Θα έρθει εκείνη η στιγμή…

Γράφει η Μαίριλυν Ζαννέτου
Εκπαιδευτικός / Συγγραφέας 

Θα έρθει εκείνη η στιγμή που κάθε μας λέξη θα έχει ειπωθεί χιλιάδες φορές,
που το «είσαι όμορφη με τις αποχρώσεις του δειλινού»
θα έχει ακουστεί με κάθε πιθανή χροιά
κι εγώ θα έχω γλύψει προσεχτικά κάθε φθόγγο της κάθε λέξης.

Θα έρθει εκείνη η στιγμή που όλα μου τα γράμματα προς εσένα θα έχουν οδυνηρές επαναλήψεις,
που θα ενοχλούν την ακοή σου.

Θα έρθει εκείνη η στιγμή που τα χέρια μας δεν θα βρίσκουν άλλο τρόπο να μπλεχτούν,
και τα δάκτυλά μας δεν θα είναι ποτέ πια αμήχανα. Θα αγγίζονται και θα ξέρουν να γλιστρούν αργά και μεθοδικά το ένα μέσα στο άλλο, χωρίς να μαντεύουν καινούριους δρόμους μέσα στις παλάμες.

Θα έρθει εκείνη η στιγμή που τα μάτια μου δεν θα ‘χουν άλλη οδό να ακολουθήσουν πάνω στις γραμμές του κορμιού σου.
Και είναι ακριβώς αυτή η στιγμή που τα δικά σου θα συννεφιάσουν περισσότερο από κάθε άλλη φορά.

Θα έρθει εκείνη η στιγμή που θα έχουμε υλοποιήσει κάθε πιθανό σενάριο στον έρωτα και που όλα τα σκοτεινά σημεία θα είναι όλα πλέον στέκια μας.
Θα έχω ψηλαφίσει κάθε σου εξόγκωμα και θα έχω σημαδέψει κάθε ουλή. Οι άκριες των δακτύλων μου θα τα έχουν συναντήσει χιλιάδες φορές το σκοτάδι και στο φως.

Θα έρθει εκείνη η στιγμή που το χέρι μου –παρόλο που θα μοιάζει ξένο χωρίς το δικό σου- θα γίνει το χέρι μου.
Ολότελα δικό μου αλλά και καθόλου την ίδια στιγμή.

Γιατί τόσο μεθοδικά θα τα έχεις κανονίσει που ακόμη και το εισιτήριο του θανάτου πρώτη θα το εξασφαλίσεις.
Κι όταν έρθει εκείνη η στιγμή όλα θα τα κάνουμε ξανά για πρώτη φορά.

Σε κάποιαν που σαν σήμερα αποφάσισε να πάρει το εισιτήριο θανάτου.
Σε κάποιαν που πολεμήθηκε σε αυτή τη ζωή γιατί ήτανε αλλιώτικη.
Σε κάποιαν που δεν της άρμοζε ο θάνατος γιατί ήταν η ζωή η ίδια.
Κοιμού εν ειρήνη λατρεμένη…