Είναι ένας νέος άνθρωπος, νομικός, πατέρας, σύζυγος, ένας Σκαλιώτης που αγαπά τη πόλη του αλλά και την επαρχία (Λάρνακας) όπως και οι περισσότεροι άλλωστε από εμάς Λαρνακείς. Ο Ανδρέας Πασιουρτίδης μπήκε στη Βουλή όταν ο Βουλευτής ΑΚΕΛ Λάρνακας Γιώργος Γεωργίου εξελέγει Ευρωβουλευτής. Σήμερα επανεδιεκδικεί τη θέση του βουλευτή Λάρνακας και το SkalaTimes κουβεντιάζει μαζί του για θέματα που μας αφορούν όλους.
Της Γιώτας Δημητρίου
Κύριε Πασιουρτίδη τι σας κάνει να θέλετε να επαναδιεκδικήσετε την θέση του βουλευτή;
Πιστεύω ότι διαθέτω την εξειδίκευση, τη γνώση αλλά και μια σύγχρονη προσέγγιση των πραγμάτων ώστε να συνεισφέρω στην κοινή προσπάθεια να πάει ο τόπος μπροστά. Επιπλέον, είναι κοινή διαπίστωση ότι η πολιτική ζωή του τόπου μας χρειάζεται νέες φωνές και φρέσκο αέρα. Αυτό ασφαλώς δεν έχει να κάνει με την ηλικία του οποιουδήποτε υποψήφιου/ας. Αλλά με τη συνολική προσέγγισή και συμβολή του στη διαμόρφωση πολιτικής. Μιας πολιτικής που πρέπει να είναι ωφέλιμη για τους πολίτες, για τα νοικοκυριά, τους εργαζόμενους, τους μικρούς και μικρομεσαίους επιχειρηματίες. Περισσότερο από ποτέ, έχουμε την ευθύνη και το καθήκον να βγούμε μπροστά και να συμβάλουμε να ξεκολλήσει η πολιτική ζωή από τον πάτο και μακριά από μεγάλα λόγια, αλλά με πράξεις, να ξελασπώσουμε το μέλλον όλων μας και των παιδιών μας. Τέλος, οφείλω να αναφέρω ότι το οικογενειακό μου υπόβαθρο, ένας παππούς ο οποίος υπηρέτησε με αγάπη και μεράκι από τη θέση του Κοινοτάρχη για χρόνια τη περιοχή Περβολιών, την οποία αγαπώ ιδιαίτερα, ένας πατέρας τον οποίο πάντα θυμάμαι να ενδιαφέρεται για τα κοινά και τη πολιτική ζωή του τόπου, όλα αυτά σε σχέση με την προσωπικότητα μου με έκαναν να πω το ναι όταν το κόμμα μου με ρώτησε αν θέλω να μπω στη διαδικασία για να είμαι στο ψηφοδέλτιο του και να επαναδιεκδικήσω τη θέση του βουλευτή.
Παρόλο που χρόνια προβλήματα της Λάρνακας έχουν πλέον επιλυθεί ή έχουν μπει σε μία τροχιά, εντούτοις οι επιπτώσεις της πανδημίας έχουν φέρει σωρεία καινούριων προβλημάτων και στη πόλη μας. Ποια θεωρείτε ως τα σημαντικότερα προβλήματα που έχει φέρει στην πόλη μας η πανδημία του κορονοϊού;
Η πανδημία έχει αφήσει τα σημάδια της σχεδόν σε όλα τα επίπεδα της οικονομικής δραστηριότητας. Ιδιαίτερα οι μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι καταστηματάρχες, οι άνθρωποι του εμπορίου, έχουν πληγεί περισσότερο. Και μαζί τους οι εργαζόμενοι. Είναι πραγματικά λυπηρό για όλους να βλέπουμε επιχειρήσεις να κατεβάζουν τα ρολά. Ταυτόχρονα, ισχυρό πλήγμα έχει δεχθεί και ο τουρισμός, ένας τομέας στον οποίο η Λάρνακα θεωρώ ότι έχει τεράστιες προοπτικές μελλοντικά, ένας τομέας από τον οποίο η Λάρνακας “ζούσε”. Επιπλέον, βλέπουμε και την ψυχολογία των πολιτών σχεδόν ένα χρόνο μετά να έχει επηρεαστεί, όπω ήταν αναμενόμενο, η ψυχολογία όλων μας έχει επηρεαστεί. Ο κόσμος, δικαιολογημένα, κάπου κουράστηκε. Είναι εμφανή τα σημάδια του εγκλεισμού. Βασικός μας στόχος θα πρέπει να είναι να μην κλείνουν επιχειρήσεις και να μη φεύγει εργατικό δυναμικό από τη Λάρνακα. Να μένει εργατικό δυναμικό και εισόδημα στην πόλη και επαρχία Λάρνακας. Γι αυτό το στόχο υπάρχουν και λύσεις και ιδέες τις οποίες ήδη έχουμε ως κόμμα προτείνει στη κυβέρνηση. Είναι η ώρα οι ιδέες και τα λόγια να γίνουν πράξεις. Το επιβάλλουν οι συνθήκες.
Πιστεύετε ότι η κυβέρνηση έχει χειριστεί σωστά το πρόβλημα των επιπτώσεων της πανδημίας στην οικονομία και ιδιαίτερα των χαμηλών στρωμάτων της κοινωνίας και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων;
Δεν μου αρέσουν οι ισοπεδωτικές προσεγγίσεις. Κάποια ζητήματα θεωρώ ότι τα χειρίστηκε σωστά, κάποια άλλα όχι. Θεωρώ ότι στο πρώτο lockdown έγιναν στοχευμένες κινήσεις ενίσχυσης των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων. Από το καλοκαίρι και μετά, ωστόσο, η διαχείριση είναι τραγική. Βλέπουμε πρόχειρες προσεγγίσεις και αλλοπρόσαλλες αποφάσεις, που εξοργίζουν τον μέσο συνειδητοποιημένο πολίτη ο οποίος εδώ και τόσους μήνες κάνει υπομονή. Οι ανεύθυνες προσεγγίσεις ενισχύουν μόνο τις θεωρίες συνομωσίας. Επίσης το να ακούμε ότι συνανθρώποι μας πέρασαν τα Χριστούγεννα και τις Γιορτές χωρίς δουλειά και χωρίς καμία οικονομική στήριξη από τη Κυβέρνηση μας κάνει να αναρωτιόμαστε σε τι χώρα ζούμε! Το “Κοινωνικό Κράτος” δεν είναι δύο λέξεις είναι ολόκληρη πολιτική φιλοσοφία την οποία κάθε χώρα που θέλει να θεωρείται πολιτισμένη οφείλει να ακολουθεί.
Πως θα μπορέσει η οικονομία της Λάρνακας να ανακάμψει και ιδιαίτερα επιχειρήσεις όπως οι χώροι εστίασης, κι άλλες μικρό-επιχειρήσεις που έχουν πληγεί σε μεγάλο βαθμό;
Το ισχυρότερο όπλο είναι οι εμβολιασμοί. Μέχρι όμως να πετύχουμε ανοσία του πληθυσμού, έχουμε στη διάθεσή μας τα rapid test, τα οποία μπορούμε να αξιοποιήσουμε στην προσπάθεια για ανάκαμψη. Ως ΑΚΕΛ, θέσαμε επί τάπητος συγκεκριμένες προτάσεις:
Εκπόνηση στοχευμένου και αποτελεσματικού σχεδίου από την Κυβέρνηση για το θέμα των ενοικίων.
Αναστολή εξώσεων.
Αναστολή εκποιήσεων μικρής επαγγελματικής στέγης.
Επιδότηση της απασχόλησης από το κράτος για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Βιώσιμες αναδιαρθρώσεις από τις Τράπεζες.
Πρέπει να δούμε το θέμα συλλογικά, μακριά από οποιεσδήποτε πολιτικές σκοπιμότητες. Χρειαζόμαστε έναν στρατηγικό σχεδιασμό, ένα πλάνο δράσης.
Αν κυβέρνηση αποφασίσει να αφήσει κλειστά εκκλησίες, μικροεπιχειρήσεις και χώρους εστίασης μέσα στο Πάσχα, το κόμμα σας θα δεχτεί τις όποιες αποφάσεις-μέτρα χωρίς αντίδραση όπως έκανε μέχρι σήμερα;
Πυξίδα μας πρέπει να είναι τα επιδημιολογικά δεδομένα, η επιστημονική καθοδήγηση. Έχουμε εμπιστοσύνη στους επιστήμονες, αν και κάποιες φορές οι αποφάσεις όπως είπα και πριν είναι αλλοπρόσαλλες. Θα παρεμβαίνουμε εποικοδομητικά και με προτάσεις, με γνώμονα το κοινό καλό. Για να μην κάνουμε ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω.
Επιτρέψετε μου όμως να σταθώ σε ένα θέμα το οποίο ως κόμμα θεωρούμε αρκετά σοβαρό. Και αυτό δεν είναι άλλο από το αναφαίρετο δικαίωμα των πολιτών να εκφράζονται, να εκδηλώνουν και να διαδηλώνουν την άποψη και τα αιτήματά τους. Ένα θεμελιώδες ατομικό δικαίωμα το οποίο στηρίζουμε και υπερασπιζόμαστε. Η πανδημία δεν μπορεί να αναστέλλει ούτε τη δημοκρατία, ούτε τις δημοκρατικές ελευθερίες. Αυτό καθορίζουν αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και συστάσεις του ΟΗΕ και του Συμβουλίου της Ευρώπης. Για αυτό και τονίσαμε και κατ’ ιδίαν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ότι οι διαδηλώσεις μπορούν και πρέπει να γίνονται, πάντοτε βέβαια με τήρηση των μέτρων προστασίας της δημόσιας υγείας, κάτι στο οποίο άλλωστε συνηγορούν και οι επιστήμονες που συμβουλεύουν την κυβέρνηση.
Για εσάς κύριε Πασιουρτίδη ποια είναι τα σημαντικότερα προβλήματα της Λάρνακας σήμερα τα οποία έχετε θέσει ψηλά στην ατζέντα σας;
Θεωρώ ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της Λάρνακας, είναι η παγιωμένη αντίληψη ότι αποτελεί τον “φτωχό συγγενή”. Αυτή η αντίληψη δεν είναι ούτε αυθαίρετη ούτε και αδικαιολόγητη. Αρκετά ιδιωτικά κεφάλαια, τις τελευταίες δεκαετίες, επενδύθηκαν σε άλλες πόλεις, ενώ αρκετά κυβερνητικά έργα είτε έμειναν στάσιμα, είτε κινούνται με ρυθμούς χελώνας. Ισχυρή πεποίθησή μου είναι ότι η Λάρνακα είναι η επαρχία με τις μεγαλύτερες προοπτικές ανάπτυξης. Είναι ανεπίτρεπτο η επαρχία με τον μεγαλύτερο αερολιμένα της χώρας να μην είναι πρώτη σε τουρισμό και στην πλειοψηφία τους οι τουρίστες να τη θεωρούν τον διαμετακομιστικό σταθμό για τη μετάβαση τους σε άλλες επαρχίες. Υπό το φως αυτών των δεδομένων, μία επιλογή υπάρχει: εκσυγχρονισμός των υποδομών, βιώσιμες επενδύσεις. Μόνο έτσι θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας και συνεπακόλουθα θα ανέβει το βιοτικό επίπεδο. Χρειαζόμαστε όμως αναπτύξεις που δεν θα είναι της «αρπαχτής». Αλλά ουσίας και ποιότητας. Τώρα όσον αφορά κάποια άλλα ζητήματα, που απασχολούν τη Λάρνακα, αυτά είναι χιλιοειπωμένα. Οφείλουμε να τα υπενθυμίζουμε, ασκώντας και την ανάλογη πολιτική πίεση για να επιλυθούν. Για παράδειγμα η μετακίνηση των εγκαταστάσεων υγραερίου και πετρελαιοειδών από το παραλιακό μέτωπο. Αντιλαμβάνεστε ότι όταν έχουμε μια παραλιακή πόλη με εγκλωβισμένο μεγάλο μέρος της ακτογραμμής της τότε μένει υποανάπτυκτη σε μεγάλο βαθμό. Είναι ένα ζήτημα το οποίο άπτεται και της ασφάλειας των κατοίκων. Η δημιουργία Πανεπιστημιακής Σχολής, η ολοκλήρωση του δρόμου Λάρνακας-Δεκέλειας, η δημιουργία νέων σχολικών υποδομών, η απαλλαγή της πόλης και επαρχίας από οχληρές και ρυπογόνες εγκαταστάσεις και βιομηχανίες, η επαρκής στελέχωση του Γενικού Νοσοκομείου Λάρνακας, τόσο σε ιατρικό προσωπικό, όσο και σε αναλώσιμα και εξοπλισμό, όπως και πολλά άλλα κεφαλαιώδη ζητήματα, βρίσκονται στην κορυφή της ατζέντας μας.
Το ότι είστε δικηγόρος πως βοηθάει πιστεύετε την ιδιότητα σας ως βουλευτή;
Μιλώντας πλέον εκ πείρας, οφείλω να ομολογήσω ότι το γεγονός πως είμαι δικηγόρος με έχει βοηθήσει να προσαρμοστώ γρηγορότερα και ευκολότερα στα βουλευτικά μου καθήκοντα, ενώ με βοηθά καθημερινά και στην άσκηση του κοινοβουλευτικού και εξωκοινοβουλευτικού μου έργου. Και αυτό διότι η καθημερινή μου τριβή με νομοθεσίες και με την πρακτική τους εφαρμογή, αλλά και η νομική σκέψη που αναπόφευκτα απέκτησα από τις σπουδές μου και από την εξάσκηση του επαγγέλματος μου όλα αυτά τα χρόνια, αποτελούν ένα σημαντικό όπλο στην καθημερινή μου δράση ως βουλευτής. Το γεγονός ότι η Βουλή, ως η νομοθετική εξουσία, έχει άμεση σχέση με τον τομέα στον οποίο δραστηριοποιούμαι επαγγελματικά κάνει τα πράγματα πιο εύκολα, χωρίς να σημαίνει ότι σε αυτή την πορεία δεν συνάντησα και δεν θα συναντήσω δυσκολίες. Επειδή όμως η Βουλευτική ιδιότητα εμπερικλείει και άσκηση πολιτικής πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι ένας δικηγόρος δεν γίνεται εξ ορισμού και καλός πολιτικός. Ο στόχος είναι μέσα από την κοινοβουλευτική σου δράση να μπορέσεις να εφαρμόσεις τις πολιτικές που θεωρείς ωφέλιμες για την κοινωνία, πάντοτε λειτουργώντας με πυξίδα το ιδεολογικό υπόβαθρο της Αριστεράς.
Ως νέος άνθρωπος κάτω των 40 ετών, παρατηρείτε να υπάρχουν «απαρχαιωμένες τακτικές» στη βουλή που θα θέλατε να δείτε αν αλλάζουν και αν ναι, μπορείτε να μας πείτε μερικές;
Θα σταθώ μόνο σε ένα θέμα που μου έκανε εντύπωση από την πρώτη στιγμή που μπήκα στη Βουλή. Τους αμέτρητους τόνους χαρτιού. Με την τεχνολογική εξέλιξη που υπάρχει σήμερα μου είναι αδιανόητο να γεμίζουμε ολόκληρες βιβλιοθήκες με φακέλους και έγγραφα. Βέβαια για να είμαι δίκαιος τον τελευταίο χρόνο όλα τα αναγκαία έγγραφα και το υποστηρικτικό υλικό που χρειάζεται να έχει ο κάθε βουλευτής για τις συνεδρίες των κοινοβουλευτικών επιτροπών που συμμετέχει και για τις συνεδρίες της ολομέλειας, μπορεί να το βρει και ηλεκτρονικά σε ειδική ψηφιακή πλατφόρμα. Προσωπικά εγώ δουλεύω μόνο με αυτό τον τρόπο πλέον, αφού με βολεύει καλύτερα. Κάποιοι συνάδελφοι από την άλλη, εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τον παραδοσιακό τρόπο. Δεν μπορώ να τους αδικήσω, διότι όταν μάθεις να δουλεύεις με ένα συγκεκριμένο τρόπο δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να τον αλλάξεις από τη μια μέρα στην άλλη. Θεωρώ ότι όσο περνάει ο καιρός θα προσαρμόζονται όλο και περισσότεροι συνάδελφοι βουλευτές στην ψηφιοποίηση δομών και πρακτικών.
Υπάρχει μία απαξίωση από τον κόσμο προς τους πολιτικούς. Αρκετοί λένε πως όλοι οι πολιτικοί είναι το ίδιο. Αυτό ίσως να σημαίνει και μια μεγάλη αποχή στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές. Τι απαντάτε σε αυτό τον κόσμο που απαξιώνει την πολιτική σκακιέρα του τόπου;
Κατανοώ τον θυμό και την οργή. Όμως η αλήθεια, είτε μας αρέσει είτε όχι, είναι ότι τίποτα δεν αλλάζει με το να γυρίζουμε την πλάτη στα κοινά και την πολιτική. Στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις αυξήθηκαν τα ποσοστά αποχής. Έγιναν καλύτερα τα πράγματα έκτοτε; Ή χειρότερα; Τα ερωτήματα είναι μπροστά μας. Ξαναλέω ότι η κριτική είναι δικαιολογημένη. Η ισοπέδωση ωστόσο δεν βοηθά. Η εποικοδομητική κριτική είναι ωφέλιμη. Πρέπει να ακούμε τους πολίτες. Απ’ εκεί και πέρα, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος ελέγχου και μείωσης της διαφθοράς είναι η ενεργός και υπεύθυνη συμμετοχή των πολιτών στα κοινά και όχι η απαξίωση της πολιτικής και των θεσμών. Στόχος όλων των πολιτικών, θα πρέπει να είναι μέσα από τη δράση τους να αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών και να ανεβάσουν και πάλι το επίπεδο της πολιτικής σκηνής του τόπου εκεί που θα έπρεπε να βρίσκεται. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από τη διαφάνεια, την ειλικρίνεια προς το λαό και έχοντας πάντα ως γνώμονα το συλλογικό καλό και όχι το προσωπικό όφελος.
Τέλος, το μήνυμα σας στον κόσμο που περνάει δύσκολα λόγω των επιπτώσεων που έφερε στη ζωή μας η πανδημία σε πολλά επίπεδα;
Η υπομονή και το κουράγιο που έδειξαν όλους αυτούς τους μήνες είναι αξιοσημείωτο. Μιλώ καθημερινά με συμπολίτες μας και πραγματικά πολλές φορές συγκινούμαι από αυτά που ακούω. Ταυτόχρονα, βλέπω στα μάτια και τον θυμό και την οργή τους για όσα συμβαίνουν. Για τη διαφθορά, την αναλγησία της κυβέρνησης, για το ένα σκάνδαλο που διαδέχεται το άλλο. Χρειάζεται την ελπίδα ο κόσμος μας. Όχι όμως με λόγια και συνθήματα, αλλά με έργα. Αυτό είναι και το δικό μας καθήκον. Να δώσουμε λύσεις στα σύγχρονα προβλήματα. Θέλω να πιστεύω ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες. Ως φύσει αισιόδοξος, είμαι βέβαιος ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες. Οι Κύπριοι είναι εργατικοί και μεθοδικοί και στα δύσκολα πάντα τα καταφέρνουν.
