Της Γιώτας Δημητρίου
«Σε κάθε εκατό χρόνια από τώρα δεν θα έχει καμιά σημασία τι αυτοκίνητο έχεις, σε τι σπίτι ζούσες, πόσα λεφτά είχες στην τράπεζα ή πώς ήταν τα ρούχα σου. Όμως ο κόσμος μπορεί να είναι λίγο καλύτερος, επειδή έπαιξες πρωτεύοντα ρόλο στη ζωή ενός παιδιού…»
-Margaret Power
Όταν ένας γονιός αποφασίζει να χωρίσει, ειδικά όταν δεν υπάρχει λόγος χωρισμού, απλά μπαίνει στη μέση τρίτο άτομο, ή ο ένας γονιός “θέλει να ξαναερωτευτεί…άλλον άτομο”, αυτό που πρέπει να γνωρίζει ο γονιός που παίρνει μια τέτοια απόφαση, όσο κι αν θέλει να ξεγελά τον εαυτό του με ψευδαισθήσεις ότι δεν θα πληγώσει καθόλου τα παιδιά του και ότι όλα θα είναι το ίδιο για αυτά, η αλήθεια είναι ότι τα παιδιά του δεν θα είναι ποτέ ξανά εκείνα τα ανέμενα χαρούμενα παιδιά με δύο γονιούς, θα είναι πλέον “παιδιά χωρισμένων γονιών”. Και αν η απόφαση χωρισμού ήταν αδικαιολόγητη, αδικαιολόγητα θα πληγώσει και τα παιδιά του και θα αλλάξει τη ροή του μεγαλώματος τους και θα αφήσει ανεξίτηλα σημάδια στις ψυχούλες τους.
Και βεβαίως, τα πληγωμένα παιδιά μια μέρα θα γίνουν ενήλικες και είτε κάποιοι αποκρύψουν την αλήθεια, είτε όχι, τα παιδιά μεγαλώνοντας θα μάθουν την όλη αλήθεια, θα μάθουν αδιαμφισβήτητα ποιος γονιός και γιατί διάλυσε την όμορφη οικογένεια τους.
Πιο κάτω ένα υπέροχο απόσπασμα από το γνωστό site για παιδιά www.mothersblog.gr
Πράγματα που τα παιδιά χωρισμένων γονιών θα ήθελαν να πουν στους γονείς τους:
– Δεν μας αρέσει καθόλου να φτιάχνουμε πάντα μία βαλίτσα για να πηγαίνουμε από το ένα σπίτι στο άλλο.
-Κανείς δεν θέλει να μεγαλώσει σε εχθρικό περιβάλλον, ‘εμείς’ εναντίον ‘αυτών’. Προσπάθησε να μεγαλώνουμε όλοι σαν ‘εμείς’. Σαν μία ενωμένη ομάδα. Δεν χρειάζεται να είστε παντρεμένοι για να είμαστε μία ομάδα.
-Θέλουμε να παλεύετε να μας δείτε. Κάθε δεύτερο σαββατοκύριακο δεν μας φτάνει και μας πληγώνει όταν δεν ενδιαφέρεστε.
-Σταματήστε να προσπαθείτε να εκμαιεύσετε πληροφορίες από μας για τον άλλον. Δεν είμαστε μεσάζοντες, μη μας κάνετε να νιώθουμε άσχημα.
Σήκωνε το τηλέφωνο όταν δεν είμαστε στο σπίτι σου. Είναι ήδη αρκετά δύσκολο να ζούμε χωριστά.
-Τα παιδιά σας δεν είναι οι ψυχοθεραπευτές σας. Αναζητήστε επαγγελματική βοήθεια ή μιλήστε στους κοντινούς σας φίλους για να νιώσετε καλύτερα, γιατί εμείς δεν ξέρουμε τι να κάνουμε!
-Μετά το διαζύγιο είμαστε πολύ στεναχωρημένοι, με πολύ διαφορετικό τρόπο από ότι είστε εσείς. Προσπαθήστε να μας καταλαβαίνετε όταν λέμε κακίες…
-Καταλαβαίνουμε όταν προσποιείστε.
-Για να μπορέσουμε να τα χωνέψουμε όλα, κάντε τα νέα σας ραντεβού σιγά σιγά, προχωρήστε με αργά βήματα και μη μας συστήνετε σε ανθρώπους με τους οποίους δεν έχετε σοβαρούς δεσμούς.
-Καταλαβαίνουμε ότι ‘ο φίλος σας’ δεν είναι απλός ο φίλος ή η φίλη σας.
-Η δυστυχία σας με τον άλλον, αφήνει πάνω μας σημάδια.
-Σας παρακαλούμε μην ουρλιάζετε και μην τσακώνεστε μπροστά μας. Όλο το νόημα του διαζυγίου ήταν να αποφύγουμε αυτή την ασχήμια…
-Οι στιγμές που έχουμε μαζί σας είναι πολύτιμες. Σας παρακαλούμε μην τις σπαταλάτε με το να είστε πικρόχολοι.
-Μη μας χρησιμοποιείτε στις διαφωνίες σας για να πληγώσετε τον άλλον. Μας αδικείτε και μας κάνετε να νιώθουμε υπεύθυνοι για ό,τι συμβαίνει.
-Μη μας κάνετε να νιώθουμε ένοχοι που απολαμβάνουμε χρόνο με τον άλλο γονιό. Δεν σημαίνει ότι σας αγαπάμε λιγότερο, σημαίνει ότι δεν μιζεριάζουμε – είναι κακό αυτό;
