Από ανάρτηση στα ΜΚΔ του συνδημότη μας νομικού Ιωσήφ Φράγκου
Στην αρχή αποδεχτήκαμε να κλειστούμε για ένα μικρό χρονικό διάστημα για χάρη της δημόσιας υγείας. Για χάρη της δημόσιας υγείας η συγκατάνευση στον εγκλεισμό επεκτάθηκε για ένα χρόνο.
Στο βωμό της δημόσιας υγείας αποδεχτήκαμε να μετακινούμαστε με sms.
Αποδεχτήκαμε να φοράμε μάσκες παντού.
Αποδεχτήκαμε να στερήσουμε από τα παιδιά μας το δικαίωμα στην παιδεία και την εκπαίδευση.
Για να σώσουμε ζωές δεχτήκαμε να στερήσουμε από τα παιδιά μας το δικαίωμα στην άθληση.
Αποδεχτήκαμε να περιορίσουμε το δικαίωμα στη εργασία.
Με την δίκη μας αποδοχή επιτράπηκε στην αστυνομία να σταματά και να έρευνα τον καθε ένα άνευ εύλογης αιτίας απλά για να ελέγξει αν έχουμε στείλει μήνυμα.
Για την δημόσια υγεία καταργήσαμε και το δικαίωμα στην δημόσια συνάθροιση. Απαγορεύεται η κάθε είδους διαμαρτυρία.
Με την δίκη μας ανοχή διοικούμαστε από διατάγματα εκδοθέντα από κυβερνήτες.
Αποδεχτήκαμε τα υποχρεωτικά τεστς για να προσέλθουμε στην εργασία μας. ( σημ: είμαι ένθερμος υποστηρικτής της χρησιμότητας των τεστς).
Αναμένεται να αποδεχτούμε το διαβατήριο εμβολιασμού χωρίς το οποίο θα μας στερηθεί το δικαίωμα της ελεύθερης διακίνησης με αποτέλεσμα να απωλέσουμε την ελευθερία στην σωματική ακεραιότητα.
Παρακολουθω με ιδιαίτερη λύπη και απογοήτευση, συναδέλφους δικηγόρους να αντιμετωπίζουν με ελαφρότητα τον βιασμό των ανθρωπίνων ελευθεριών και να αποκαλούν τον κάθε κριτικά σκεπτόμενο πολίτη ως αρνητή η να χλευάζουν τον κάθε ένα που ανησυχεί ως «συνταγματολόγο» η ως «επιδημιολόγο» η ως επικίνδυνο για την δημόσια υγεία.
Πρέπει επιτέλους να γίνει αντιληπτό ότι οι ανθρώπινες ελευθερίες έχουν κατακτηθεί από την κοινωνία με αίμα και θάνατο και η ανοχή στον βιασμό τους δημιουργεί ένα ιδιαίτερα επικίνδυνο προηγούμενο.
Ας επιτέλους αντιληφθούμε ότι το δεδικασμένο του τελευταίου έτους μας οδηγεί σε επικίνδυνα μονοπάτια.
