Της Γιώτας Δημητρίου
(Αρχισυντάκτρια SkalaTimes)
Η δημοσιογραφία έχει πεθάνει, η ερευνητική δημοσιογραφία βρίσκεται στο απόσπασμα λίγα βήματα πριν την βάναυση εκτέλεση και οι δημοσιογράφοι κοιτάμε και γράφουμε κάπου κάπου κανένα άρθρο…
Το παράλογο της υπόθεσης του ιδρυτή των WikiLeaks, του Julian Assange, δεν αφορά μόνο τον κόσμο της δημοσιογραφίας, αφορά τις κοινωνίες που επιθυμούν την έρευνα και την δημοσιοποίηση της αλήθειας, σε ένα κόσμο που κυριαρχεί το ψέμα, η προπαγάνδα και οι πλαστές ειδήσεις.
Στις 3 Μάϊου 2020 (Παγκόσμια Ημέρα Ελευθεροτυπίας*) διοργανώνεται μια παγκόσμια διαδικτυακή κινητοποίηση για τον Julian Assange, τον οποίο είχα την τύχη να δω από κοντά το 2011 (λίγο πριν την σύλληψη του) στο Occupy London έξω από τον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο όπου είχα λάβει μέρος.
(Σχετικό μου άρθρο για εκείνη τη “συνάντηση”, στο SkalaTimes τον Αύγουστο του 2012:
https://www.skalatimes.com/2012/08/16/%ce%be%ce%b5%cf%86%ce%bb%ce%bf%cf%85%ce%b4%ce%b9%cf%83%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%b5%cf%82-%ce%bb%ce%ad%ce%be%ce%b5%ce%b9%cf%82-julian-assange/ )
Η Παγκόσμια διαδικτυακή κινητοποίηση λοιπόν, θα γίνει στο facebook και έχει το όνομα “Αλήθεια και Κουράγιο, Παγκόσμια Διαδικτυακή Διαδήλωση για τον Julian Assange”.
Η ιστορία του Julian Assange δεν είναι η ιστορία ενός ανθρώπου, είναι η ιστορία της ερευνητικής δημοσιογραφίας στην σύγχρονη εποχή.
Τα Watergate του ’72 έχουν δολοφονηθεί στο σημερινό σύστημα, οι εξαιρέσεις είναι λίγες έως και ελάχιστες (σε παγκόσμιο επίπεδο) και η κατάληξη τους δεν είναι ένα Πούλιτζερ, ούτε κάποιο άλλο σημαντικό βραβείο δημοσιογραφίας, είναι η φυλάκιση και η εκτέλεση.
Από τους δεκάδες φυλακισμένους δημοσιογράφους κάθε χρόνο (σύμφωνα με την Επιτροπή για την Προστασία των Δημοσιογράφων -CPJ- είχαμε τουλάχιστον 250 για το 2019) αυτό που κρατάμε είναι πως η Υπόθεση Julian Assange αφορά κάθε πολίτη, κάθε άνθρωπο, που τον ενδιαφέρει η αλήθεια (η όποια αλήθεια) μέσα στον κυκεώνα των ψεμάτων και της προπαγάνδας.
Σε ένα άρθρο του το 2017, με αφορμή τα 45 χρόνια από το Σκάνδαλο Watergate, ο Αμερικανός ηθοποιός Robert Redford είχε γράψει: «Όταν ο Πρόεδρος Τραμπ δηλώνει ότι βρίσκεται σε ένα διαρκή πόλεμο με τα media, αποκαλεί τους δημοσιογράφους “τους μεγαλύτερους ψεύτες στον πλανήτη” και τουιτάρει ότι οι δημοσιογράφοι είναι οι μεγαλύτεροι εχθροί του αμερικανικού λαού, τότε το μόνο που καταφέρνει είναι να αναγάγει σε άλλα ύψη, τις ψευδείς κατηγορίες της διοίκησης Νίξον περί «άθλιας και ευτελούς δημοσιογραφίας». Υψη, πολύ πιο επικίνδυνα.
H έντιμη και ακριβής δημοσιογραφία υπερασπίζεται τη Δημοκρατία μας. Είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά όπλα που έχουμε για να αντιμετωπίσουμε όσους διψούν για εξουσία. Πάντα θεωρούσα ότι η ταινία «Ολοι οι άνθρωποι του Προέδρου» ήταν μια βίαιη ταινία. Μπορεί να μην είχε πυροβολισμούς αλλά οι λέξεις χρησιμοποιούνταν σαν όπλα».
Η Washington Post (η εφημερίδα του ιστορικού Watergate) εδώ και λίγα χρόνια υιοθέτησε το «σλόγκαν» Democracy dies in Dark (η δημοκρατία πεθαίνει στο σκοτάδι).
Η αλήθεια, όμως, είναι πως η δημοκρατία και η ελευθερία του λόγου πεθαίνουν στο φως και στην δημοσιότητα με την βάναυση κατάσταση στην οποία έχουν τοποθετήσει τον Julian Assange εδώ και κάποια χρόνια oι ΗΠΑ.
Στις 3 Μάϊου λαμβάνουμε μέρος στην διαδικτυακή κινητοποίηση
για απελευθέρωση του Julian Assange, σε μια κινητοποίηση
για την ΑΛΗΘΕΙΑ και το ΚΟΥΡΑΓΙΟ:
https://www.facebook.com/groups/520879885462732/
* Η Παγκόσμια Ημέρα Ελευθεροτυπίας καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της Παγκόσμιας Ένωσης Εφημερίδων (ΠΕΕ) και από το 1993 γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 3 Μαΐου, σε ανάμνηση της Διακήρυξης του Βίντχουκ, μία έκκληση ελευθεροτυπίας που υπέγραψαν αφρικανοί δημοσιογράφοι το 1991 για ελεύθερα, ανεξάρτητα και πλουραλιστικά Μ.Μ.Ε. Η Παγκόσμια Ημέρα Ελευθεροτυπίας μάς υπενθυμίζει τη σπουδαιότητα της προστασίας του θεμελιωδών δικαιωμάτων της ελευθερίας της έκφρασης και της ελευθερίας του Τύπου, όπως κατοχυρώνονται από το άρθρο 19 της Παγκόσμιας Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του ΟΗΕ. Χωρίς αυτά τα δύο θεμελιώδη δικαιώματα, η Δημοκρατία δεν υπάρχει.
