Search
Close this search box.

Από το Los Angeles στο Λονδίνο, από Λονδίνο Αθήνα, από Αθήνα Κύπρο, η πανδημία άλλαξε την καθημερινότητα των ανθρώπων…

Los Angeles. Ο Ελληνοαμερικανός Κωνσταντίνος Βαρέλας (Konstantinos Varelas) ήταν παιδί όταν ο πατέρας του αγόρασε το εστιατόριο «Golden Ox Burgers» σε μια εποχή που η πόλη του Los Angeles ήταν πιο ζωντανή, μια εποχή που οι άνθρωποι ήταν «ελεύθεροι» να σταματούν για να αγοράσουν ένα σάντουιτς με παστουρμά ή μια κεσαντίγια.
Οι γονείς του Κωνσταντίνου είναι μετανάστες από Ελλάδα και Μεξικό και κατάφεραν να στήσουν ένα εστιατόριο που τώρα όμως -μαζί με πολλές επιχειρήσεις στη χώρα- πλήττεται σοβαρά από την πανδημία.
Τώρα που ο κόσμος μένει στο σπίτι για να τηρήσει τους υγειονομικούς κανόνες που προστάζουν οι οδηγίες των ειδικών, ο Κωνσταντίνος στέκεται έξω από το εστιατόριο της οικογένειάς του στο El Monte στην οδό Μέιν και παίζει με τις χάντρες από το ελληνικό κομπολόι του.

Πλέον, ανάμεσα στους εργαζόμενους και τους πελάτες υπάρχει η «διαχωριστική» γραμμή του πλεξιγκλάς και οι τελευταίοι προτού εισέλθουν στο κατάστημα για να πάρουν το φαγητό τους θερμομετρούνται. Φυσικά, όλη αυτή η κατάσταση έχει προκαλέσει τη μείωση του προσωπικού κατά το ήμισυ, καθώς ο κόσμος βγαίνει έξω -ακόμη και για να πάρει το φαγητό στο σπίτι- όλο και λιγότερο.
Οι ανησυχίες των καταστηματαρχών για αυτό το δύσκολο «πανδημικό» έτος που διανύουμε ολοένα κι αυξάνονται. «Όταν ο πατέρας μου αγόρασε το εστιατόριο, είχε τόση πολλή κίνηση που δε μπορούσες να περπατήσεις εδώ. Ημασταν συνέχεια απασχολημένοι. Τώρα είμαστε μόνοι», είπε μετά λύπης και νοσταλγίας ο Βαρέλας.

Λίγα μίλια μακριά, ο Αλντο Σάντος, φορώντας μια μπλε χειρουργική μάσκα επιστρέφει στη δουλειά του, θρηνώντας για την ησυχία που επικρατεί πλέον στον -κάποτε πολυσύχναστο- δρόμο Colorado Boulevard στην Πασαντίνα, όπου η Ροζ Παρέλαση ακυρώθηκε, τα μαγαζιά κλείνουν και η μαρκίζα έξω από την Πρώτη (1924) μεγαλοπρεπή Ενωμένη Μεθοδιστική Εκκλησία γράφει «Μόνο μέσω Livestream».
«Ο δρόμος της Colorado Boulevard είναι η κύρια αρτηρία της Πασαντίνα, όλα περνούν από εδώ, αλλά πλέον δεν είναι το ίδιο. Μπορώ να πω πως πλέον είναι μια πόλη φάντασμα. Δεν είναι άδεια αλλά η κίνηση έχει μειωθεί κατά 50%. Ολοι παλεύουν και ζουν απλά για να επιβιώσουν», ανέφερε ο 64χρονος Σάντος.
Εχουν περάσει κιόλας 8 μήνες από τότε που η πανδημία του κορωνοϊού «χτύπησε» την παγκόσμια οικονομία και το κλείσιμο των καταστημάτων, οι αναστολές παραστάσεων σε θέατρα και σινεμά έχουν πλήξει σοβαρά την κοινωνικοοινομική κατάσταση στις ΗΠΑ αλλά και σε πολλές άλλες χώρες.

Ο Paul Little, διευθυντής τoυ γραφείου εμπορίου της Πασαντίνα, εξέφρασε τις ανησυχίες του για τα εστιατόρια που προσπαθούν να κρατηθούν ζωντανά σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς του συνεχούς «κλεισίματος», ειδικά στις περιόδους των εορτών που ο ετήσιος τζίρος τους υποτίθεται πως θα ανέβαινε. Μάλιστα φοβάται πως μια «χιονοστιβάδα» λουκέτων αναμένεται να έρθει το 2021.
«Τα τοπικά καταστήματα είναι εκείνα που κινδυνεύουν περισσότερο, αλλά επίσης και όσα έχουν συμβάλει περισσότερο στον χαρακτήρα και την ιδιομορφία της Πασαντίνα. Εάν κλείσουν, θα είναι πολύ δύσκολο να επιστρέψουν…και εμείς τι θα κάνουμε χωρίς αυτά;», είπε ο Paul, ενώ προσέθεσε πως παλαιότερα όταν έκλεινε ένα μαγαζί σύντομα -σε διάστημα 6 μηνών- ερχόταν κάποιο άλλο στη θέση του, ενώ τώρα αυτό το σενάριο πλέον φαίνεται λιγότερο πιθανό.
Από την γραφική Λεωφόρο Myrtle στην Μονρόβια έως την βουκολική οδό Μέιν, στις ΗΠΑ με την ακόμη κλειστή Disneyland και την ερειπωμένη κεντρική οδό της Colorado Boulevard στην Καλιφόρνια, η κατάσταση ακόμη είναι «εύθραυστη».
«Οι άνθρωποι αγαπούν τη κοινότητα, αγαπούν τους πεζόδρομους και την πολυκοσμία. Αγαπούν την ιδέα ότι ζουν σε ένα μέρος που έχει την αίσθηση της ταυτότητας», δήλωσε ο Miles Orvell, ένας καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Temple και συγγραφέας του «The Death and Life of Main Street: Small Towns in American Space, Memory and Community».
«Δεν θέλω να δω το τέλος της μικρής αυτής πόλης, τη χρειαζόμαστε ως ανθρώπινα όντα. Είμαστε φτιαγμένοι να έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο, να είμαστε σε διάδραση, να προκαλούμε και να αγαπάμε ο ένας τον άλλο», τόνισε ο 76χρονος Don Vena, συνταξιούχος πάστορας και σύμβουλος για χρήστες ναρκωτικών που μετακόμισε το 1980 στη Μονρόβια και συνήθιζει να περπατάει στην Λεωφόρο Myrtle συχνά με τη γυναίκα του».

Ο κόσμος και οι καταστηματάρχες φαίνεται ωστόσο να αντιδρούν με αισιοδοξία μπροστά σε αυτή τη ξαφνική και λυπηρή κατάσταση των τελευταίων μηνών, όπως δείχνουν οι μαρκίζες που λένε «Η αισιοδοξία δεν ακυρώθηκε στην Παλιά Πόλη της Μονρόβια» αλλά και στην αφίσα του κλειστού «Studio Movie Grill» που δυστυχώς τον προηγούμενο μήνα χρεοκόπησε, «Θα σας δούμε σύντομα στις αίθουσες».

Πηγή: Bakersfield.com & https://www.ekirikas.com/

Share:

Facebook
Twitter
Pinterest
LinkedIn
On Key

Related Posts

error: Content is protected !!