Δεν έχει συγκεκριμένο ορισμό ούτε στα ελληνικά. Η θετική λέξη που περιλαμβάνει μια ομπρέλα πραγμάτων….
Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να της δώσει διαφορετικό ορισμό εμπεριέχοντας πολλές ερμηνείες, όμως έχει πάντα πολύ θετικό πρόσημο. Έτσι είναι και πολύ δύσκολο να μεταφραστεί. Πρόκειται για τη λέξη «φιλότιμο» και η επίσημη, όμως μάλλον ανεπαρκής της μετάφραση, είναι «αγάπη για την τιμή» (Love for honour). Το φιλότιμο καθορίζει τη συμπεριφορά μας. Θεωρείται μεγάλη αρετή και επαινείται ιδιαίτερα όταν εμφανίζονται αντιξοότητες. Περιλαμβάνει αξιοπρέπεια, θάρρος, καθήκον, θυσία, σεβασμό και βαθιά προσωπική ελευθερία. Και δεν είναι κάτι που διδάσκεται. Ο Θάλης ο Μιλήσιος, ο αρχαιότερος προσωκρατικός φιλόσοφος και ο πρώτος των επτά σοφών της αρχαιότητας, είπε ότι «το φιλότιμο στον Έλληνα είναι σαν να αναπνέει». «Φιλότιμο: δύο ή τρεις θετικές σκέψεις, ένα λίτρο χαρά της ζωής, 500 γραμμάρια φιλοξενίας, μια ολόκληρη ώριμη φιλία, δέκα σταγόνες βοήθειας, λίγη υπερηφάνεια, αξιοπρέπεια και αίσθηση καθήκοντος».
Στην Ελλάδα μάλλον δεν υπάρχει κοινός ορισμός για τη λέξη.
«Η μυθολογία που συνοδεύει αυτήν την αόριστη ιδέα δεν έχει προηγούμενο. Πράγματι, η λέξη είναι αδύνατο να μεταφραστεί με ακρίβεια σε καμία γλώσσα», εξηγεί ο Βασίλειος Π. Βερτουδάκης, λέκτορας της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στο ΕΚΠΑ. «Ωστόσο, το φιλότιμο αποτελεί δομικό στοιχείο της ελληνικής ιδιοσυγκρασίας λόγω της μοναδικής στάσης της Ελλάδας σε σχέση με αυτό που αποκαλούμε Δύση». Ο ίδιος σημειώνει ότι η λέξη προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη «φιλοτιμία», της οποίας η πρώτη επιβεβαιωμένη γραπτή αναφορά χρονολογείται στην αυγή της ελληνικής κλασικής περιόδου (6ος και 7ος αιώνας π.Χ.) στα γραπτά του λυρικού ποιητή Πίνδαρου. Ο Γερμανός συγγραφέας, Αντρέας Ντέφνερ, πέρασε ένα καλοκαίρι στο Τολό μαθαίνοντας το φιλότιμο….
Oλόκληρο το άρθρο στο doctv.gr: