Γιώργος Χαραλάμπους ο Επαρχιακός Γραμματέας Λάρνακας των Οικολόγων μιλά στο SkalaTimes

Μεγαλωμένος σε μια οικογένεια που τον εμβολίασε με αγάπη για την φύση  o Γιώργος Χαραλάμπους ήταν πάντοτε μέλος σε πολλούς περιβαλλοντικούς και φιλοζωικούς ομίλους και τον τελευταίο καιρό, τον συναντάμε να δίνει τον δικό του αγώνα από την θέση του Επαρχιακού Γραμματέα Λάρνακας του Κινήματος Οικολόγων.  Ένας άνθρωπος που πιστεύει πως ακόμα και ο  πιο «απλός» άνθρωπός κρύβει τρομερή δύναμη μέσα του, αρκεί να βρει τον τρόπο να την εκφράσει.
Έχοντας σύμμαχο του την αλήθεια , την αγάπη του για  το περιβάλλον και έχοντας ως μότο ζωής το  «Πάτα γερά και προχώρα, εάν πέσεις, σήκω», παλεύει για να πετύχει τους στόχους του, αλλά και να προσφέρει όσο πιο πολλά μπορεί στην φυσική ζωή της πόλης μας. Βλέπει με μια δική του ιδιαίτερη ματιά την πολιτική και την χαρακτηρίζει ως «παράνομη παπαρούνα» και έχει τα δικά του οράματα για την περιβαλλοντική ζωή της Λάρνακας.

Της Στέλλας Παπά

Κύριε Γιώργο είστε ο Επαρχιακός Γραμματέας Λάρνακας του Κινήματος Οικολόγων.Πότε αρχίσατε να συνειδητοποιείτε την αγάπη σας προς το περιβάλλον;
Έχω μεγαλώσει σε μια οικογένεια που σέβεται την φύση, το περιβάλλον και τα ζώα. Θυμάμαι να έχουμε πάντα  στο σπίτι ζώα. Όταν ήμασταν μικροί το καλοκαίρι πηγαίναμε οικογενειακός κατασκήνωση και άρεσε σ’όλους μας αυτή η επαφή με την φύση. Μεγαλώνοντας, ανήκα πάντα σε περιβαλλοντικούς και φιλοζωικούς ομίλους.

Που φαντάζεστε τον εαυτό σας τα επόμενα πέντε χρόνια;
Λόγω πολλών καταστάσεων στη ζωή μου έμαθα προσγειωμένα να προχωρώ και να μην φαντάζομαι ακατόρθωτα πράγματα. Όμως, στόχοι πάντα υπάρχουν, είτε οικογενειακοί είτε επαγγελματικοί.

Ποια η πρώτη σκέψη σας όταν ξυπνάτε το πρωί;
Να ευχαριστήσω τον Θεό που τόσο εγώ όσο και η οικογένεια μου είμαστε καλά στην υγεία μας.  

Στην φύση τι αγαπάτε πιο πολύ;
Μου αρέσουν οι πρωινοί περίπατοι, η πρωινή δροσούλα, μου αρέσει το πράσινο αλλά και σαν καθαρόαιμος Σκαλιώτης θα έλεγα ότι η θάλασσα είναι μια άλλη μεγάλη αγάπη.

Τι σημαίνει για εσάς η λέξη «ακτιβιστής»;
Ακτιβιστής σημαίνει να αγωνίζεσαι για όσα πιστεύεις, αγαπάς και θες να προστατέψεις. Ακτιβιστής μπορεί να είναι ο καθένας μας, ένα μικρό παιδί ή ένας ηλικιωμένος. Ο πιο «απλός» άνθρωπός κρύβει τρομερή δύναμη μέσα του, αρκεί να βρει τον τρόπο να την εκφράσει. Δυστυχώς έχει πάρει άλλη έννοια ο ακτιβισμός και συνδέθηκε με βία και επιθετικότητα.

Ποιο θα λέγατε είναι το μεγαλύτερο ελάττωμα σας;
Δύσκολη ερώτηση που ίσως θα έπρεπε να ρωτήσετε άλλους για μένα…Νομίζω ότι ένα σοβαρό ελάττωμα μου  είναι ότι παίρνω τις καταστάσεις πολύ προσωπικά. Βάζω μέσα μου τα προβλήματα που καθημερινά πολίτες με παίρνουν τηλέφωνο στο γραφείο και ψάχνουν λύσεις. Μπαίνω στα δικά τους παπούτσια και συμπάσχω μαζί τους.

Το μεγαλύτερο προτέρημα σας;
Πάλι νομίζω θα έπρεπε να ρωτήσετε άλλους για μένα. Θέλω να καταλαβαίνει ο απέναντι μου ότι είμαι μαζί του, ότι θα τον βοηθήσω όσο μπορώ και θα του λέω πάντα αλήθειες. Με αυτό νομίζω, κερδίζω τον σεβασμό και την εκτίμηση από τους συμπολίτες μου. Ίσως όμως το να λες την αλήθεια στην σύγχρονη εποχή να μην είναι προτέρημα, αλλά εγώ έτσι μεγάλωσα.

Ποιο το αγαπημένο σας ταξίδι μέχρι σήμερα;
Αγαπημένος προορισμός είναι η «ορεινή» Ευρώπη. Έχω ταξιδέψει αρκετές φορές Γερμανία, Αυστρία, Σλοβενία, Πολωνία, Βουλγαρία και έχω περπατήσει σε μονοπάτια της φύσης πάνω στις Άλπεις, σε τεράστια πάρκα και λίμνες, σε φαράγγια, καταρράκτες κτλ. Δεν είμαι ο τύπος του shopping και των mall, όπου πολλοί πάνε εξωτερικό για ψώνια. Ένα ταξίδι που με ενθουσίασε πολύ ήταν η επίσκεψη μου στο Ίνσμπρουκ της Αυστρίας.   

Ποιο το αγαπημένο σας κομμάτι της παγκόσμιας ιστορίας;
Εάν εννοούμε μνημείο, θα έλεγα η μεγαλοπρέπεια του Παρθενώνα και το μυστήριο των Πυραμίδων.

Ποιο το αγαπημένο σας λουλούδι;
Η τουλίπα.

Αν έπρεπε να δίνατε τον όνομα κάποιου φυτού στην πολιτική κατάσταση του τόπου αυτό τον καιρό ποιο θα ήταν και γιατί;
Θα το πάρω λίγο στα άκρα και θα έλεγα η παράνομη παπαρούνα όπου παράγεται το όπιο. Ο κόσμος παραμυθιάζεται με πολλά που ακούει. Ζει σε ένα λήθαργο. Έχει παραισθήσεις για το ποια πραγματικά είναι η κατάσταση στην Κύπρο (οικονομική ή μη). Δυστυχώς δεν βγαίνουν έξω από τα γραφεία τους, να περπατήσουν στα σοκάκια, να πάνε στις γειτονιές για να δούνε πως ζει ο κόσμος και τι προβλήματα υπάρχουν πίσω από κλειστές πόρτες.

Στην πόλη μας, Λάρνακα, ποιο μέρος της αγαπάτε πιο πολύ;
Μου αρέσει πάρα πολύ το ψαρολίμανο. Εκεί ηρεμώ βλέποντας τους ψαράδες να κάνουν την δουλειά τους, τα πουλιά που ψάχνουν για τροφή, τα ζευγαράκια να κάνουν τον περίπατο τους.   

Υπάρχουν λάθη στα οποία να δείχνετε επιείκεια;
Σε όλα τα λάθη δείχνω επιείκεια φτάνει ο άλλος να το παραδεχτεί και να προσπαθήσει να το διορθώσει.

Πως φαντάζεστε την φυσική ζωή της Λάρνακας σε λίγα χρόνια;
Με διάφορες εκστρατείες που έχουν ξεκινήσει από ομάδες ενεργών πολιτών (πχ 100,000 δέντρα στη Λάρνακα), εταιρείες με εταιρική κοινωνική ευθύνη, τις ενέργειες του Δήμου Λάρνακας για δημιουργία νέων πάρκων και ενίσχυση των υφιστάμενων, αλλά και το στόχο που έχουμε ως Κίνημα, δηλαδή όσους ψήφους πήραμε στις βουλευτικές τόσα δέντρα θα φυτέψουμε, πιστεύω ότι πολύ σύντομα η Λάρνακα θα γίνει μια πραγματικά πράσινη πόλη που θα την χαίρονται τόσο οι κάτοικοι της όσο και οι επισκέπτες.

Οι Λαρνακείς έχουν περιβαλλοντική συνείδηση;
Σε μεγάλο βαθμό ναι. Είμαι της άποψης ότι όταν βλέπουμε ένα χώρο καθαρό δεν θα τον λερώσουμε – μολύνουμε ούτε εμείς.

Τι χρειάζεται περιβαλλοντικά η Λάρνακα;
Η Λάρνακα έχει ένα πολύ μεγάλο περιβαλλοντικό πρόβλημα, τις δεξαμενές πετρελαιοειδών. Είναι ευχάριστο το γεγονός ότι θα μετακινηθούν σύντομα, το πρόβλημα όμως είναι στον καθαρισμό του υπεδάφους. Για δεκαετίες η γη «ποτιζόταν» με πετρέλαιο που είναι πολύ δύσκολο και χρονοβόρο να καθαριστεί. Πρέπει να αφαιρεθούν χιλιάδες τόνοι επιφανειακού χώματος ώστε να μπορεί να αναπτυχθεί η περιοχή και να γίνει κατοικήσιμη. Επίσης στη Λάρνακα έχουμε ένα διαμάντι που λέγεται αλυκή. Η προστασία της, των γύρω βιότοπων, των φλαμίνγκο πρέπει να είναι προτεραιότητα όλων των Λαρνακέων.

Το αγαπημένο σας μότο ζωής;
Πάτα γερά και προχώρα, εάν πέσεις, σήκω.