Γράφει η Ελένη
Δανιήλ
Εγγ. Συμβουλευτική ψυχολόγος
Πολλοί άνθρωποι διερωτώνται το εξής: Πως γίνεται να προσπαθώ να κάνω τα πάντα για τους άλλους, να προσπαθώ να τους ευχαριστήσω, αλλά οι ίδιοι να μην μπορούν να μου το ανταποδώσουν ή να μην νιώθουν ευχαριστημένοι με την προσφορά μου;
Αυτό το φαινόμενο προκύπτει από την ανάγκη μας να αφιερώνουμε όλη μας την ενέργεια στην αποδοχή των άλλων, παραγκωνίζοντας τις δικές μας ανάγκες, προκειμένου να είμαστε σίγουροι και ασφαλείς ότι οι σχέσεις μας με τους άλλους θα έχουν διάρκεια.
Αυτή η στρατηγική όμως δεν έχει το αποτέλεσμα που επιθυμούμε, ενώ αντίθετα μας γεμίζει μοναξιά και απαισιοδοξία. Επίσης, χάνουμε την πίστη στον εαυτό μας, επειδή οι άλλοι δεν νιώθουν ικανοποιημένοι ή ευχαριστημένοι με όσα κάνουμε γι’ αυτούς. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να πιστεύουμε ότι δεν προσφέρουμε αρκετά, ότι δεν είμαστε αρκετά καλοί για να είμαστε αποδεχτοί και τότε ένα κενό πλαντάζει μέσα μας.
Ένα μέρος των σχέσεων μας με τους άλλους, αφορά τη βοήθεια, την προσφορά και την εξυπηρέτηση. Όταν όλα αυτά γίνονται εκμετάλλευση προς το πρόσωπο μας και όταν οι άλλοι δεν νιώθουν ευχαριστημένοι με όσα τους προσφέρουμε, δεν έχει να κάνει με εμάς προσωπικά, ούτε φταίξαμε σε κάτι. Αντίθετα, χρειάζεται να νιώθουμε περήφανοι που παραγκωνίσαμε τις ανάγκες μας, τα θέλω μας για να τους εξυπηρετήσουμε.
Ωστόσο, αυτή η στρατηγική δεν είναι ωφέλιμη για εμάς, δεν μας προσφέρει θετικά συναισθήματα και ικανοποίηση. Δε γίνεται συνεχώς να πράττουμε με μοναδικό κριτήριο να ευχαριστήσουμε τους άλλους. Αυτοί που μας αγαπούν και μας νοιάζονται πραγματικά, θα σεβαστούν και τις δικές μας επιθυμίες και θέλω. Θα είναι σε θέση να καταλάβουν και τις δικές μας προτεραιότητες αλλιώς είναι αρκετά εγωιστές και νοιάζονται μόνο για τον εαυτό τους.
Προσοχή όμως, ξεκαθαρίζω ότι κάποιες φορές χρειάζεται να παραγκωνίσουμε τις ανάγκες μας γιατί κάποιοι άλλοι μας χρειάζονται. Όταν όμως, ζούμε με γνώμονα να ευχαριστήσουμε τους άλλους και ότι η αποδοχή μας εξαρτάται από αυτούς, θα μας οδηγήσει στο απόλυτο κενό, θα χάσουμε την ταυτότητα μας και την πίστη στον εαυτό μας.
