Την σκότωναν,
την ποδοπατούσαν,
έβρισκαν σφαίρες που τις ονόμασαν “μέτρα” για να την λαβώνουν,
την δολοφονούσαν κάθε μέρα λίγο λίγο, για ένα ολόκληρο χρόνο,
μέσα από δελτία ειδήσεων και άψυχα άρθρα,
μέσα από ρεπορτάζ και στατιστικές,
σας τ΄ορκίζομαι,την δολοφονούσαν κάθε μέρα για ένα ολόκληρο χρόνο…
Μα εκείνη η άτιμη, έβρισκε τρόπο, να ζωντανεύει!
Έβρισκε τρόπο να ζωντανεύει,
στο χαμόγελο ενός παιδιού,
στα σχέδια και ιδέες ενός έφηβου,
στην αθωότητα αγνών ανθρώπων
σε προσευχές που κανείς δεν άκουγε ποτέ,
σε αγάπες βαθιά ριζωμένες.
Η ελπίδα έβρισκε τρόπο και ζωντάνευε, πάνω από στίβες κομματιασμένων ονείρων, αυτή η άτιμη ζωντάνευε πάντα, κρατώντας στο χέρι μια υπόσχεση για ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣ!
