Tης Γιώτας Δημητρίου
«Πολιτεία που δεν έχει σαν βάση της την παιδεία, είναι οικοδομή πάνω στην άμμο»
(Αδαμάντιος Κοραής)
Με μια ανάρτηση του στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook η οποία έγραφε: «Η άγνοια Παιδείας δεν είναι ντροπή. Ντροπή είναι η “γνώση” παιδιάστικων αποφάσεων, που αφήνει την Παιδεία στάσιμη & τα Παιδιά πειραματόζωα αντί ΟΔΗΓΟ», ο Κύπριος ακαδημαϊκός ερευνητής και συντάκτης, Νίκος Αντωνιάδης, ο οποίος ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη, εξέφρασε την δυσαρέσκεια του για τα όσα πράττει το αρμόδιο Υπουργείο στο τόπο μας.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο Νίκος Αντωνιάδης είχε προσκληθεί από πολλές χώρες και είναι εξεταστής-Reviewer of academic articles (American Marketing Association, Academy of Marketing (Europe), Economics Bulletin (USA), Political Marketing (USA) όπως επίσης έχει κάνει πολλές παρουσιάσεις σε κορυφαία διεθνή συνέδρια.
Πριν από δύο χρόνια παρουσίασε στην Νέα Υόρκη, όπου ζει και εργάζεται, το βιβλίο του με τίτλο: “Υπάρχει Ελπίς: Κτίζοντας την Παιδεία της Κύπρου μας”. Την εκδήλωση μάλιστα τίμησε με τη παρουσία του ο ΥΠΕΞ της Κύπρου, κ. Νίκος Χριστοδουλίδης και στήριξαν η Παγκόσμια Συντονιστική Επιτροπή Κυπριακού Αγώνα (ΠΣΕΚΑ), το Γενικό Προξενείο της Κύπρου στην Νέα Υόρκη, το Εμπορικό Κέντρο της Κύπρου στην Νέα Υόρκη και η Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Ευρύτερης Νέας Υόρκης.
Το βιβλίο δόθηκε στον κύριο Καδή και μετά στον κύριο Χαμπαούρη απευθείας από τον εκδοτικό οίκο (Εν Τύποις).
Η μελέτη στο Χάρβαρντ όπως και όλες οι άλλες μελέτες, δημοσιεύτηκαν σε Αμερική και πολλές άλλες χώρες. Σύμφωνα με πληροφορίες του SkalaTimes η μελέτη του Χάρβαρντ στάλθηκε και στον Υπουργό Παιδείας κύριο Πρόδρομο Προδρόμου.
Ωστόσο φαίνεται πως ένας ακαδημαϊκός ερευνητής που διακρίνεται με επιτυχία στην Μητρόπολη του κόσμου, την Νέα Υόρκη και εντυπωσιάζει στο Harvard, με τη Βουλή των ΗΠΑ να έχει τα μάτια της στραμμένα πάνω του (το SkalaTimes έχει αποδεικτικά στοιχεία γι αυτό), δεν είναι αρκετά ικανός για το κυπριακό σύστημα. Ούτε θεωρεί ο εκάστοτε Υπουργός Παιδείας αναγκαίο να αξιοποιήσει μια τέτοια προσωπικότητα. Αντιθέτως φαίνεται να αδιαφορεί για τις μελέτες και βιβλία που στο εξωτερικό ξεχωρίζουν και που μπορούν να βοηθήσουν ότι πιο σημαντικό έχουμε, την ΠΑΙΔΕΙΑ ΜΑΣ.
Δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που καταξιωμένος κόσμος ο οποίος μπορεί να βοηθήσει τον τόπο μας, δεν αναγνωρίζεται η δράση, τα προσόντα, οι γνώσεις, τα πτυχία, οι έρευνες, οι βραβεύσεις του, με αποτέλεσμα Α) να αναγκάζονται να ξενιτεύονται Β) ο τόπος να μένει με τους λιγότερο ικανούς που όμως έχουν τα «προσόντα ανέλιξης».
Να υπενθυμίσουμε και την πρόσφατη ανάρτηση του Δρ Γρηγόρη Ιωάννου που «ήταν λίγος» για τον ακαδημαϊκό κόσμο της Κύπρου αλλά στο εξωτερικό όχι μόνο είναι αρκετός αλλά ξεχωρίζει.
Αυτούσια πιο κάτω η τότε ανάρτηση του Γρηγόρη:
«Τζιαι που λαλείτε φίλοι μου, τελικά έπιασα το, το Μαρί Κιουρί δαμέ στη Γλασκώβη. Έπιασα 93/100 σε ένα σούπερ ανταγωνιστικό πανευρωπαϊκό πρόγραμμα, excellent science, λαλούν το. Τζιαι έτσι λαλώ τελικά να κάτσω δαμέ ώσπου να πιάσω τζιαι διαβατήριο. Τωρά αν θα εν Ηνωμενοβασιλειακό για Σκωτζέζικο το διαβατήριο, θα σας γελάσω. Θα δείξει σε 2-3 χρόνια.
Όμως για τούντην μεγάλη επιτυχία, θέλω να εκφράσω την απέραντη μου ευγνωμοσύνη τζιαι τες ευχαριστίες μου σε διάφορους ιθύνοντες της κυπριακής πανεπιστημιακής κοινότητας με τους οποίους εδιασταυρώθηκα τα τελευταία 15 χρόνια στη Κύπρο.
Πρώτα στη διευθύντρια του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών που αποφάνθηκε ότι το διδακτορικό μου, όι απλά εν άξιζεν να δημοσιευτεί, αλλά έπρεπε να μεν δημοσιευτεί τζιαι να αφεθεί να χαθεί το σχετικό κονδύλι της χρηματοδότησης που είχα ήδη κερδίσει τότε σε ανταγωνιστικό πρόγραμμα του ΙΠΕ που επρόβλεπε την έκδοση του διδακτορικού σε βιβλίο.
Μετά στους ιθύνοντες του Φρέντερικ, όπως τον Γιώρκο τον πρύτανη, που μου είπασιν ότι μετά που 7-8 χρόνια διδασκαλίας, δημοσιεύσεων τζιαι στήσιμο ολόκληρου προγράμματος σπουδών τζιαι πιστοποίησης του, όι απλά εν θα με εκάμναν Λέκτορα αλλά ήταν να με αξιολογήσουν τζιόλας σε κάποιον αόριστο χρόνο στο μέλλον για να δουν αν είμαι καλός για το Φρέντερικ.
Στους αρμόδιους του ΤΕΠΑΚ που εκρίναν εν τη σοφία τους ότι «εν έχω ποτένσιαλ».
Στον πρώην Πρυτανίδη του Κύπρου, του «αυτά τα παιδιά δεν δουλεύουν εδώ, απλά κερδίζουν εμπειρία», του «εμείς δεν προσλαμβάνουμεν ακαδημαϊκούς που την γειτονιά» τζιαι του «οι καλοί μένουν». Τζιαι στους Κοσμήτορες του Κύπρου που εκρίναν την πρόταση του Μαρί Κιουρί σκάρτη για εσωτερική χρηματοδότηση. ΔΕΔΕ φορ έβερ κοπέλια.
Τέλος στο ιδιαίτερα αγαπημένο μου Τμήμα Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών του Κύπρου, που ενώ εστηρίζετουν για δεκαετία πάνω σε ωρομίσθιους, δεν εφκήκεν δημόσια να πει κιχ την ώρα της απεργίας της ΔΕΔΕ. Που μετά που 5-6 χρόνια διδασκαλίας τζιαμέ εν εμπορούσεν να αποφασίσει αν ήμουν κοινωνιολόγος ή αν δεν ήμουν – άμαν άννοιεν θέση κοινωνιολογίας εν ήμουν, άμαν άννοιεν πολιτικής επιστήμης ή ΜΜΕ ήμουν κοινωνιολόγος.
Που λαλείτε κοπέλια, αν δεν τους έβρισκα τούτους ούλλους ομπρός μου, μπορεί τζιαι να μεν έγραφα ούτε τον Ντενκτάς στον νότο που φκαίνει τζιαι τούρτζικα τζιαι εγγλέζικα φέτος, ούτε να έρκουμουν Ερευνητής στη Σχολή Νομικής του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης.
Παραφράζοντας τον Δίπλαρο, εγώ πάντως λαλώ μπράβο τους διότι εξιστραώσαν με τζιαι άνοιξαν μου τους δρόμους. Αν γινώ καμιά μέρα αρκετά καλός, θα στραφώ πάντως να μπω στο σταρτ απ κοινωνικό κίνημα, στο Νέο Κύμα των αρίστων σιόρ, της εποχής των τεράτων του Γκρατσάι.
Άτε, εϊβα τζιαι πάμεν για άλλα».
Μπράβο στον τόπο μας! Όπως έγραψε και ένας φίλος στο facebook «Συγχαρητήρια Κύπρος, κανένας άξιος να μεν μείνει δαμέσα».
Με άλλα λόγια….Παιδεία καληνύχτα!
Υ.Γ Πριν λίγο ο κ. Κωστρίκης μέσω τηλεοπτικού καναλιού δήλωσε ότι δεν ήταν ενημερωμένος για την απόφαση της Κυβέρνησης για άνοιγμα των Σχολείων και εμμέσως πλην σαφώς φάνηκε πως θεωρεί πρόχειρη αυτή την απόφαση, με όλα όσα μπορεί να σημαίνει. Δεν όφειλε το Αρμόδιο Υπουργείο να συζητήσει με την επιστημονική επιτροπή για το θέμα του κορωνοϊου, πριν πάρει οποιεσδήποτε αποφάσεις; Φυσικά. Σε μια πολιτισμένη χώρα, φυσικά!
