Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Η αρχική έμπνευσή της ανήκει στον έλληνα ποιητή Μιχαήλ Μήτρα , ο οποίος το φθινόπωρο του 1997 πρότεινε στην Εταιρεία Συγγραφέων να υιοθετηθεί ο εορτασμός της ποίησης στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, και να οριστεί συγκεκριμένη μέρα γι’ αυτό.
Η εισήγησή του έφτασε με επιστολή στα χέρια του ποιητή και μελετητή της ποίησης Κώστα Στεργιόπουλου, προέδρου τότε της Εταιρείας Συγγραφέων. Η ποιήτρια Λύντια Στεφάνου πρότεινε ως ημέρα εορτασμού την 21η Μαρτίου, την ημέρα της εαρινής ισημερίας, που συνδυάζει το φως από τη μία και το σκοτάδι από την άλλη, όπως η ποίηση, που συνδυάζει το φωτεινό της πρόσωπο της αισιοδοξίας με το σκοτεινό πρόσωπο του πένθους. Η πρώτη Ημέρα Ποίησης γιορτάστηκε το 1998 στο παλιό ταχυδρομείο της πλατείας Κοτζιά. Ετοιμάστηκε με ελάχιστα έξοδα και πολλή εθελοντική δουλειά, και είχε μεγάλη επιτυχία.
Την επόμενη χρονιά ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός, πρέσβης της Ελλάδας στην UNESCO, εισηγήθηκε στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του οργανισμού η 21η Μαρτίου να ανακηρυχθεί Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, όπως η 21η Ιουνίου είναι Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής. Οι Γάλλοι, οι Ιταλοί, οι Τυνήσιοι και άλλοι πρέσβεις από χώρες της Μεσογείου υποστήριξαν την εισήγηση και η ελληνική πρόταση υπερψηφίστηκε.
Τον Οκτώβριο του 1999, στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO στο Παρίσι, η 21η Μαρτίου ανακηρύχθηκε Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Το σκεπτικό της απόφασης ανέφερε: «Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης θα ενισχύσει την εικόνα της ποίησης στα ΜΜΕ, ούτως ώστε η ποίηση να μην θεωρείται πλέον άχρηστη τέχνη, αλλά μια τέχνη που βοηθά την κοινωνία να βρει και να ισχυροποιήσει την ταυτότητά της. Οι πολύ δημοφιλείς ποιητικές αναγνώσεις μπορεί να συμβάλουν σε μια επιστροφή στην προφορικότητα και στην κοινωνικοποίηση του ζωντανού θεάματος και οι εορτασμοί μπορεί να αποτελέσουν αφορμή για την ενίσχυση των δεσμών της ποίησης με τις άλλες τέχνες και τη φιλοσοφία, ώστε να επαναπροσδιοριστεί η φράση του Ντελακρουά “Δεν υπάρχει τέχνη χωρίς ποίηση”».
ΟΦΕΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ
Έκρηξη συναισθημάτων, παθών, εμπειριών κι έκρηξη ζωής. Η ποίηση, μια πανάρχαια μορφή τέχνης είναι ευεργετική για το ανθρώπινο πνεύμα. Δια μέσου των αιώνων τίποτε δεν την έχει παραγκωνίσει και σήμερα κρατάει ακόμη τα σκήπτρα ανάμεσα στις τέχνες. Ακολουθούν τέσσερις λόγοι για τους οποίους αξίζει να ασχοληθεί κανείς με την ποίηση.
Βελτιώνει το λεξιλόγιο και τις γλωσσικές δεξιότητες.
Η ανάγνωση ποιημάτων βελτιώνει το λεξιλόγιο και τις γλωσσικές δεξιότητες. Ο αναγνώστης έρχεται κοντά με άγνωστους όρους και ενθαρρύνεται η ανάλυση των λέξεων. Τα περισσότερα ποιήματα δεν πρέπει να διαβάζονται με τον απλό τρόπο ενός πεζογραφήματος, αλλά ο αναγνώστης πρέπει να δίνει τη δική του έμφαση σε λέξεις-κλειδιά και να αποκωδικοποιεί τη σύνταξη που συνήθως δεν έχει προφανή δομή. Αυτό, του δίνει κίνητρο να αλληλεπιδράσει με τη γλώσσα και η ανάγνωση μετατρέπεται σε μια δημιουργική πράξη. Η κοινή πρακτική της απομνημόνευσης των ποιημάτων βελτιώνει τη μακροπρόθεσμη υγεία του εγκεφάλου. Μελέτες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι που ανακαλούν στη μνήμη τους στίχους ποιημάτων είναι λιγότερο ευάλωτοι στο Αλτσχάιμερ.
Ενισχύει την κριτική σκέψη.
Η ποίηση ενισχύει την κριτική σκέψη αναγκάζοντας τον αναγνώστη να σκεφτεί σε βάθος. Να ανακαλύψει το νόημα πίσω από τις λέξεις, το οποίο τις περισσότερες φορές δεν είναι προφανές ή μονοδιάστατο. Η αποκρυπτογράφηση της ποίησης είναι μια ενεργή πράξη, αντίθετα με την πεζογραφία. Ευεργετική για τους μαθητές που πλάθουν τη σκέψη τους και τη φαντασία τους και ψάχνουν τη θέση τους στον κόσμο.
Βοηθά στην καλλιέργεια της ενσυναίσθησης και της διορατικότητας.
Ένα από τα οφέλη της λογοτεχνίας είναι η ικανότητά της να ενώνει τον αναγνώστη και τον συγγραφέα πέρα από τις εποχές και τα πολιτιστικά όρια. Ως συμπυκνωμένη λογοτεχνία, η ποίηση προκαλεί έντονα συναισθήματα και αναβίωση αναμνήσεων στους αναγνώστες της. Αυτή η σχέση μεταξύ των παγκόσμιων συναισθημάτων και της προσωπικής εμπειρίας ενθαρρύνει την ανάπτυξη της συμπάθειας. Ένας σύγχρονος αναγνώστης, που δεν έχει πρακτική εμπειρία της Αγγλίας του 17ου αιώνα, διαβάζοντας τα “Σονέτα” του Σαίξπηρ που διαπραγματεύονται θέματα αγάπης και λαχτάρας την εποχή εκείνη, θα μπορούσε να γεφυρώσει το χάσμα των αιώνων.
Ενθαρρύνει τη σχέση με άλλες μορφές τέχνης.
Η ποίηση είναι μια εξαιρετική εισαγωγή στις τέχνες. Τα ποιήματα συνήθως δεν απαιτούν πολύ χρόνο για να διαβαστούν, ούτε και είναι δύσκολο να βρεθούν δωρεάν στο διαδίκτυο. Όταν κάποιος ελκύεται από την ποίηση είναι πολύ πιθανό να ασχοληθεί και με άλλες μορφές τέχνης. Η εκτίμηση οποιασδήποτε τέχνης απαιτεί τις ίδιες δεξιότητες κριτικής σκέψης και κυρίως συναισθηματική συνειδητοποίηση. Η ποίηση συχνά συνδέεται με καλλιτεχνικά κινήματα. Ως πύλη σε έναν ευρύ κόσμο της εμπειρίας, η ποίηση είναι ένας σπουδαίος θησαυρός για προσωπική ανάπτυξη.
Η Ελλάδα έχει βάλει το λιθαράκι της στην ανάπτυξη και τη διάδοση της ποίησης από αρχαιοτάτων χρόνων και οι Έλληνες ποιητές έχουν αποδείξει ότι η αξιόλογη ποίηση είναι ένας αξιοσέβαστος πολιτισμός.
Mπορείτε να διαβάσετε ποιήματα σπουδαίων Ελλήνων ποιητών (Σεφέρη, Ελύτη, Ρίτσου. Γκάτσου, Καβάφη, Παλαμά, Βρεττάκου και πολλών άλλων) στο διαδίκτυο.
Πηγές: sansimera.gr / https://www.artigo.gr/ penandthepad.com
