Πέθανε σήμερα σε ηλικία 89ετών η κορυφαία ποιήτρια Κική Δημουλά

Συγκίνηση έχει προκαλέσει στο πανελλήνιο ο θάνατος της σπουδαίας Ελληνίδας ποιήτριας και πεζογράφου, Κικής Δημουλά, η οποία έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών.
Σήμερα το απόγευμα έφυγε από τη ζωή η κορυφαία Ελληνίδα ποιήτρια Κική Δημουλά, σε ηλικία 89 ετών.
Εισήχθη σε ιδιωτικό νοσοκομείο στις 2 Φεβρουαρίου με χρόνια αναπνευστική ανεπάρκεια και στις 12 Φεβρουαρίου, λόγω της σοβαρότητας της κατάστασης μεταφέρθηκε στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.

Η ανακοίνωση του νοσοκομείου Υγεία:
Η ακαδημαϊκός και ποιήτρια κα. Κική Δημουλά προσήλθε στο Θεραπευτήριο ΥΓΕΙΑ στις 02/02/20 λόγω χρόνιας αναπνευστικής ανεπάρκειας.
Σήμερα στις 22/02/20 και ώρα 17:56 απεβίωσε λόγω καρδιακής ανακοπής σε έδαφος σοβαρής χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας και καρδιακής ανεπάρκειας.
Από το Υγεία

Η σπουδαία ποιήτρια, ακαδημαϊκός και πολυβραβευμένη Κική Δημουλά, ήταν γνωστή και ιδιαίτερη αγαπητή για την αναγνωρισιμότητα των έργων της.
Ήταν Ελληνίδα ποιήτρια και τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα της ποίησης. Το πατρικό της όνομα ήταν Βασιλική Ράδου. Γεννήθηκε και κατοικούσε στην Αθήνα. Τιμήθηκε το 1972 με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή Το λίγο του κόσμου, το 1989 με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή Χαίρε ποτέ και το 1995 με το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για τη συλλογή Η εφηβεία της λήθης. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, στα Γαλλικά, στα Ισπανικά, στα Ιταλικά, στα Πολωνικά, στα Βουλγαρικά, στα Γερμανικά και στα Σουηδικά.
Σε μία ομιλία της για την ποίηση η Δημουλά όρισε ως εξής το ποίημα: «Βαδίζεις σε μιαν έρημο. Ακούς ένα πουλί να κελαηδάει. Όσο κι αν είναι απίθανο να εκκρεμεί ένα πουλί μέσα στην έρημο, ωστόσο εσύ είσαι υποχρεωμένος να του φτιάξεις ένα δέντρο. Αυτό είναι το ποίημα».

Πιο κάτω ένα μικρό απόσπασμα από την όμορφη συνέντευξη που έδωσε στον γνωστό Κύπριο δημοσιογράφο Γιάννη Χατζηγεωργίου, την οποία μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη εδώ: https://ikarosbooks.gr/blog/kiki-dimoula-ekkremi-to-agnosto-ipolipo-tis-akoma-tora-zois-mou?fbclid=IwAR3QW88ObFEvSpIIdd2G1F3YcG9Fiedmz5RSB9y5_YaFhBsqMEm4WQbHxoc

Τι ζωή ευελπιστείτε να ζήσετε από ‘δω κι έπειτα;
Δεν ευελπιστώ. Εύχομαι μόνο κάποια πράγματα να μην θίξουν τα παιδιά μου –θέματα υγείας, γιατί υπάρχουν διάφορα τέτοια που απειλούν. Από εκεί και πέρα, θα επιθυμούσα να μην καταλάβω ότι πεθαίνω –αυτό δεν θα το ήθελα. Να γίνει απλά, μέσα σε έναν ύπνο, κι έτσι να μην το μάθω ποτέ. Τι φοβερότερο υπάρχει από το να μην μάθεις ποτέ ότι πέθανες!

Αθόρυβα…
Όχι απλώς αθόρυβα. Να μην ξέρεις ότι είσαι νεκρός. Ενώ το ξέρεις όταν είσαι ζωντανός, ότι ζεις. Αυτό δεν είναι η απόλυτη ανταρσία των πραγμάτων;

Έχετε ακόμη αναπάντητα «γιατί;»;
… Πολλά. Στα οποία αρμόδια είναι ν’ απαντήσει μόνον η μοίρα. Η οποία ή κωφεύει ή κι αυτή αναρωτιέται ποιος την έχρισε αναπόφευκτη.

Η «άνω τελεία» της τελευταίας σας ποιητικής συλλογής υποδηλώνει μία συνέχεια. Και κάτι ημιτελές. Με τι δεν έχετε ακόμη τελειώσει, κυρία Δημουλά; Τι εκκρεμεί ακόμη στη ζωή σας;
Εκκρεμεί το άγνωστο υπόλοιπο της ακόμα τώρα ζωής μου…