O Αλέκος του Ambiance και της καρδιάς μας

Συναντηθήκαμε ένα ηλιόλουστο πρωινό του Φλεβάρη, καθήσαμε στην χειμωνιάτικη λιακάδα και οι κουβέντες μας ήταν απλές, πολύ απλές, αλλά αληθινές. “Ο Αλέκος του Ambiance”, για όσους τον γνωρίζουν από τα χρόνια του Ambiance, δεν έχει αλλάξει. Παραμένει ο ίδιος απλός, αληθινός, αυθεντικός, κόντρα στις εποχές που αλλάζουν, ο Αλέκος, παραμένει ο ίδιος, με το πούρο στο στόμα και με ένα αχνό χαμόγελο.
Σχεδόν δέκα χρόνια μετά το κλείσιμο του Ambiance (με ιδιοκτήτη τον Αλέκο) τo SkalaTimes κουβεντιάζει με έναν άνθρωπο που χωρίς υπερβολή “τον ξέρει όλη η πόλη”. Με τον Αλέκο της καρδιάς μας!

Της Γιώτας Δημητρίου

*Κάποιες προτάσεις επιβαλλόταν να γραφτούν στην κυπριακή διάλεκτο, αλλιώς θα έχαναν το αληθινό τους χρώμα

Έχουν περάσει περίπου δέκα χρόνια από τότε που έκλεισες το “ιστορικό Ambiance”. Μέσα σε αυτά τα δέκα χρόνια πως είσαι; Τι κάνει ο Αλέκος μας, ο Αλέκος του Ambiance;
Τότε ήταν άλλοι καιροί, τώρα είναι άλλες εποχές. Τότε δεν είχε κορωνοϊο, τώρα έχει…Κατάλαβες; Αλλάζουν οι εποχές, εμπήκαμε στα χρόνια…..

Υπάρχει κόσμος που όταν σε βλέπει έρχεται και σου λέει ιστορίες από τότε, από τα χρόνια του Ambiance;
Φυσικά….αφού σχεδόν όλη η Λάρνακα πέρασε από το Ambiance, πόσους να θυμάμαι; Ήταν μικροί εγεράσαν, εγεράσαμε κι εμείς….

Γεράσανε τα μωρά που έρχονταν….
Ναι!

Έχεις φωτογραφικό υλικό από εκείνα τα χρόνια;
Αρκετό, αρκετό φωτογραφικό υλικό.

Ποιος έβγαζε τότε τις φωτογραφίες;
Εγώ….τις έβγαζα εγώ με τη κάμερα μου.

Αλέκο τι πεθυμάς από εκείνα τα χρόνια;
Πρώτα πρώτα στα παλιά τα χρόνια υπήρχε το σέβος, τώρα καταργήθηκε το σέβος. Δεν υπάρχει σεβασμός, ούτε στους μεγαλύτερους, ούτε σε τίποτα. Επίσης, έχει και μια νέα επιδημία….

Η πανδημία του κορωνοϊου;
Όχι! Μια άλλη επιδημία: Είναι μαλλωμένοι με την αλήθεια οι περισσότεροι!

Θεωρείς ότι παλιά δεν ήταν έτσι;
Όχι βέβαια, δεν υπήρχαν έτσι πράγματα. Υπήρχε μεγαλύτερη ειλικρίνεια, αυτή είναι η πραγματικότητα.

Τώρα στον πιο μοντέρνο κόσμο προέκυψαν και αυτά….
Μα ποιος μοντέρνος; Εν μοντέρνο τούτο; Δεν είναι μοντέρνος, είναι άχρηστος! Θέλουν χωρίς να δουλεύουν, χωρίς μόχθο να έχουν πολλά λεφτά. Επίσης έχουμε ακόμα ένα πρόβλημα τωρά, σε τούτες τις εποχές….Παλιά ελέγαν οι παππούδες μας “αμαρτίες γονέων παιδεύουν τέκνα” τωρά έχουμε “αμαρτίες παιδιών παιδεύουν γονείς”.

Που οφείλεται αυτό;
Στην πολλή καλοπέραση που έχουν τα παιδιά, η νεολαία….

Βέβαια, αυτό δεν ισχύει τώρα με την πανδημία και τις οικονομικές της επιπτώσεις….
Ισχύει, αυτούς δεν τους πειράζει τίποτα, συνεχίζουν το βιολί τους και υποφέρουν οι γονείς. Αυτή είναι η κουβέντα. Πλέον “αμαρτίες παιδιών παιδεύουν γονείς”. Τότε, σε εκείνα τα χρόνια του χθες, που λες κι εσύ, υπήρχε το σέβος προς τους γονείς, προς τους μεγαλύτερους, ήταν πολύ διαφορετικά.

Αλέκο, τότε εσύ εκτός από ιδιοκτήτης του χώρου, εκτός από το ότι εργαζόσουν πολλές ώρες, ήσουν για όλους εμάς, τους μαθητές γυμνασίου και λυκείου, ήσουν σαν ένας φίλος και προσωπικός ψυχολόγος, σαν δεύτερος πατέρας….
Ναι, σαν προστάτης, έτσι είναι ο χαρακτήρας μου και έτσι είμαι ως άνθρωπος. Ήθελα να προστατεύω το κόσμο, να συμβουλεύω….

Θυμάμαι μας έδινες και συμβουλές για τα “αισθηματικά” μας αν μας άρεσε κάποιος….
Ναι, δυστυχώς την σήμερον ημέρα δεν υπάρχει με αγάπη με τίποτε!
Εγώ είμαι πενήντα χρόνια παντρεμένος και νομίζω πως χθες αρραβωνιάστηκα!

Ποιο είναι το μυστικό σου και ακόμη είσαι ερωτευμένος;
Είμαι ακόμα ερωτευμένος με τη γυναίκα μου επειδή έτσι είναι ο τύπος μου, έτσι έμαθα….Όλοι οι γάμοι έχουν προβλήματα, αλλά πρέπει να τα λύνεις όμορφα και ωραία.

Νομίζω ότι για την γενιά τη δική σας, των γονιών μου, ο γάμος ήταν κάτι ιερό….
Ναι, σήμερα επέλλανεν ο κόσμος! Μπορεί να δεις ένα 50-60-70 χρονών και να σου λέει “χωρίζω”, διότι επέλλανεν ο κόσμος.

Ακόμη και κάποιες σαραντάρες με μικρά παιδιά επειδή ερωτευτήκαν άλλο σου λέει….
Ναι, εκείνες λένε “εβαρέθηκα τη ζωή μου, πάω να δοκιμάσω κάτι άλλο”, αυτό δείχνει πως ο κόσμος πλέον δεν είναι νόρμαλ. Τούτη είναι η άποψη η δική μου, δεν σημαίνει ότι είμαι εγώ ο σωστός, αλλά τούτη εν η άποψη η δική μου.
Και παλαιότερα είχαμε χωρισμούς, αλλά όχι σαν τώρα που με το παραμικρό πρόβλημα χωρίζουν και νομίζουν ότι είναι και φυσιολογικό! Και ξαφνικά σταματάνε να αγαπούν. Μα δεν είναι αγάπες τούτες μάνα μου!

Πάντως όταν ήμουν εγώ μαθήτρια (και ήμουν κάθε μέρα στο Ambiance) εσύ ήσουν ο ειδικός στο να μας δώσεις συμβουλές αν κάποιο αγόρι μας άρεσε….Ήταν το ταλέντο σου η συζήτηση περί αγάπης… (Γέλια)
Ναι, τούτο ήταν το ταλέντο μου. Κοίταξε, εμένα μου αρέσει να τους ακούω όλους και να πιάνω λίγο από τον ένα, λίγο από τον άλλο και να κρίνω μόνος μου τι εν το σωστό.

Αυτό είναι θέμα χαρακτήρα, ήταν και ο αδελφός σου στο Ambiance αλλά ήταν λιγομίλητος, εσύ ήσουν διαφορετικός….
Δες τα πέντε δάκτυλα των χεριών μου, είναι ίδια; Όχι! Το ίδιο και μια οικογένεια μπορεί να έχει πέντε μέλη και να είναι ο ένας διαφορετικός από τον άλλον.

Ήταν εμφανές ότι εσύ είχες ταλέντο το να μιλάς με τον κόσμο να τον κάνεις να σε εμπιστεύεται και να τον συμβουλεύεις…
Αν εγώ γράψω βιβλίο καμιά φορά, μπορεί να γίνει ο δεύτερος Τρωϊκός πόλεμος στη Λάρνακα. Από τα μυστικά που ήξερα και ακόμα ξέρω….αλλά δεν είναι το στυλ μου να μιλώ, τα κρατώ για μένα.

Εκτός από τη νεολαία, τους μαθητές που έρχονταν εκεί, εσύ είχες δικούς σου φίλους, της ηλικίας σου;
Είχα πολλούς φίλούς, αγαπούσαν με όλοι, τότε με αγαπούσαν όλοι, τώρα με ξεχάσαν αλλά εν πειράζει, μακάρι να είναι καλά ο κόσμος, δεν έχω παράπονο. Υπάρχουν ορισμένοι που με εκτιμούν ακόμα….

Που σε αγαπάμε, που σε εκτιμούμε, που ακούμε Αλέκος και θυμόμαστε τα όμορφα μαθητικά μας χρόνια….έχει πολλούς έτσι…..
Ε….συμφωνώ, δεν αντιλέγω.

Όταν γυρίζεις πίσω και βλέπεις εκείνα τα χρόνια….τι σκέφτεσαι;
Δεν γυρίζω πίσω. Ούτε έχω κανένα παράπονο. Ήταν καλή η ζωή….Πέρασα την καλύτερη ζωή, δούλεψα καθαρά, τίμια, γνώρισα κόσμο και κοσμάκη, έκανα τα ταξίδια μου, την ζωή μου ωραία….

Νομίζω ήταν ωραία η ζωή σου διότι ήσουν καθημερινά με νέο κόσμο, δεν υπήρχε άλλη καφετέρια σαν το Ambiance, είχες το μονοπώλιο, ήσουν ο “μουκτάρης” της πόλης….
Ήταν ωραία η ζωή, δόξα σοι ο Θεός, δούλεψα σκληρά, ταξίδεψα πολλά, δόξα σοι ο Θεός.
Δούλεψα σκληρά, στερήθηκα την οικογένεια μου, έβαζα πρώτα τη δουλειά και μετά την οικογένεια μου, αλλά δόξα σοι ο Θεός, περάσαμε….

Από τα ταξίδια που πήγες ποια χώρα ξεχωρίζεις;
Όλες οι χώρες και όλες οι πόλεις ήταν ωραίες μάνα μου….Άμαν πηγαίνεις holiday έχει κανένα που δεν του αρέσει; Όταν πηγαίνεις holiday εν όλα ωραία. Τωρά, ξέχασε τα! Ούτε θέλω να πάω πουθενά. Προτιμώ να κάθομαι εδώ, να ακούω το ράδιο μου…..

Τωρά ξεκουράζεσαι…
Όχι! Όταν ξεκουράζομαι κουράζομαι παραπάνω. Εμένα μου αρέσει να δουλεύω, η ξεκούραση μου είναι η δουλειά.

Βλέπω ότι ο πούρος δεν άλλαξε….
Ο πούρος εν πούρος, υπεράνω όλων! (Γέλια)

Παρακολουθείς τις πολιτικές εξελίξεις;
Ούτε με νοιάζει, όλοι ειναι φίλοι μου, τους αγαπώ όλους, δεν έχω με κάνενα πρόβλημα. Δεν παρακολουθώ και πολύ…..

Τι κάνεις στον ελεύθερο σου χρόνο;
Ακούω τραγούδια στο ράδιο, από το Τρίτο.

Αγαπούσες πάντα τη μουσική…..
Η μουσική αρέσκει μου, εν η παρηορκά μου!

Ποιο είναι το αγαπημένο σου τραγούδι;
Δεν έχω αγαπημένο, όλα μου αρέσουν, όλα έχουν ένα νόημα, προπάντων τα παλιά τραγούδια.

Τηλεόραση βλέπεις;
Βλέπει με η τηλεόραση, αλλά εγώ δεν βλέπω τηλεόραση.

Σήμερα Αλέκο, αν σου ζητούσα να μας δώσεις μια συμβουλή, να σε ακούσουμε αν μη τι άλλο εμείς που μεγαλώσαμε μέσα στο Ambiance, τι θα μας έλεγες;
Μα και για συμβουλή να πούμε, τι νόημα έχει; Περπατούμε και δεν ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει. Κανένας δεν ξέρει τι μπορεί να του συμβεί αύριο.

Έχεις κάποιο μότο ζωής που ακολουθείς;
Συχνά με ρωτούν πώς πάω, όπως και να είμαι, καλά ή κακά απαντώ πάντα “δόξα σοι ο Θεός”. Αυτό είναι! Είμαστε και καλά, είμαστε και κακά, δόξα σοι ο Θεός και στα δύο.

Πιστεύεις στο Θεό;
Ναι.

Ένας άνθρωπος που είτε καλά είναι, είτε όχι, λέει “δόξα σοι ο Θεός” σημαίνει ότι είναι θετικός άνθρωπος…..
Ε τι να είμαι; Εκκεντρικός; (Γέλια)

Εννοώ είσαι θετικός….
Δόξα σοι ο Θεός. Σήμερα μπορεί να κρατώ πέντε ευρώ, αύριο εκατό, δεν μαραζώνω επειδή κρατώ μόνο πέντε.

Νιώθεις ότι χάρηκες τα λεφτά;
Δούλεψα πολύ σκληρά, έδωσα κάτι στα παιδιά μου, δόξα σοι ο Θεός.

Αλέκο σήμερα πόσο χρονών είσαι;
Εβδομηντατεσσάρων….

Έχεις κάποιο παράπονο από τη ζωή;
Δόξα σοι ο Θεό. Πρώτα απ’ όλα είμαι ένας από τους πιο τυχερούς της Λάρνακας που πέτυχα μια γυναίκα να με καταλαβαίνει και να την καταλαβαίνω, αυτός είναι ένας λαχνός ανεκτίμητης αξίας, που είναι πολύ δύσκολο να το πετύχεις, λίγοι άνθρωποι το πετυχαίνουν.

Φαντάζομαι και οι δυο το δουλεύατε αυτό, δεν τα παραιτούσατε με την πρώτη ευκαιρία…
Το δουλεύαμε και ακόμα το δουλεύουμε! Δόξα οι ο Θεός! Διότι το να βρεις ένα καλό ταίρι είναι ο μεγαλύτερος λαχνός. Και δεν θέλω τίποτα άλλο, ούτε ριάλλια, ούτε πλούτη, ούτε τίποτα! Ότι θα πάρω μαζί μου είτε φτωχός, είτε πλούσιος, είναι το ίδιο.
Φάνηκα πολύ τυχερός με τη γυναίκα μου…..

Αλήθεια, πως γνωριστήκατε;
Μου έφερνε γάλα ο πατέρας της, μιλούσα στο τηλέφωνο μαζί της και σιγά σιγά γνωριστήκαμε. Δεν παίζεται η γυναίκα μου! Σαν να είναι Αγία! Δεν έχει κακία, δεν έχει μίσος…

Θύμισε με πως λέγεται η γυναίκα σου;
Θεοδούλα….Δούλα του Θεού.