Γράφει ο δικηγόρος Ηλίας Χρίστου
Θέμιδος 8, γραφείο 301
6057 Λάρνακα
Τηλέφωνο 24 665 656
Οφείλω να ομολογήσω ότι δεν έχω παρακολουθήσει το reality του «BIG BROTHER» στο Skai Ελλάδος ούτε και σκοπεύω να το πράξω καθώς κατά την γνώμη μου προάγει μια δύσμορφη υποκουλτούρα νέων ανθρώπων που απλά θέλουν να γίνουν διάσημοι χωρίς κάποιο ουσιώδη λόγο και χωρίς να έχουν να επιδείξουν το παραμικρό έργο σε κάποια επιστήμη ή τέχνη ή άθλημα.
Η τάση που επιβάλει ο σύγχρονός τρόπος ζωής, σχεδόν σε όλο τον παγκόσμιο πληθυσμό, δια των μέσων ενημέρωσης ή και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι η άνευ όρων αναγνωσιμότητα ως αυτοσκοπός ύπαρξης.
Το γεγονός αυτό λειτουργεί κατά την ταπεινή μου γνώμη ως ένας τεράστιος ολετήρας ο οποίος κονιορτοποιεί και διαμορφώνει συμπεριφορές και προσωπικότητες οι οποίες αναπαράγουν, με ιδιαίτερα ζημιογόνες συνέπειες, στερεότυπα, προκαταλήψεις η και διακρίσεις.
Το ίδιο έπραξε όπως πληροφορούμαι, στο reality του «BIG BROTHER» και ο ακατανόμαστος νεαρός ο οποίος προτίθεται να βιάσει όπως ανέφερε γυναίκες προκειμένου να «αδειάσει» το «πακέτο» του αφαιρώντας από αυτές κάθε ανθρώπινη διάσταση και μετατρέποντας τις σε σκεύη ηδονής. Tαυτόχρονα με αυτή του την δήλωση αφαίρεσε και από την ερωτική πράξη κάθε είδους συναίσθημα μετατρέποντάς την αυτόματα, σε χωματερή αφόδευσης αχρείαστων σωματικών εκκρίσεων.
Το ερώτημα του ενός εκατομμυρίου δολαρίων όπως αναφέρει και η αμερικάνικη ρήση είναι το κατά ποσό αυτή η δήλωση εμπίπτει σε μια τυχαία και μεμονωμένη συμπεριφορά ενός απαίδευτου «wannabe» η αποτελεί συμπεριφορά η οποία αναπαράγεται από το αντρικό φύλο αδιακρίτως και σε μαζική κλίμακα.
Δυστυχώς η αυξανόμενη βία κάθε μορφής κατά των γυναικών μαρτυρεί το δεύτερο, ότι η συμπεριφορά αυτή αποτελεί στερεότυπο το οποίο αναπαράγεται. Στο πλαίσιο αυτό το Συμβούλιο της Ευρώπης δια των κρατών μελών υπέγραψε με κάθε επισημότητα την ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ .Την σύμβαση κύρωσε και η Κυπριακή Δημοκρατία με τον κυρωτικό Νόμο Αριθμός 14(IIΙ) του 2017.
Ο Νομοθέτης στο προοίμιο της Συμβάσης οπού ουσιαστικά επεξηγεί το σκεπτικό αλλά και την αναγκαιότητα για την υπογραφή της Σύμβασης αναφέρει τα ακόλουθα:
Recognizing the structural nature of violence against women as gender based violence, and that violence against women is one of the crucial social mechanisms by which women are forced into a subordinate position compared with men; Recognizing, with grave concern, that women and girls are often exposed to serious forms of violence such as domestic violence, sexual harassment, rape, forced marriage, crimes committed in the name of so called “honor” and genital mutilation, which constitute a serious violation of the human rights of women and girls and a major obstacle to the achievement of equality between women and men; Recognizing the ongoing human rights violations during armed conflicts that affect the civilian population, especially women in the form of widespread or systematic rape and sexual violence and the potential for increased gender based violence both during and after conflicts …………
Σε ελεύθερη μετάφραση:
Αναγνωρίζοντας τον διαρθρωτικό χαρακτήρα της βίας εναντίον γυναικών ως βασιζόμενη σε φυλετικής διάκρισης βία, καθώς και ότι η βία αποτελεί και ένα από τους σημαντικούς κοινωνικούς μηχανισμούς μέσω των οποίων οι γυναίκες υποχρεώνονται σε υποδεέστερο ρόλο σε σύγκριση με τους άντρες, αναγνωρίζοντας με μεγάλη ανησυχία ότι οι γυναίκες και τα κορίτσια συχνά εκτίθενται σε σειρά από βία όπως ενδοοικογενειακή ή σεξουαλική παρενόχληση ή/και βιασμό ή/και υποχρεωτικό γάμο ή εγκλημάτων που διαπράττονται στο όνομα της τιμής ή ακρωτηριασμός γεννητικών οργάνων ο οποίος αφορά μια σοβαρή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών και κοριτσιών και αποτελεί ένα τεράστιο εμπόδιο στην επίτευξή της ισότητας μεταξύ ανδρών / γυναικών. Αναγνωρίζοντας επίσης την συνεχή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά την διάρκεια ενόπλων συγκρούσεων που επηρεάζουν τον άμαχο πληθυσμό ιδιαίτερα των γυναικών, στην μορφή των γενικευμένων και συστηματικών βιασμών ή σεξουαλικής βίας και/ή ενδεχόμενης αύξησης της φυλετικής βίας κατά την διάρκεια ή/και μετά από συγκρούσεις ……..
Οι πιο πάνω ορθές κατά την άποψη μου σκέψεις οδήγησαν τα κράτη μέλη στην υιοθέτηση κατευθυντήριων γραμμών θα έλεγε κανείς για την προστασία των γυναικών και την μείωση ή και αποφυγή αναπαραγωγής βίας εναντίων τους. Έτσι, μεταξύ άλλων, τα κεφάλαια 3 και 4 επικεντρώνονται χαρακτηριστικά στις ενέργειες που οφείλουν να προβούν τα κράτη ώστε να εφαρμόσουν τις αρχές της πιο πάνω συνθήκης.
Το κεφάλαιο 3 αφορά την λήψη μέτρων για αποτροπή των φαινομένων βίας εναντίον των γυναικών μέσω της θέσπισης νέων νομοθετημάτων, μέσω προγραμμάτων και καμπανιών, μέσω της εκπαίδευσης σε νεαρή ηλικία ώστε να εμπεδωθεί η ίση μεταχείριση μεταξύ ανδρών και γυναικών.
Το δε κεφάλαιο 4 αναφέρεται στην προστασία και στην στήριξη γυναικών ως θύματα βίας μέσω των δικαστικών και διωκτικών αρχών αλλά και των υπόλοιπων φορέων του κράτους.
Δυστυχώς όμως παρόλο που εν λόγω Σύμβαση κυρώθηκε με Νόμο εν τούτοις υπάρχουν πάρα πολλά που πρέπει να γίνουν τόσο θεσμικά όσο και από το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο ώστε να μπορέσουμε να εξαλείψουμε ή και μειώσουμε αισθητά την αυξανομένη βία κατά των γυναικών.
Παράδειγμα προς αποφυγήν αποτελεί ο τρόπος χειρισμού από πλευράς των διωκτικών αρχών στην υπόθεση του κατά συρροή δολοφόνου «Ορέστη» όπου διαφάνηκε η αναποτελεσματικότητα του συστήματος αναφορικά με διερεύνηση αδικημάτων κατά γυναικών η εξαφάνιση των οποίων ουσιαστικά δεν διερευνήθηκε ποτέ.
Ένα άλλο παράδειγμα που μεταφέρω από προσωπική μου εμπειρία και που μου προκάλεσε ιδιαίτερα αλγεινή εντύπωση είναι το γεγονός ότι στα σχολεία της Κύπρου τα απολυτήρια σε νεαρές ηλικίες προδημοτικής ή και δημοτικού, δίνονται πρώτα στα αγόρια και μετά στα κορίτσια, ενώ θα μπορούσε να ακολουθηθεί αλφαβητική σειρά.
Για να αποφύγουμε λοιπόν και άλλους μικρούς ή/και μεγάλους «βιασμούς» σωματικούς, ψυχικούς ή/και νοητικούς θα πρέπει τόσο οι φορείς όσο και οι κοινωνία να εργαστούν μεθοδικά προς αυτή την κατεύθυνση και να αποβάλουν συμπεριφορές που αναπαράγουν βία και να μεταδώσουν αυτές του αλληλοσεβασμού μεταξύ ανδρών και γυναικών.
