Κείμενο – Φωτογραφίες: DJ Γιάννης Ανδρέου
Αυτή είναι η πόλη μας, η πόλη που κάποτε έπαιζα μουσική και γέμιζαν ασφυκτικά οι χώροι, τα μπαράκια (τι να πρωτοθυμηθώ!)
Μια πόλη γεμάτη ζωή και ανθρώπους «έξω καρδιά».
Κανονικά, μήνα Απρίλιο, τα ξενοδοχεία της πόλης μας θα άρχιζαν να χορεύουν σε ρυθμούς καλοκαιριού. Οι παραλιακοί μας δρόμοι και παραλίες θα γέμιζαν με κόσμο που θα έκανε το περπάτημα ή και το μπάνιο του. Οι τουρίστες θα ήταν ήδη εδώ!
Η Λάρνακα ζει κυριολεκτικά από τις παραλίες της, τα ξενοδοχεία της, τον τουρισμό.
Και εμείς ζούμε ψυχικά με τη δύναμη της θάλασσας που συνηθίσαμε δίπλα της, με τη γοητεία, ομορφιά και δύναμη της.
Σήμερα, στον απογευματινό μου περίπατο, (με το δικαιολογητικό «σωματική άσκηση» που είναι, βεβαίως, δικαίωμα μου), περπάτησα το παραλιακό μέτωπο από το Lebay Hotel μέχρι το Golden Bay.
(Δρόμο Λάρνακας Δεκέλειας).
Oι άδειες παραλίες, τα κλειστά ξενοδοχεία, έμοιαζαν σαν σκηνή από ένα έργο που κανείς δεν θα ήθελε να δει.
Θλίψη! Αυτό το συναίσθημα με κυρίευσε….Θλίψη για μια πανδημία που σταθήκαμε ανίκανοι (ως ανθρωπότητα, ως σύστημα) να πολεμήσουμε και αναγκαστήκαμε να βάλουμε σε παύση τις ζωές μας……
Μα είμαι εκ φύσεως θετικός, η θλίψη δεν κράτησε για πολύ, (ίσως να είναι η δύναμη της θάλασσας που όταν περπατάς δίπλας της αόρατα σε μαγεύει θετικά).
Είμαι εκ φύσεως θετικός και ναι, θα ξαναγεμίσει η πόλη μας με κόσμο, τουρίστες, γέλια και συνάξεις. Θα ξαναβρούμε τους ρυθμούς μας και θα ξαναανταμώσουμε με φίλους και φίλες, να πίνουμε το κρασί μας στο «Stories» και να το θυμόμαστε όλο αυτό σαν μια ιστορία που μας έλαχε….Και ίσως (ίσως) μάθουμε να εκτιμούμε αληθινά όλα όσα μέχρι χθες θεωρούσαμε «δεδομένα».
Πιο κάτω φωτογραφικό υλικό από τη σημερινή μου βόλτα.
Υ.Γ1 To τραγούδι των The Pretenders «I ll stand by you» αφιερωμένο σε όλους!
https://www.youtube.com/watch?v=maAyfcO-X3k
Υ.Γ2 Σύντομα έρχεται επίσημα μια δική μου στήλη στο SkalaTimes, αν έχετε ιδέες και εισηγήσεις για τη στήλη (ακόμη και όνομα της στήλης) feel free να μου στείλετε στο djgiannis@hotmail.com
