Γράφει η Γιώτα Δημητρίου
Αρχισυντάκτρια SkalaTimes
«….When it hasn’t been your day, your week, your month
Or even your year»
Στο Editorial γράφουμε συνήθως ότι μας έρθει στο κεφάλι και κατά προτίμηση κείμενα εμπνευσμένα από την επικαιρότητα.
Σήμερα θέλω να θίξω δύο – τρία άσχετα μεταξύ τους θεματάκια και θα είμαι πολύ σύντομη.
Καταρχάς στο SkalaTimes προφανώς δεν γράφουμε για όλους. Και ίσως να μην είμαστε το ιδανικό κυπριακό διαδικτυακό περιοδικό. Τα θέματα, οι συνεντεύξεις, οι στήλες, ακόμη και η δράση του SkalaTimes μέσα στην κοινωνία έχουν συγκεκριμένο ύφος και χαρακτήρα. Εδώ και οκτώ χρόνια, από τη μέρα «γέννησης» του (Φεβρουάριος 2012).
Αυτό συμβαίνει διότι πρωτίστως οι άνθρωποι του SkalaTimes (2 ιδιοκτήτες) από την μέρα δημιουργίας του ήξεραν τι ήθελαν και ναι, ήταν επηρεασμένοι από τις γειτονιές του κόσμου -στο εξωτερικό- όπου έζησαν και δεύτερο επειδή πιστεύουν ότι η δημοσιογραφία πρέπει να είναι (ή να προσπαθεί να είναι τελοσπάντων) λειτούργημα και να προσφέρει κάτι στην κοινωνία με τον άλφα ή βήτα τρόπο. Το να παρουσιάζεις αξιόλογους ανθρώπους πχ που έχουν κάτι ουσιαστικό να πουν, είναι ένα λιθαράκι για ένα καλύτερο αύριο. Δεν είναι;
Δεν γράφουμε για όλους. Και αυτό είναι οκ. Σε ένα κυπριακό πλαίσιο, μέσα στο οποίο υπάρχουμε και ζούμε, δεν θα μπορούσαμε να γράφουμε για όλους, λόγω χαρακτήρα και θεματολογίας του διαδικτυακού μας περιοδικού.
Its cool, its ok.
Δεύτερο θεματάκι σημερινού editorial, το 2020 ήταν μια άσχημη χρονιά για τον περισσότερο κόσμο στον πλανήτη Γη. Για κάποιους από εμάς ήταν η συνέχεια ενός άσχημου 2019 (φανταστείτε!)
Το lockdown στην Κύπρο και στον κόσμο θα έπρεπε να μας είχε κάνει όλους καλύτερους ανθρώπους, να μας είχε δώσει την ευκαιρία να φιλοσοφήσουμε την ζωή με ενα διαφορετικό τρόπο και να επιστρέψουμε πίσω στην κανονικότητα ως καλύτεροι άνθρωπο. Με όλα όσα μπορεί να εμπερικλείει η λέξη «καλύτεροι».
Το κάναμε;
Μας δίδαξε κάτι «η περιπέτεια»;
Δε θα το απαντήσω εγώ. Κάντε μια βόλτα στο facebook να δείτε λίγο τα ποστ μας που συνήθως είναι και η προέκταση των σκέψεων και αντιλήψεων μας.
Το αφήνω εδώ, δεν θα το αναπτύξω. Ας το συζητήσει ο καθένας με τους φίλους του.
Φίλους….Τρίτο θεματάκι (το έθιξε η φίλη μου η Μιράντα Ορθοδόξου μέσα από τη στήλη της «Ξεχασμένη στη Μετάφραση», στο SkalaTimes, το περασμένο Σάββατο), ΦΙΛΙΕΣ.
Σε αυτό τον παραζαλισμένο κόσμο (που γράφει και ο Λουντέμης) πάνω από την ασχήμια του, υπάρχουν και ομορφιές, ουσιαστικές, βαθιές, σπουδαίες ομορφιές που είναι το αλάτι της ζωής, η γοητεία και η δύναμη της.
Μια από αυτές τις ομορφιές είναι η ΦΙΛΙΑ.
Φιλίες που αντέχουν στον χρόνο και γίνονται κομμάτι της ύπαρξης μας.
Κάποιοι από εμάς είμαστε ιδιαίτερα ευλογημένοι σε αυτό το τομέα. Είναι καλό να θυμόμαστε να επενδύουμε στους φίλους μας, να τους χαιρόμαστε και να λέμε ευχαριστώ (στο Θεό, στο Σύμπαν, όπου γουστάρει ο καθένας) για την ύπαρξη τους στη ζωή μας.
Είναι γνωστό ότι «Ο Σωκράτης όταν ρωτήθηκε ποιο είναι το απόκτημα που συμφέρει περισσότερο είπε: “ο σταθερός φίλος”».
Μεγάλη περιουσία οι αληθινές, σταθερές φιλιες. Ιδιαίτερα “When it hasn’t been your day, your week, your month, or even your year“.
Kαλό μήνα σε όλους, να έχουμε έναν όσο πιο όμορφο Αύγουστο γίνεται!
