Γράφει ο Faisal Alaidy
Παλαιστίνιος, έζησε στη Συρία, μαθητής Λυκείου στη Κύπρο
Κατά τη γνώμη μου το τείχος αντιπροσωπεύει την πραγματοποίηση του παλαιστινιακού εφιάλτη. Και από μία σιωνιστική πλευρά μπορούμε να πούμε ότι αντιπροσωπεύει την πραγματοποίηση του σιωνιστικού όνειρου.
Αρχικά τα δεσμά του παλαιστινιακού λαού ήταν μεταφορικά δεσμά που περιόριζαν την ελευθερία του και ο σκοπός του παλαιστινιακού λαού ήταν να σπάσει αυτά τα δεσμά και να αποκτήσει ξανά την ελευθερία του. Το τείχος όμως έφερε πραγματική έννοια στον περιορισμό αυτό. Το να μην μπορείς να μετακινηθείς μέσα στα σύνορα της ίδιας σου της πατρίδας και να μην μπορείς να βλέπεις τους συγγενείς και φίλους σου έχει μία μεγάλη σημαντική ψυχολογική επίπτωση στον άνθρωπο.
Επίσης πιστεύω πως το τείχος χτίστηκε για να είναι ένα σύμβολο απελπισίας και ήττας.
Ο παλαιστινιακός λαός το βλέπει σαν κάτι διαφορετικό. Προσωπικά ως παλαιστίνιος το βλέπω σαν υπενθύμιση ότι η πατρίδα μου είναι κατακτημένη, ότι ο λαός μου πλέον δεν είναι ελεύθερος και ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτή η αδικία με οποιοδήποτε τρόπο.
Τα γκράφιτι στο τείχος περιγράφουν την ιστορία ενός λαού πού έχασε την πατρίδα και την ελευθερία του.
Επιπρόσθετα αυτά τα γκράφιτι δείχνουν ότι οι νέοι δεν ξέχασαν και ότι το παλαιστινιακό όνειρο ακόμα ζεί μέσα στις καρδιές της νέας γενιάς. Το ξαναλέω ότι αυτό είναι σαν μία υπενθύμιση ότι πρέπει να αγωνίζομαστε για την ελευθερία της πατρίδας και του λαού μας.
Καταλήγοντας, θα ήθελα να τονίζω την ιστορική σημασία των τειχών γενικά στις παγκόσμιες σύγκρουσεις. Η διάσπαση της σιδερένιας κουρτίνας στην Ευρώπη σημάδεψε το τέλος της δικτατορίας στην Ανατολική Ευρώπη. Πιστεύω πως το ίδιο ισχύει και με το παλαιστινιακό τείχος.
Πιστεύω ότι η καταστροφή του θα φέρει μία καινούργια εποχή. Μία εποχή ειρήνης, συνεργασίας και αλληλεγγύης.
