Ένα κυπριακό ποίημα του γνωστού λαϊκού μας ποιητή από το Κίτι
Αντώνη Γαβριήλ Παπά
Γίνεται όμορφη η ζωή σαν θέλεις να προσφέρεις
τζιαι πόρτες βρίσκεις ανοικτές μα τζιαι καρκιές να ξέρεις.
Εν μιάλη αξία να μπορείς τονάλλον ν’ αθυμάσαι
τζι’ άμα υποφέρει να πονείς τζιαι στο πλευρόν του να σαι.
Έχουν τούντο συναίσθημαν άνθρωποι π’ αγαπούσιν
τζιαι μια ζωήν αρέσκει τους άλλους να βοηθούσιν.
Να βοηθούσιν τους φτωχούς τζιαι τους αδικημένους
τζιείνους πο’ν έχουσιν να φαν τους ταλαιπωρημένους .
Τζιείνους που έτσι έλαχεν τζι’ η τύχη αδίκησεν τους
τζιαι εις τα σιείλη του κρεμού η κρίση έφερεν τους.
Τούτοι ανθρώποι βρίσκουνται σχεδόν σ’ ούλλους τους τόπους
που πάντα γι’ άλλους προσπαθούν τζι’ εν λοαρκάζουν κόπους.
Έσιει τζιαι στούτον το νησίν ανθρώπους που πιστεύκουν
πως πρέπει πάντα να βουρούν τζιαι γι’ άλλους να δουλεύκουν.
Πλάσματα με καλήν καρκιάν τζι’ άξια σεβασμού
που ιδρύσαν τζιαι Συμβούλιον του εθελοντισμού.
Τζι’ ο κόσμος το αγκάλιασεν που την στιγμήν που ιδρύθη
τζι’ έπλωσεν σ’ ούλλον το νησίν, σαν βράχος εκρατήθη.
Εν εκρατήθη μανιχά μα ούλλον τζιαι θερκεύκει
γιατ’ ο καθένας έμαθεν τζι’ από καρκιάς πιστεύκει
πως πρέπει στον συνάνθρωπον πάντα να συνεισφέρει
γιατί το νοιώθει μόνος του τζιαι σίουρα το ξέρει
πως πάσιν για καλόν σκοπόν όσα τζιαι να προσφέρει.
Τζιείνοι που το ιδρύσασιν χρόνια πολλά να ζήσουν
τζιαι τούντον όμορφον θεσμόν χρόνια να συνεχίσουν.
Αλλά τζιαι τζιείνους που βουρούν τζιαι πάντα τους προσφέρουν
στα πλάσματα που δυστυχούν μα τζαι που υποφέρουν
εύχομαι τους ναν δυνατοί τζιαι να τα καταφέρουν
το έργον π’ αναλάβασιν σε πέρας να το φέρουν.
Αντώνης Γαβριήλ Παπά
Κίτι- Λάρνακα
