Τον Μάριο Σωτηριάδη τον γνώρισα τα χρόνια που εργαζόμουν στην εφημερίδα «Παροικιακή», στο Λονδίνο, ήταν ο γραφίστας της εφημερίδας για πολλά χρόνια, αλλά συνάμα ήταν (και είναι) ο άνθρωπος που το μεγάλο του πάθος και αγάπη είναι η μουσική.
Με ένα ένδοξο μουσικό παρελθόν πίσω του, ο Μάριος Σωτηριάδης μετακόμισε στο Λονδίνο το 1973. Ο λόγος; Ένα κορίτσι που αγάπησε από τη πρώτη ματιά και από τότε το Λονδίνο έγινε η πόλη του.
Στα δεκάδες χρόνια που εργάστηκε στην εφημερίδα «Παροικιακή», στα πολλά χρόνια που ζει στο Λονδίνο, ο Μάριος μπορεί να διηγηθεί πολλές ιστορίες ανθρώπων που γνώρισε, γεγονότων που βίωσε, ωστόσο, καταφέρνει πάντα να φέρνει την συζήτηση στην Έλλη… Την σύζυγο του, την μεγάλη του αγάπη.
Στην πιο κάτω ενδιαφέρουσα συνέντευξη ο Μάριος Σωτηριάδης, ένας από τους χιλιάδες Κύπριους μετανάστες του Λονδίνου, μας μιλά για την δική του ιστορία, που ξεκινάει μουσικά, από τη Λευκωσία και την Αμμόχωστο, πριν μετακομίσει Λονδίνο.
Της Γιώτας Δημητρίου
Μάριε πότε μετακόμισες στο Λονδίνο και γιατί;
Μετακόμισα στο Λονδίνο το 1973 για ένα και μοναδικό λόγο: Nα παντρευτώ την όμορφη μου γυναίκα, την Έλλη. Αυτός ήταν ο μοναδικός λόγος Γιώτα μου, αφού για πρώτη φορά στη ζωή μου είχα νιώσει ερωτευμένος, με ένα καταπληκτικό κορίτσι, την Έλλη!
Τι έκανες στην Κύπρο πριν μετακομίσεις;
Πριν μετακομίσω στο Λονδίνο εργαζόμουν στην εφημερίδα Cyprus Mail ως Inter-Type Operator (με την παλιά μέθοδο εκτύπωσης) και στον ελεύθερο μου χρόνο είχαμε ένα από τα πιο καλά ποπ συγκροτήματα της εποχής, το λεγόμενο «The Checkmates». Μαζί με τον Θέμη Θεμιστοκλέους, Jerry Gabrielian, Φυλακτή Χρίστου.
Όταν οι «The Checkmates» διέλυσαν μπήκα στη μπάντα «The Aces», στην Αμμόχωστο, μαζί με τον πολύ καλό μου φίλο Μάριο Μελετίου (πιάνο / Keyboards) και τον Κάκο Παναγιώτου (βασικό κιθαρίστα) και τους Κρις και Φώτο. Παίζαμε τότε θυμάμαι στο The Perroquet Night Club στην Αμμόχωστο. Μπορώ να σου πω ότι εκείνες ήταν οι καλύτερες μου στιγμές στην Κύπρο, επειδή όπως ξέρεις η μουσική της δεκαετίας του ’60 ήταν, είναι και θα είναι η καλύτερη. Δίναμε συναυλίες συχνά σε όλη τη Κύπρο και το κοινό μας αγαπούσε. Εκείνα τα χρόνια είναι αξέχαστα και οι αναμνήσεις είναι ακόμη τόσο έντονες στο μυαλό μου, που δεν θα φύγουν ποτέ.
Πώς ήταν η Κυπριακή παροικία του Λονδίνου τότε όταν μετανάστευσες εσύ;
Η Κυπριακή παροικία τη δεκαετία του ’70 θα έλεγα ότι άνθιζε, υπήρχαν δουλειές για κάθε Ελληνοκύπριο και κάθε Τουρκοκύπριο. Υπήρχαν ελληνικά εστιατόρια παντού, ιδιαίτερα μέσα στο Λονδίνο, γεμάτα πελάτες όλων των εθνικοτήτων. Αλλά οι πιο πετυχημένες επιχειρήσεις τότε ήταν τα εργοστάσια ρούχων και οι Estate Agents.
Δυστυχώς, στα μέσα της δεκαετίας του ’80 με πρωθυπουργό την Margaret Thatcher τα πράγματα άλλαξαν. Τα επιτόκια υπερδιπλασιάστηκαν, προκαλώντας όλεθρο ειδικά για τις επιχειρήσεις εργοστασίων ενδυμάτων, και λόγω αυτού, χάθηκαν πολλές θέσεις εργασίας και πολλοί ιδιοκτήτες σπιτιών έχασαν τις περιουσίες τους. Η “Iron Lady” δυστυχώς μας έβαλε όλους σε απόγνωση με τα φοβερά μέτρα της!
Τι θυμάσαι από εκείνα τα πρώτα χρόνια σου στο Λονδίνο;
Τα πρώτα μου χρόνια στο Λονδίνο δεν ήταν τόσο ευχάριστα, γιατί αφήνοντας πίσω μου την Κύπρο του μισού εκατομμυρίου ανθρώπων, βρέθηκα σε μια μεγάλη πόλη των εκατομμυρίων, όπως το Λονδίνο…Μου πήρε πολύ χρόνο να συνηθίσω, καθώς όλα ήταν διαφορετικά από την εύκολη ζωή που είχα συνηθίσει στην Κύπρο. Στο Λονδίνο έπρεπε να ξυπνάει κανείς πολύ νωρίς, να πρέπει να ταξιδέψει με τα λεωφορεία και τα τρένα για να πάει στη δουλειά του, να περπατήσει αρκετά και να επιστρέψει πίσω στο σπίτι του αργά το βράδυ. Αυτό κάνει τις μέρες σου μίζερες….
Στην εφημερίδα Παροικιακή πώς βρέθηκες;
Όταν έφτασα στο Λονδίνο, θυμάμαι ότι βρήκα δουλειά ως χειριστής Linotype σε μια αγγλική εφημερίδα στο Camden Town για σύντομο χρονικό διάστημα. Μετά από αυτό εργοδοτήθηκα στην ελληνική εφημερίδα ΒΗΜΑ στο Kingsland Road για περίπου 2 χρόνια. Αργότερα στα τέλη της δεκαετίας του 1980 είχα μπει στην «Παροικιακή»
Τόσα χρόνια στην ιστορική εφημερίδα της Παροικίας θα γνώρισες σημαντικές προσωπικότητες…Τι κράτησες από τα χρόνια σου στην εφημερίδα και ποια προσωπικότητα θυμάσαι έντονα;
Στην »Παροικιακή» έχω περάσει τις καλύτερες μου στιγμές ως Linotype Operator και μετά ως DTP (Desk Top Publishing) Operator. Θυμάμαι τις μέρες με Διευθυντή τον κορυφαίο Δημοσιογράφο Κυριάκο Τσιούπρα, ένα διανοούμενο, τον οποίο σέβονταν και αγαπούσαν όλοι στην εφημερίδα, θυμάμαι τις μέρες που εργαστήκαμε με τον Διαχειριστή της εφημερίδας Ανδρέα Τσιαλούφα, έναν άντρα με δυνατή προσωπικότητα, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στην «Παροικιακή». Μετά την αφυπηρέτηση του ένας άλλος καταπληκτικός άνθρωπος πήρε τη θέση του, ο Νεόφυτος Νικολάου, ένας άντρας γεμάτος αγάπη για το προσωπικό της εφημερίδας, αλλά και για την παροικία. Μερικοί άλλοι από τους ανθρώπους που θυμάμαι και κάποιοι ακόμη εργάζονται στην εφημερίδα, είναι ο Διευθυντής της εφημερίδας ο Πάμπος Χαραλάμπους, ένας άνθρωπος γεμάτος πάθος για τη δουλειά του, η Άντρεα Γεωργίου υπεύθυνη του Αγγλικού Τμήματος της εφημερίδας, εσύ Γιώτα μου που ήρθες και μετά επέστρεψες Κύπρο, ο Γιώργος Μιχαηλίδης, ο Μιχάλης Γιακουμή, υπεύθυνοι του αθλητικού της εφημερίδας, η Φωτεινή Μιχαηλίδη υπεύθυνη για τις Αγγελίες και ο επί χρόνια φίλος και συνεργάτης μου Μιχαλάκης Ματσούκας, όλοι υπέροχοι άνθρωποι με τους οποίους εργαστήκαμε ως ομάδα για την εφημερίδα. Γι αυτό η «Παροικιακή» για τόσα χρόνια, μέχρι σήμερα, κάνει εξαιρετική δουλειά και υπηρετεί την Κυπριακή Παροικία του Λονδίνου. Αυτοί που ανέφερα ήταν οι πιο σημαντικοί για μένα όσον αφορά στην «Παροικιακή».
Ξέρω ότι σε συνδέει φιλία με τα δύο διάσημα αδέλφια Κωνσταντίνο και Ματθαίο Τσαχουρίδη, δύο εξαιρετικά μουσικά αστέρια….
Αυτά τα δύο μουσικά αστέρια από την Ελλάδα, είναι οικογένεια μου….Ζήσαμε μαζί σαν οικογένεια για χρόνια όταν ήρθαν στην Αγγλία για να κάνουν τις σπουδές τους στο Goldsmiths University. Εκείνα τα χρόνια, που πραγματικά ζήσαμε σαν οικογένεια, φώτισαν την ζωή μου και έγιναν για πάντα και ο Κωνσταντίνος και ο Ματθαίος οικογένεια μου, τους αγαπώ πολύ. Για το ταλέντο τους τι να πω! Τα λένε χιλιάδες κόσμου. Μοναδικοί!
Με τη σύζυγο σου Έλλη σκεφτήκατε ποτέ να επιστρέφατε πίσω στη Κύπρο μόνιμα;
Με την αγάπη της ζωής μου, τη σύζυγό μου Έλλη, μετά από τόσα χρόνια στο Λονδίνο, η σκέψη μας ήταν πάντα ότι μια μέρα θα επιστρέψουμε στην Κύπρο – και αυτό ήταν και εξακολουθεί να είναι το όνειρο κάθε Κύπριου που μεταναστεύει στο εξωτερικό – αλλά αποδείχθηκε αδύνατο , διότι όταν έχεις μια οικογένεια, με παιδιά που μεγαλώνουν και συνηθίζουν με τα έθιμα, καλά ή κακά, της χώρας που μεγαλώνουν, τότε σκέφτεσαι δύο φορές να επιστρέψεις πίσω στην πατρίδα σου και θυσιάζεις ακόμη και τη ζωή σου για την δική τους ευτυχία. Δυστυχώς, πριν από δύο χρόνια χάσαμε τη μοναδική μας κόρη την Άννα-Μαρία, λόγω καρκίνου και αυτό φυσικά έκανε τα πράγματα ακόμη πιο δύσκολα για εμάς…..
Η σύζυγος σου τι ρόλο έπαιξε στη δική σου πορεία ως επαγγελματίας για χρόνια σε εφημερίδα, αλλά και ως μουσικός, ήταν πάντα δίπλα σου να σε στηρίζει;
Η σύζυγός μου Έλλη, ήταν πάντα δίπλα μου, όταν δούλευα κατά τη διάρκεια της ημέρας στη «Παροικιάκη», αλλά και επίσης όταν εργαζόμουν ως μουσικός, στα κλαμπ του Λονδίνου τις νύχτες. Πάντα με στήριζε. Μπορεί να ήταν πολύ δύσκολο για αυτήν, αλλά η αγάπη που είχαμε ο ένας για τον άλλο, ξεπερνούσε τα εμπόδια στη ζωή μας. Όμως πρέπει να σου πω ότι εκείνες τις μέρες η ζωή ήταν δύσκολη και δεν μπορούσε κανείς να κατορθώσει να ζήσει με μία μόνο δουλειά.
Η Έλλη, ήταν και εξακολουθεί να είναι, πολύ δυνατή γυναίκα, και καταφέραμε μαζί να ξεπεράσουμε πολλές δυσκολίες.
Η μουσική ήταν μεγάλο κομμάτι της ζωής σου ανέκαθεν, μίλησε μας λίγο γι αυτό…..
Ναι…. ναι, η μουσική ήταν πάντα και είναι ακόμη ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου. Νιώθω ότι υπήρξα τυχερός που ήμουν μέλος του συγκροτήματος The Checkmates και στη συνέχεια στους The Aces κάτω από την μουσική καθοδήγηση του πολύ καλού μου φίλου, συνθέτη και τοπ μουσικού Μάριου Μελετίου.
Οι δικοί σου αγαπημένοι μουσικοί;
Οι παλιοί μου αγαπημένοι μουσικοί και ακόμα πολύ καλοί μου φίλοι στην Κύπρο, οι οποίοι είναι: Ο φίλος μου «Κολλητός», Μάριος Μελετίου, ο Θέμης Θεμιστοκλέους, ο ηγέτης των Checkmates, Τάκης Χατζηπαύλου (ηγέτης του συγκροτήματος pop της δεκαετίας του ’60, THE YOUNGERS), Πέτρος Κουλούμης , ένας υπέροχος τραγουδιστής / μουσικός, Κάκος Παναγιώτου, φανταστικός κιθαρίστας / συνθέτης, Νίκος Σαββίδης, συνθέτης / κιθαρίστας / τραγουδιστής και ηγέτης της μπάντας του συγκροτήματος Famagustian The ROCKS, Ανδρέας Λιβαδιώτης του ποπ συγκροτήματος The Revolutionaries, ο φίλος Κύπρος Χαραλάμπους, που ζει εδώ στο Λονδίνο, ο οποίος έγραψε το τραγούδι της Κύπρου για τη Γιουροβίζιον το 1991 («Εδώ πλανήτης Γη») και πάρα πολλοί άλλοι, δεν μπορώ τώρα να θυμηθώ……
Σήμερα Μάριε πως είναι η παροικία του Λονδίνου;
Η Κυπριακή Παροικία του Λονδίνου σήμερα δεν ανθίζει όπως παλιά, ΄όπως πριν από 10-15 χρόνια. Από τότε που τα εργοστάσια ρούχων των Κύπριων έκλεισαν η Κυπριακή παροικία άρχισε να πέφτει οικονομικά, κατά τη γνώμη μου. Ειδικά τώρα αυτές τις μέρες, οι επιχειρήσεις κλείνουν, Κυπριακά εστιατόρια, τα οποία είχαμε εκατοντάδες μόνο στο Λονδίνο κλείνουν, εκεί που κάποτε οι άνθρωποι απολάμβαναν το φαγητό την Ελληνική μουσική που παρείχε, τώρα είναι παρελθόν…..Οι Κύπριοι του Λονδίνου πλέον δεν ζουν όπως παλιά και προσέχουν πολύ πως και που ξοδεύουν τα λεφτά τους.
Μάριε Σωτηριάδη αν η ζωή σου ήταν βιβλίο τι τίτλο θα είχε;
Γιώτα μου, αν η ζωή μου γινόταν βιβλίο θα είχε τον τίτλο: «Οικογένεια και μουσική, οι δύο μεγάλες αγάπες της ζωής μου». Γιατί αυτά αγάπησα στη ζωή μου, την μουσική και την οικογένεια μου!
1 thought on “Μάριος Σωτηριάδης: «Η Κυπριακή Παροικία του Λονδίνου σήμερα δεν ανθίζει όπως παλιά»”
I wish to thank from the bottom of my heart Skala Times and the Chief Editor, Yiota Demetriou, for this interview of myself at Skala Times and wish them both more success for the future. Yiota Demetriou was the Head of the Greek Section at Parikiaki Newspaper in London and she is gravely missed as a top journalist but also as a person who has been loved and respected by our Cypriot Community in the U.K. Again, I’m expressing my deepest gratitude to both of you.
Comments are closed.