Της Γιώτας Δημητρίου
Για κάποιους από εμάς που πιστεύουμε ότι το κίνημα των Χίπις ήταν ένα σπουδαίο κοινωνικό φαινόμενο για πολλούς και διάφορους λόγους, που σίγουρα δεν είναι «τα ναρκωτικά και το ελεύθερο σεξ», το θρυλικό μουσικό φεστιβάλ του Woodstock παραμένει ένα σημαντικό κομμάτι στην παγκόσμια ιστορία και σήμερα, 51 χρόνια, μετά και μόνο η ιδέα του μας ενθουσιάζει.
Η φιλοσοφία που προέβαλλε το Φεστιβάλ Woodstock ήταν κομμάτι της φιλοσοφίας των Χίππις. Δηλαδή: υπέρ της ειρήνης, της αγάπης, του φυσικού τρόπου ζωής, (τα βιολογικά προϊντα που τόσο είναι «της μόδας» στις μέρες μας), κατά του πολέμου (κυρίως αυτού του Βιετνάμ), κατά του ρατσισμού και υπέρ της ισότητας των πάντων.
Η προσέλευση του κόσμου στο τριήμερο Φεστιβάλ αναμενόταν στις 60.000, τελικά όμως ο αριθμός έφτασε τους περίπου 500.000 θεατές (οι περισσότεροι ανήκαν στο κίνημα των χίπις) που παρευρέθηκαν στο ιστορικό πλέον Φεστιβάλ και παρακολούθησαν 32 καλλιτέχνες επί σκηνής.
Ανάμεσα τους οι: Jimi Hendrix, Janis Joplin, Grateful Dead, Joe Cocker, Crosby, Stills, Nash, Young.
To Φεστιβάλ είχε ανοίξει ο αμερικανός τραγουδιστής και συνθέτης Richard Pierce Havens (πέθανε τον Απρίλιο του 2013).
(Aναλυτικά: https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_performances_and_events_at_Woodstock_Festival )
Αξίζει να σημειωθεί ότι πολλά μουσικά συγκροτήματα δεν κατάφεραν ποτέ να φθάσουν στον χώρο του φεστιβάλ λόγω του τεράστιου αριθμού των θεατών, οι 500 χιλιάδες κόσμου κατάφεραν να δημιουργήσουν το μεγαλύτερο μποτιλιάρισμα που έγινε ποτέ στην Αμερική.
H ταινία Taking Woodstock,του 2009, σε σκηνοθεσία Ang Lee, είναι γύρω από το θρυλικό Φεστιβάλ και το σενάριο του James Schamus είναι βασισμένο στο memoir «Taking Woodstock: A true story of a riot, a concert and a life» των Elliot Tiber και Tom Monte.
*Επίσημα το Φεστιβάλ ονομαζόταν: Woodstock Music & Art Fair.
——————————————————-
Περισσότερα μπορείτε να βρείτε στο Wikipedia: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%B5%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B2%CE%AC%CE%BB_%CE%93%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CF%84%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BA
