Του Χρύση Πρέντζα
Συμπληρώνονται σήμερα 18 χρόνια από την ημέρα που έφυγε σε ηλικία 44 χρονών για το μακρινό ταξίδι ο Γιώργος Ιακώβου διευθυντής του πολιτιστικού τμήματος του Δήμου Λάρνακας.
Ο θάνατος κάθε ανθρώπου, έλεγε ένας Ρώσσος ποιητής, είναι απώλεια ενός ολόκληρου κόσμου. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τον Γιώργο Ιακώβου που όμως είναι από εκείνους τους ανθρώπους που πάντα θα ζουν. Θα ζει στα τραγούδια μας, στο ψωμί και στο κρασί μας, θα είναι πάντα παρών και μπροστάρης στις συνευρέσεις μας.
Ο Γιώργος ήταν άτομο σεμνό, συνεσταλμένο και ευγενές, ένας αθώος και ψυχικά καθαρός άνθρωπος ο οποίος μέχρι την ώρα που έφυγε από κοντά μας διατηρούσε την παιδική του αθωότητα και τη γνησιότητα της ψυχής του ανόθευτη.
Το Γιώργο τον έζησα σαν συνεργάτη, συναγωνιστή, οικογενειάρχη και κύρια σαν φίλο. Τον γνώριζα από τα νεανικά του χρόνια και έκτοτε μοιράστηκα μαζί του τους προβληματισμούς, τις ανησυχίες και τα οράματα του. Έζησα την αγωνία του μετά τις σπουδές για επαγγελματική αποκατάσταση. Τέλος την τιτάνια προσπάθεια του να πραγματώσει το μεγάλο του όνειρο. Να καταστήσει τη πόλη μας – τη δεύτερη μεγάλη του αγάπη μετά την οικογένεια του – σε πολιτιστική πρωτεύουσα της Κύπρου. Ένα όραμα που το πέτυχε με συμπαραστάτες τους δημάρχους Γιώργο Χριστοδουλίδη, Γεώργιο Λυκούργο, και κύρια τον Ανδρέα Μωυσέως.
Για το πολιτιστικό όραμα του Γιώργου μιλούν τα αποτελέσματα και η λαϊκή αναγνώριση.
Με τη σκέψη αυτή τη στιγμή να τρέχει σ ’αυτόν, ηχεί στα αυτιά μου εκείνο το χαρακτηριστικό, το πηγαίο, το ανεπιτήδευτο γέλιο του. Ένα γέλιο σήμα κατατεθέν.
Όταν ερχόταν στο γραφείο μου, από αρκετά μέτρα μακριά έδινε τα διαπιστευτήρια του, είτε με το γέλιο του είτε με κάποια πειράγματα.
Έτσι ήρθε και στις 7.30 το πρωί στις 8 του Νιόβρη του 2002, για να πιούμε το πρωινό μας καφέ και να συζητήσουμε, παραμονές τότε των προεδρικών εκλογών τις πολιτικές εξελίξεις. Έφυγε βιαστικός για να περάσει είπε και από το γιατρό του.
Για να κυκλοφορήσει σε λίγο σαν αστραπή το κακό μαντάτο….
Χάσαμε τον Γιώργο… ΄Έφυγε ο Γιώργος… ΄Ενας άνθρωπος που κουβαλούσε τη θαλασσινή αύρα της πόλης του. Ευγενικός, σαφής, με απλό αλλά δομημένο λόγο, ένωνε στη σκέψη του αρμονικά το θεωρητικό και το πρακτικό και δεν άφηνε χώρο για καμία σύγχυση. Η ευγένεια και το ήθος του ενέπνεε το σεβασμό και την αγάπη από όλο τον κόσμο της Λάρνακας.
Εξαίρετος στη δουλειά του έδωσε πολλά στη Λάρνακα και ανεδείχθη με την αξία του σαν άριστος πολιτιστικός δημιουργός και ιστορικός συγγραφέας. Πρόλαβε και έδωσε πολλά και άφησε μεγάλη παρακαταθήκη, πηγή παρηγοριάς και περηφάνειας για τους οικείους, τη γυναίκα του τα παιδιά του την αδελφή και τους φίλους του.
Είναι η ώρα έστω και καθυστερημένα, η πόλη που αγάπησε να τον τιμήσει και να του αποδώσει ελάχιστο φόρο τιμής. Η κοινωνία που δεν σέβεται την ιστορία της δεν μπορεί να προσβλέπει σε επιτυχημένο παρόν και λαμπρό μέλλον.
-Να αφιερώσει στη μνήμη του τον πολιτιστικό μήνα του 2022 για τη συμπλήρωση 20 χρόνων από το θάνατο του.
-Να ονοματοδοτήσει ένα πολιτιστικό χώρο της πόλης μας σε ” Γιώργο Ιακώβου”.
ή
-Να καθιερώσει ένα βραβείο ιστορικής συγγραφής για τη Λάρνακα
ή
-Να δώσει σε οδό της πόλης μας το όνομα του ή να κατασκευάσει ένα πολιτιστικό μνημείο στο χώρο του Δημοτικού θεάτρου και του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας στη μνήμη του.
Οι σκέψεις και εισηγήσεις αυτές θα σταλούν στο Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο.
Η θύμηση του θα είναι παντοτινή.
