Ο Στράτος Χατζηλίας μας εξηγεί γιατί αυτή τη θεατρική σεζόν ντύνεται σοφέρ και μας λέει «Αλίμονο στους νέους». Μας μιλά για το «φλέρτ» του με την υποκριτική που ξεκίνησε στα είκοσι οκτώ του χρόνια αλλά και το «θέατρο» που αγαπά ιδιαίτερα. Μας αποκαλύπτει τη σχέση του με την διδασκαλία, τον κινηματογράφο, αλλά και με τα…. παραμύθια.
Ο Στράτος Χατζηηλίας είναι ένας γνωστός ηθοποιός που με αφορμή την συμμετοχή του στην παράσταση «Αλίμονο στους νέους» στο θέατρο Coronet στην Αθήνα, μιλά στο SkalaTimes για την παράσταση και όχι μόνο.
Συνέντευξη στη Στέλλα Παπά
Κύριε Χατζηηλία , σε μια «ελληνική ταινία» που «ανέβηκε» στο σανίδι σας βρίσκουμε αυτό τον καιρό σωστά;
Χαίρομαι που μου δίνεται η ευκαιρία να πω μερικά λόγια για τη νέα μας θεατρική δουλειά.Το έργο «Αλλοίμονο στους νέους» του Αλέκου Σακελλάριου και του Χρήστου Γιαννακόπουλου, είναι μία παραλλαγή του «Φάουστ» και ανήκει στην ελληνική μεταπολεμική κωμωδία.
Στο θέατρο ο κεντρικός ρόλος παίχτηκε από τον Δημήτρη Χορν όμως στον κινηματογράφο ο Φίνος ήθελε στον κεντρικό ρόλο τον Ντίνο Ηλιόπουλο, ο οποίος αρνήθηκε και ο Σακελλάριος επέλεξε τον Χορν.
Όπως καταλαβαίνετε το έργο είναι τόσο γνωστό που το πρώτο πράγμα που θα μπορούσε να κάνει κάποιος, έστω και ασυναίσθητα, είναι να συγκρίνει την παράστασή μας με την ταινία.
Από τις πρώτες αναγνώσεις καταλάβαμε πως το κείμενο είχε αρκετά σημεία που φωτίζοντάς τα μας οδηγούσαν σε κάτι καινούριο, διαφορετικό αλλά και διαχρονικό. Αυτός ήταν ο τρόπος που θέλησε, αρχικά, να δουλέψουμε ο σκηνοθέτης μας, ο Βασίλης Νικολαΐδης, «χτενίζοντας» δηλαδή το κείμενο και ανακαλύπτοντας πτυχές που άξιζαν να φωτιστούν. Αυτό μας έδωσε ώθηση για να δημιουργηθεί μία παράσταση που σεβόμενη το κείμενο δεν είχε καμία απολύτως ανάγκη να αντιγράψει ή να μιμηθεί κάτι από το παρελθόν, παρά μόνο να προτείνει και τελικά να κερδίσει, σε μία δύσκολη περίοδο για τα ελληνικά θέατρα, το αθηναϊκό κοινό και να αποσπάσει καλές κριτικές.
Εσείς είστε ένα από τα νιάτα της παράστασης ;
Υποδύομαι τον Μανώλη, τον σοφέρ του κυρίου Ανδρέα (Γιώργος Γαλίτης) και ερωτευμένο με την Ρίτα (Νεφέλη Κουλούρη) που ζητάει το χέρι της από την μητέρα της, την κυρία Ελένη (Φωτεινή Ντεμίρη), η οποία φτωχή και ταλαιπωρημένη, μεγάλωσε μόνη της την κόρη της και δεν θέλει το παιδί της να περάσει τη βασανισμένη ζωή που πέρασε και η ίδια. Η κυρία Ελένη γνωρίζει τον κύριο Ανδρέα από παλιά και ζητάει την συμβουλή του πριν απαντήσει στον Μανώλη. Ο κύριος Ανδρέας εξομολογείται στον στενό του φίλο κύριο Αγησίλαο (Κοσμάς Ζαχάρωφ) πόσο γοητευμένος νιώθει από την μεγαλωμένη πλέον Ρίτα και σε μία υποθετική κουβέντα, ψάχνουν να βρουν υπό ποιες προϋποθέσεις θα μπορούσαν να την παντρευτούν… τα υπόλοιπα επί σκηνής… Ο ηθοποιός έκπληξη μέσα στην παράστασή μας είναι ο Σπύρος Μπιμπίλας ο οποίος πραγματικά μεταμορφώνεται σε 4 διαφορετικούς χαρακτήρες.
Όταν πιο μικρός βλέπατε αυτή την ταινία, φανταστήκατε ποτέ ότι θα συμμετείχατε και εσείς κάποτε σε αυτήν;
Σίγουρα δεν μου είχε περάσει ποτέ από το μυαλό να γίνω ηθοποιός που μάλιστα να παίζω και σε αυτό το έργο. Ηθοποιός σκέφτηκα ότι ίσως να ήθελα να γίνω στα 28 μου για πρώτη φορά.
Θα λέγατε είναι μια παράσταση στην οποία η αγάπη έρχεται αντιμέτωπη με το χρήμα ; ή μήπως βλέπουμε και άλλες «μάχες» στην παράσταση ;
Θα έλεγα ότι η ζωή ολόκληρη έρχεται αντιμέτωπη με το χρήμα. Η αγωνία της φτωχής Ρίτας να μπορέσει να κάνει κάτι στη ζωή της ώστε να συντηρήσει και την ταλαιπωρημένη μητέρα της και να μην υποχρεώσει στο μέλλον και τα δικά της παιδία να ζήσουν όπως εκείνη. Στην περίπτωση του Αγησίλαου βλέπουμε πως το χρήμα κάνει τους ανθρώπους κυνικούς και ωμούς ώστε να πιστεύουν ότι μπορούν να αγοράζουν εκτός από υλικά αγαθά, σχέσεις και ανθρώπους. Ο Ανδρέας νέος πλέον ψάχνει και δεύτερη δουλειά για να μπορέσει να διεκδικήσει την αγαπημένη του. Ο Μανώλης λόγω οικονομικής κατάστασης δεν μπορεί να έχει αυτήν που αγαπά. Μοιραία λοιπόν η αγάπη έρχεται αντιμέτωπη με το χρήμα. Η υπέρβαση όμως γίνεται τη στιγμή που ο Κύριος Ανδρέας καταλαβαίνει μέσα από το όνειρό του ότι αλλιώς φαντάζεσαι μια κατάσταση αλλά τελικά πολλά μπορεί να σου διαφεύγουν. Εκεί πρυτανεύει η μεγαλοψυχία, η παραχώρηση και η στήριξη στους νέους, στο μέλλον
Για εσάς τι είναι πιο σημαντικό η αγάπη ή το χρήμα;
Αγάπη φυσικά. Αγάπη μεταξύ των ανθρώπων και όλα είναι εύκολα.
Πως νιώθετε που ύστερα από καιρό κάνετε κάποια θεατρική δουλειά στην Αθήνα;
Η αλήθεια είναι ότι για δύο χρόνια έμενα στην Λευκωσία, αρχικά για τα γυρίσματα του τηλεοπτικού «9 μήνες» μετά για το «Μπρούσκο» και το θεατρικό «Το ομμάτι» ενώ την επόμενη χρονιά για το «La pasta pomilώri» . Όταν επέστρεψα στην Αθήνα το καλοκαίρι του 2018 είχα την τύχη να δουλέψω σε τρεις διαφορετικές παραστάσεις μέχρι το καλοκαίρι του 2019 εκτός από τα τηλεοπτικά και μια ταινία. Οι παραστάσεις ήταν για το έργο «Ισμήνη» του Γιάννη Ρίτσου, για το «Όνειρο θερινής νυκτός» και για το «Ο άνθρωπος δεν είναι κακός».
Ο κόσμος πως υποδέχτηκε την παράσταση;
Ο κόσμος ευχαριστιέται όταν έρχεται να δει ένα τόσο γνωστό έργο και τελικά βλέπει κάτι τόσο καινούριο και ζωντανό. Γελούν και συγκινούνται συγχρόνως. Η παράσταση άλλωστε προσφέρεται και για τα δύο. Αυτό που μας δίνει μεγάλη ικανοποίηση για τη δουλειά μας είναι ότι έρχονται να ξαναδούν την παράστασή μας προτείνοντάς την και σε άλλους.
Η μεταφορά μιας ελληνικής ταινίας στο σανίδι είναι πάντα ένα σίγουρο χαρτί για ένα θεατρικό παραγωγό;
Φυσικά και όχι. Πολλές μεταφορές έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, ελάχιστες όμως γνώρισαν επιτυχία και από αυτές ακόμα λιγότερες πήγαν για δεύτερη σεζόν. Δεν είναι τόσο απλό, είναι πολλές οι παράμετροι που καθορίζουν την επιτυχία. Φυσικά και πρώτα ξεκινάς από το έργο αλλά όσο καλός και αν είναι ο σπόρος δε σημαίνει ότι απαραίτητα θα βγει καρπός.
Εκτός θεάτρου μελετάτε άλλα θεατρικά έργα;
Δεν μπορώ να πω πως μελετάω έργα, περισσότερο συζητάω για έργα προσπαθώντας να ανακαλύψω κάποιο που δε γνωρίζω. Αν βρω κάποιο που μου αρέσει αρκετά, τότε το μελετάω όχι απαραίτητα πάνω από το βιβλίο αλλά αναλύοντας το μέσα στο κεφάλι μου κάνοντας συγχρόνως οτιδήποτε άλλο.
Θα σας ενδιέφερε να διδάξετε σε κάποια σχολή υποκριτικής ;
Ναι θα το ήθελα. Έχω διδάξει, σε άλλα αντικείμενα, στο παρελθόν μέσα σε αίθουσα και με εντυπωσίαζε η προσέλευση κόσμου στην τάξη μου. Δεν έχω διδάξει σε σχολή υποκριτικής αλλά μου έχει ζητηθεί σε τέσσερις διαφορετικές στιγμές να προετοιμάσω άτομα για τις εισαγωγικές εξετάσεις σε σχολές δραματικές. Το αποτέλεσμα ήταν θετικό και αυτό με γέμισε χαρά αλλά ταυτόχρονα μου έδωσε μια κάποια αυτοπεποίθηση. Για’μένα το να διδάσκεις δεν είναι αυτοσκοπός, πρέπει να ξέρεις τι μπορείς να δώσεις, να λες την αλήθεια και να γνωρίζεις καλά τα όριά σου.
Στον κινηματογράφο θα σας δούμε;
Πριν από έναν χρόνο μου δόθηκε η ευκαιρία να δοκιμαστώ στον κινηματογράφο. Είχαμε ξεκινήσει γυρίσματα αλλά τελικά η ταινία δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Άλλες δύο φορές έφτασα πολύ κοντά αλλά δεν ευδοκίμησε. Είναι κάτι που το θέλω αλλά ακόμα περιμένω για μια καλή ευκαιρία. Και όταν λέω «καλή» εννοώ να με επιλέξουν και να τους επιλέξω. Να είμαστε δηλαδή και οι δύο μεριές ευχαριστημένες.
Τα παραμύθια σας αρέσουν;
Τα παραμύθια μου αρέσουν πολύ. Κατά τη γνώμη μου είναι το πρίσμα μέσα από το οποίο η ζωή αποκτά χρώμα. Μου δίνουν τη δυνατότητα να ελπίζω για κάτι ιδανικό ακόμα και αν γνωρίζω ότι σε αυτή τη ζωή ίσως να είναι αδύνατο να υπάρξει.
Όταν όμως σου πουλάνε «παραμύθια» πως αντιδράς ;
Ψάχνω να βρω την κατάλληλη στιγμή για να φύγω μακριά. Συνήθως αποφεύγω τις συγκρούσεις και επιλέγω την ήσυχη φυγή όχι όμως από αδυναμία. Με τη φυγή μου δηλώνω την συνειδητή μου απόρριψη.
Ένα αγαπημένο σου τραγούδι από την δεκαετία που έπαιξε η ταινία;
Πολλά αγαπημένα τραγούδια εκείνης της εποχής. Χωρίς να θέλω να αδικήσω κανένα θα πω ένα τυχαία. Επειδή έχω μπροστά μου ένα μικρό βαζάκι με ένα τριαντάφυλλο θα κλέψω αυτό το θέμα και θα σας πω το «Στης Ακρόπολης το γύρο» είναι του 1964 σε στίχους και σύνθεση Γιώργου Μητσάκη.
——————————————————————————
Χρήσιμες Πληροφορίες αν βρεθείτε Αθήνα και αδράξετε την ευκαιρία να δείτε την παράσταση
CORONET THEATER
Φρύνης 11, Παγκράτι, 11634 Αθήνα
Τηλέφωνα: 210 7012123 – 210 7012511
ΣΤΑΘΜΕΥΣΗ
Οι θεατές του Θεάτρου CORONET μπορούν να σταθμεύουν το αυτοκίνητό τους στο Parking Αυτοκινήτων παραπλεύρως του θεάτρου, με είσοδο από την οδό ΑΣΠΑΣΙΑΣ 5 (Εμπορικό Κέντρο Athens Millenium), στην Προνομιακή Τιμή των 5,00€ για όσο χρόνο παραμονής χρειασθούν. (Με την επίδειξη του Εισιτηρίου)
ΜΜΜ
Εάν χρησιμοποιήσετε ΜΜΜ, οι γραμμές που εξυπηρετούν τη μετάβαση στο Θέατρο είναι οι παρακάτω:
• Λεωφορεία: 211, 203, 204
• Τρόλεϊ: 2, 11
