Εικαστικές «βόμβες» δια χειρός Aϊ Γουέι Γουέι στο Λονδίνο.
Τρισδιάστατες απεικονίσεις 50 όπλων μαζικής καταστροφής, ξεκινώντας από μια χειροβομβίδα του 1911 και καταλήγοντας σε έναν κατευθυνόμενο πυρηνικό πύραυλο του 2019.
Και όλα αυτά σε μια έκθεση στο Μουσείο Πολέμου στο Λονδίνο.
Το 2018 ο κινέζος εικαστικός Αϊ Γουέι Γουέι δημιούργησε ένα μεγάλων διαστάσεων έργο, με τον τίτλο «Βόμβες» με τρισδιάστατες απεικονίσεις 50 συμβατικών όπλων και όπλων μαζικής καταστροφής που έχουν παραχθεί από έναν αριθμό χωρών κατά τον 20ο αιώνα.
Tο εν λόγω έργο, έχει τον τίτλο «Bombs», οι βόμβες παρατίθονταν σε χρονολογική σειρά, από μια χειροβομβίδα του 1911 μέχρι έναν κατευθυνόμενο πύραυλο με πυρηνική κεφαλή του 2019.
Το έργο – το τελευταίο του κινέζου καλλιτέχνη και ακτιβιστή στο πλαίσιο της ενασχόλησής του με την παγκόσμια κρίση του Προσφυγικού και τις ένοπλες συγκρούσεις σε όλον τον κόσμο – εκτέθηκε πέρσι για πρώτη φορά ως εγκατάσταση στην έκθεση «Ai Weiwei: Bare Life» η οποία φιλοξενήθηκε στο Mildred Lane Kemper Art Museum στο Σεντ Λούις της πολιτείας του Μισούρι των ΗΠΑ. «Οι υπερρεαλιστικές εικόνες έχουν μια σαγηνευτική φυσική ομορφιά που έρχεται σε αντίθεση με τη σοκαριστική και τρομακτική αλήθεια τους» είχε πει τότε για το έργο η Σαμπίνε Εκμαν, επικεφαλής επιμελήτρια στο Mildred Lane Kemper Art Museum.
Το πρωτότυπο έργο του Κινέζου που αντιγράφηκε, σε μεγάλο μέγεθος, για τις ανάγκες της έκθεσης.
Οι «Βόμβες» του όμως είχαν τόσο μεγάλη επιτυχία ώστε… μεγάλωσαν. Και πλέον εκτίθενται, από 1η Αυγούστου μέχρι τον Μάιο του 2021, σε μεγαλύτερη κλίμακα και μέγεθος, στο πάτωμα του αίθριου στο Μουσείο Πολέμου (Imperial War Museum) στο κέντρο του Λονδίνου. Ο επισκέπτης μπορεί να περπατήσει πάνω ακριβώς από τις 50 τρισδιάστατες βόμβες που εκτίθενται μάλιστα σε φυσικό μέγεθος, δηλαδή όπως ήταν όταν κατασκευάστηκαν και να θαυμάσει, βασικά, όλη την ιστορία του πολέμου του 20ου αιώνα -κυρίως, δε, την «Little Boy», την ατομική βόμβα των ΗΠΑ που ισοπέδωσε την Χιροσίμα πριν από ακριβώς 75 χρόνια. Ταυτόχρονα, από πάνω του, ίπτανται, κρεμασμένα από τους τοίχους και την οροφή, τα αεροπλάνα μέσα από τα οποία έπεσαν πολλές από αυτές τις βόμβες: ένα βρετανικό Spitfire ή ένα ιαπωνικό Ohk, το γνωστό «καμικάζι».
Επίσης, ο επισκέπτης μπορεί να δει την βόμβα Grand Slam, την οποία χρησιμοποίησε η βρετανική RAF Bomber Command σε καταστροφικές επιθέσεις του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου σε πόλεις όπως η Δρέσδη, έως τις μικροσκοπικές χειροβομβίδες τύπου Cipolli των δυο κιλών που έριξε από το αεροσκάφος του ο ιταλός πιλότος Τζούλιο Γκαβότι σε τουρκικές θέσεις στη Λιβύη το 1911 – ευρύτερα γνωστή ως η «πρώτη αεροπορική βομβιστική επίθεση στον κόσμο». «Δεν απέχουμε τόσο πολύ μακριά, από άποψη χρόνου και χώρου, από τα πιο τραγικά εγκλήματα που διέπραξε ποτέ του ο άνθρωπος», σημειώνει ο ίδιος ο κινέζος εικαστικός. Υπάρχει λοιπόν κάποιος κρυμμένος λόγος ή αφορμή που συνδέει το παρόν έργο με όλα τα προηγούμενα του; Μήπως είναι η αναπόφευκτη μοίρα των απλών ανθρώπων απέναντι στο αδυσώπητο πρόσωπο της εξουσίας -όποια μορφή και αν έχει πάρει αυτή; Σίγουρα, όπως λέει και ο ίδιος, αναγνωρίζει σε σχεδιαστικό και εικαστικό επίπεδο «την εξαιρετική μηχανική των βομβών αυτών». «Η διαρκής αντίφαση μεταξύ αυτής της μηχανικής ομορφιάς και του σκοπού που τελικά επιτέλεσαν οι βόμβες αυτές είναι γραφτό να τους εντυπωσιάσει όλους, ειδικά τους νέους, και να μας βοηθήσει να δούμε τι κρύβεται πίσω από τους δήθεν “πολιτισμένους” τρόπους ζωής μας», καταλήγει με νόημα ο Γουέι Γουέι.
Πηγή: https://www.protagon.gr/
