Της Γιώτας Δημητρίου
Αρχισυντάκτρια SkalaTimes
Αυτές τις μέρες του Πάσχα ό,τι και να γράψουμε ό,τι και να πούμε θα ακούγεται τετριμμένο και χιλιοειπωμένο.
Ειδικά αυτό το Πάσχα που η πανδημία και η καραντίνα, μας έχουν αναγκάσει να ζήσουμε μια απίστευτη πραγματικότητα που μοιάζει με βιβλίο επιστημονικής φαντασίας, τι άλλο να πούμε; Tα έχουμε πει (σχεδόν) όλα.
Ωστόσο, η μουσική του Σταμάτη Κραουνάκη, σε στίχους της μοναδικής Λίνας Νικολακοπούλου και με τη φωνή της ‘Αλκηστις Πρωτοψάλτη, μας υπενθυμίζει μια διαχρονική αλήθεια, που εγώ προσωπικά την θυμάμαι ακόμη πιο έντονα τέτοιες μέρες…..
“Της εξοχής τα πρωινά
θα τα βρούμε ξανά
αγκαλιά στο κρεβάτι
και δεν πειράζει που τόσο νωρίς
θα κοιτάμε χωρίς
να γυρεύουμε κάτι.
Της σιγουριάς τα υλικά
είναι λόγια γλυκά
σε κασέτες γραμμένα
γι’ αυτά που ήρθανε τόσο αργά
μα τα πήρε η καρδιά
με τα χέρια ανοιγμένα.
Η Σωτηρία της ψυχής
είναι πολύ μεγάλο πράγμα
σαν ταξιδάκι αναψυχής
μ’ ένα κρυμμένο τραύμα.
Μια παραλία ερημική
και ν’ απλώναμε εκεί
της ζωής μας το βήμα
και δεν πειράζει που τόσα…”