειστός σε μια καμπίνα φεύγεις πέρα. Οι έρωτες σου καρυδότσουφλα στο κύμα, μα στον ασύρματο καιρό δεν πέφτει σύρμα»…..
https://www.youtube.com/watch?v=lSdg6whwRKY
Ολόκληρη η συνέντευξη που είχε δώσει στο Skalatimes:
https://www.skalatimes.com/2012/12/31/%ce%b8%ce%ac%ce%bd%ce%bf%cf%82-%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%81%ce%bf%cf%8d%cf%84%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%82-%ce%b5%ce%af%ce%bc%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5-%ce%b9%cf%83%ce%bf%cf%81%cf%81%ce%bf/
