Ανδρέας Καυκαλιάς: «Οι σπουδές μου αντικατοπτρίζουν αυτή την αέναη σύγκρουση που γίνεται μέσα μου: μεταξύ του ‘εφικτού και του ευκταίου’»

To SkalaTimes απέκτησε μια νέα στήλη, «Humans of Larnaka» (σύντομα σε blog), εμπνευσμένη από το photoblog (και μετέπειτα βιβλίο)που ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2010 στην Νέα Υόρκη ο φωτογράφος Brandon Stanton, «Humans of New York».
Στο Humans of Larnaka παρουσιάζονται άνθρωπο της πόλης και επαρχίας Λάρνακας, γνωστοί, άγνωστοι, όλοι. Γιατί όλοι έχουν κάτι να πουν.

Σήμερα στη στήλη μας ο Ανδρέας Καυκαλιάς.

«Η αλήθεια είναι ότι είχα την δυνατότητα και την όρεξη να αποκτήσω ένα αρκετά ευρύ φάσμα ακαδημαϊκής κατάρτισης το οποίο ξεκινά από την νομική, τις πολιτικές επιστήμες, την συγκριτική λογοτεχνία και φτάνει στις διεθνείς σχέσεις.  Γενικά  οι σπουδές μου αντικατοπτρίζουν αυτή την αέναη σύγκρουση που γίνεται μέσα μου: μεταξύ του ‘εφικτού και του ευκταίου’ κατά την προσφιλή φράση. Μεταξύ λογοτεχνίας και πολιτικής. Μεταξύ ομορφιάς και μιας διαφορετικής ομορφιάς ή καλύτερα μετριασμού της ασχήμιας.
Δεν ξέρω αν γινόταν ασυνείδητα αλλά τα πανεπιστήμια μου στο Ηνωμένο Βασίλειο βρίσκονταν σε μικρές παραθαλάσσιες πόλεις των οποίων το κύριο τους χαρακτηριστικό ήταν η έντονη παρουσία του ακαδημαϊκού/φοιτητικού στοιχείου καθώς και η γραφικότητα του ιστορικού τους κέντρου. Νομίζω οι συνειρμοί και η σύγκριση με την Λάρνακα είναι απόλυτα εφικτοί. Φαίνεται πως η Πόλις με ακολουθούσε (στο πιο ανεπτυγμένο βέρσιον). (γέλια)
Έχω την τύχη αυτή την περίοδο να μοιράζω τον χρόνο μου μεταξύ ακαδημαϊκής γραφής και κειμενογράφησης πιο εμπορικού χαρακτήρα. Δυο τομείς που  παρατηρώ, προς μεγάλη μου έκπληξη, ότι δεν είναι συγκρουόμενοι αντιθέτως αλληλοσυμπληρώνονται και με βοηθούν στην διατήρηση των ισορροπιών μου».

«Στην Κυπριακή κοινωνία με φοβίζει η έντονη άποψη της ημιμάθειας καθώς και η έκδηλη διάθεση για κακεντρέχεια. Στον κόσμο η αναβίωση της ακροδεξιάς με όλα τα συνεπακόλουθα: ανοητολογία, επένδυση στο θυμικό, μισαλλοδοξία»

«Η πολιτική με ενδιαφέρει σε πολλά επίπεδα. Πρώτα πρώτα ως ενεργός πολίτης με την ευρύτερη αριστοτελική έννοια του  βουλεύεσθαι και κρίνειν αλλά και με την στενότερη της άσκησης εξουσίας όπου είναι εφικτό και όχι με κάθε κόστος. Δεν είναι λίγοι αυτοί που με προτρέπουν να διεκδικήσω κάποιο αξίωμα μέσω της ψήφου παρόλα αυτά όσο κοινότοπο και να ακούγεται αυτό δεν αποτελεί αυτοσκοπό. Είναι ένα πράγμα να μελετάς και να είσαι γνώστης κάποιων πτυχών της πολιτικής και κάτι εντελώς διαφορετικό ο λαϊκισμός και η ψηφοθηρία στοιχεία τα οποία σε καμιά περίπτωση δεν με αφορούν».

«Μεγαλύτερο όνειρο…..Σε προσωπικό επίπεδο η πνευματική καταξίωση (όχι δεν θέλω να φτάσω σε κατάσταση νιρβάνα) και σε κοινωνικό η εξασφάλιση της πραγματικής ευμάρειας των πολιτών αλλά και πάταξη της διαφθοράς.»

«Αν και μου  είναι δύσκολο να ξεχωρίσω… πάντα οι συγγραφείς που αρχικά με «μύησαν» κατέχουν μια διαφορετική θέση. Αν λοιπόν είχα να ξεχωρίσω τρείς συγγραφείς θα έλεγα τους Μπαλζάκ, Έσσε, Καζαντζάκη.
Όσο για τα βιβλία έχω το ελάττωμα να διαβάζω πολλά παράλληλα και πολύ διαφορετικά μεταξύ τους. Αλλά μιας και διανύουμε μέρες γιορτών έχω να εισηγηθώ τα εξής για την χρονιά που μπαίνει:
Από λογοτεχνία: Το Βιλιοπωλείο των Σκιών του Μικκελ Μπίρκεγκορ, Φαμπέρ του Tristan Garcia, Η Έρημος των Ταρτάρων του Ντίνο Μπουτζάτι, Jazz Moon του Joe Okonkwo».

«Η Λάρνακα για χρόνια στερείτο οράματος και θέλησης δυο στοιχεία που τελευταία φαίνεται να υπάρχουν. Έχουν τροχοδρομηθεί πολλά έργα και γενικότερα υπάρχει μια πρωτόγνωρη αισιοδοξία κάτι που αποδεικνύεται τόσο από την εμφάνιση νέων επιχειρήσεων όσο και από τις γκαλερί και τα εργαστήρια τέχνης που φαίνεται να ανθίζουν. Εδώ θέλω να κάνω και ειδική αναφορά στην εξαιρετική πρωτοβουλία της Larnaca Biennale που συνεισφέρει ουσιαστικά στην δημιουργία ενός φρέσκου brand name της πόλης.
Κατά την απόψη μου αυτό που θα έδινε μια απαραίτητη πινελιά στην διαμόρφωση του χαρακτήρα της πόλης είναι η δημιουργία μιας πανεπιστημιακής μονάδας. Η εγκατάσταση πανεπιστημίου στην Λάρνακα μεταφράζεται σε ώθηση της πολυπολιτισμικότητας, της έρευνας, της καινοτομίας, της μελέτης, της βιβλιοφιλίας. Γενικά το μέγεθος της πόλης είναι ιδανικό για να την καταστήσει ένα αστικό ακαδημαϊκό κέντρο με ό,τι αυτό συνεπάγεται»

 «Τι πρέπει να αλλάξει στη Λάρνακα; Μα αυτό που λέμε όλοι για δεκαετίες. Η νοοτροπία της εσωστρέφειας. Αν και για να είμαι δίκαιος παρατηρώ ότι στην δική μου γενιά αυτό δεν ισχύει σε τόσο μεγάλο βαθμό. Η Λάρνακα έχει όλα τα φόντα να γίνει μια πόλη στολίδι φτάνει να έχουμε τις κεραίες μας ανοιχτές και να κάνουμε τι σωστές συγκρίσεις»

«Οι Κύπριοι ως λαός είναι σχιεττάνηδες…..»
«Οι Σκαλιώτες είναι ήσυχοι πέραν του κανονικού»

«Αγαπημένη ατάκα…. Επειδή το έχουν και οι μέρες θα διάλεγα τον στίχο του Μάνου Ελευθερίου που τόσο όμορφα μελοποίησε ο Θάνος Μικρούτσικός:
“Άλλοι νομίζανε πως ήμουνα μεγάλος και από σπουργίτι θα γινόμουνα αετός”»