Ανδρέας Αποστόλου:  «Μια συγγνώμη είναι καλύτερη από χίλιες δικαιολογίες»

«Ένα κυνήγι ευτυχίας» είναι η ζωή για τον Ανδρέα Αποστόλου, ο οποίος βρήκε το πραγματικό νόημα της ζωής μέσα από την προσφορά. Από μικρός δεν του άρεσε να βάζει ταμπέλες σε κανένα και θεωρεί πως οι δογματισμοί και οι αγκυλώσεις δεν βοήθησαν καμία κοινωνία να εξελιχθεί.  Πιστεύει, πως μέσα από την πολιτική δράση μπορεί να διορθώσουμε αυτό τον «μη αγγελικό» κόσμο και πως πρέπει ενωμένοι οι Λαρνακείς να διεκδικούμε για την πόλη μας. Έχοντας ως ινδάλματα του, τους γονείς του που τον μεγάλωσαν με αρχές, αγάπη και ιδανικά, προσπαθεί να κάνει και ο ίδιος ότι καλύτερο μπορεί με τα δικά του παιδία.

Της Στέλλας Παπά

Πόσο εύκολο είναι να είστε κομματικό στέλεχος σε νεαρή ηλικία;
Για ότι κανείς στην ζωή σου αν θέλεις να πετύχεις απαιτούνται θυσίες. Τίποτα δεν είναι εξορισμού εύκολο ή δύσκολο. Προσπαθώ να είμαι χρήσιμος για τον τόπο μου και να κρατώ ισορροπίες στην ζωή μου για να είμαστε τόσο εγώ όσο και η οικογένεια μου ευτυχισμένοι.

Είχατε ανακαλύψει από νωρίς προς τα που «κλίνουν» οι πεποιθήσεις σας; Θεωρείτε πως υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ηλικία στην ζωή του ανθρώπου στην οποία μπορεί να ανακαλύψει προς τα που κλίνει πολιτικά και προπάντων ιδεολογικά;
Από μικρή ηλικία δεν μου άρεσε να βάζω ταμπέλες ούτε σε εμένα ούτε στους ανθρώπους είτε βρίσκονται εντός ή εκτός πολιτικής. Δεν θεωρώ πως υπάρχει η ηλικία που ο άνθρωπος καταλήγει στο που ανήκει ιδεολογικά. Πιστεύω πως ο άνθρωπος πρέπει να ακούει, να μαθαίνει και να εξελίσσεται. Μόνο τότε είναι πραγματικά ωφέλιμος. Οι δογματισμοί και οι αγκυλώσεις δεν βοήθησαν καμία κοινωνία να εξελιχθεί.
Στόχος μου είναι με ταπεινότητα να προσπαθώ να προσφέρω στους ανθρώπους. Αυτό ήταν το κίνητρο μου για να μπω στην πολιτική από νεαρή ηλικία.

Ποια είναι τα μεγαλύτερα όνειρα και φιλοδοξίες σας;
Nα στηρίζω την οικογένεια μου και να μεγαλώσω σωστά τα παιδιά μου και να προσπαθώ έτσι ώστε όλα τα παιδιά του κόσμου να έχουν ίσες ευκαιρίες.

Είστε άνθρωπος αναμειγμένος στα κοινά και μέσω του Ιδρύματος Χριστίνα Αποστόλου. Τι σημαίνει για σας «αλληλεγγύη» και «ανθρωπιά»;
Όταν ο άνθρωπος καταφέρει να βγει έξω από το εγώ του ανακαλύπτει το πραγματικό νόημα της ζωής που είναι η προσφορά.

Πιστεύετε πως όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι;
Ναι. Ίσοι στις ευκαιρίες, στις ευθύνες, στα δικαιώματα και στις υποχρεώσεις. Σίγουρα δεν ζούμε σε ένα κόσμο αγγελικά πλασμένο, αλλά μέσα από την πολιτική και κοινωνική μας δράση πρέπει να αγωνιζόμαστε για να τον βελτιώσουμε.

Αν έπρεπε να δώσετε ένα τίτλο ταινίας στην ζωή σας ποιος θα ήταν αυτός;
The persuit of happiness – Το κυνήγι της ευτυχίας. Εκτός από το γεγονός ότι είναι καταπληκτική και γεμάτη νόημα ταινία θεωρώ πως στον τίτλο της βρίσκεται ένα από τα σημαντικότερα νοήματα της ζωής. Τουλάχιστο έτσι βλέπω εγώ την ζωή μου.

Ο αγαπημένος σας ποιητής;
Κώστας Μόντης

Ποιοι είναι οι πιο αγαπημένοι σας στίχοι;
«Χρόνια σκλαβκιές ατελείωτες
Τον πάτσον τζιαι τον κλώτσον τους
Εμείς τζιαμαί, ελιές τζιαι τερατσιές
πάνω στον ρότσον τους.»

Θεωρώ την ελευθερία ως το υπέρτατο αγαθό.

Αγαπημένα σας χόμπι και συνήθειες;
Να αφιερώνω χρόνο στα παιδιά μου.

Μεγαλώνοντας αλλάξατε κάποια χόμπι ή συνήθεις σας;
Ναι, πριν να αποκτήσω οικογένεια αφιέρωνα περισσότερο χρόνο για να παρακολουθώ ποδόσφαιρο και γενικά αθλητικά γεγονότα. Τώρα προσπαθώ να κρατώ μια ισορροπία.

Στην Λάρνακα ποιες αλλαγές θέλετε να δείτε;
Οι αλλαγές που θα ήθελα να δω είναι στο πως εμείς διεκδικούμε για την πόλη μας. Να είμαστε οι Λαρνακείς ενωμένοι στις διεκδικήσεις μας ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης. Να βάζουμε πρώτα και πάνω από όλα την Λάρνακα.

Ποια η αγαπημένη σας «γωνιά» στη Λάρνακα;
Ο δημοτικός κήπος και συγκεκριμένα ο δημοτικός παιδότοπος. Σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο είμαστε εκεί με την οικογένεια.

Ποιο το αγαπημένο σας λουλούδι;
Γαρύφαλλο

Ποια η αγαπημένη σας θεατρική παράσταση;
Ο Μπακαλόγατος. Γενικά θεωρώ τον Πέτρο Φιλιππίδη ως ένα από τους πιο ταλαντούχους Έλληνες ηθοποιούς.

Ποιος ο αγαπημένος σας ήρωας κινουμένων σχεδίων;
Ο Ρομπέν των δασών.

Ποιοι άνθρωποι υπήρξαν “ινδάλματα” και πρότυπα για σας;
Ξέρω πως μπορεί να ακουστεί κλισέ αλλά ο τρόπος, οι αρχές, η αγάπη και τα ιδανικά με τα οποία με μεγάλωσαν οι γονείς μου τους καθιστούν δικαίως και πρότυπα και ινδάλματα για εμένα. Πιστεύω στο θεσμό της οικογένειας. Θεωρώ πως όλα ξεκινούν και καταλήγουν στην οικογένεια.

Το αγαπημένο μότο/απόφθεγμα ζωής σας;
Μια συγγνώμη είναι καλύτερη από χίλιες δικαιολογίες.