Της Γιώτας Δημητρίου
Αρχισυντάκτρια SkalaTimes
Χθες, Μεγάλη Πέμπτη, για πρώτη φορά το μυαλό μου δεν ήταν στον Εσταυρωμένο, αλλά στη μητέρα του…
Το μυαλό μου, (που συνηθίζει να τα σκέφτεται όλα σαν βιβλίο…), γύριζε σε εκείνη τη Μάνα που έβλεπε τον γιο της Εσταυρωμένο. Μόνο μια Άγια, μια Παναγιά θα μπορούσε να συγχωρέσει αυτούς που ΣΤΑΥΡΩΣΑΝ τόσο άδικα τον γιο της…..
Μετά θυμήθηκα μια γνωστή κυρία στην Κυπριακή Παροικία του Λονδίνου, που την είχα γνωρίσει το 2011, από μια πολύ γνωστή οικογένεια του Λονδίνου….Είχαν δολοφονήσει το γιο της, (η ίδια έγραψε βιβλίο γι αυτό)….Την θυμάμαι, στο Βόρειο Λονδίνο, ήταν Δεκέμβρης, την θυμάμαι να κάθεται στην κουζίνα της, εγώ απέναντι της, αυτή μεγάλη σε ηλικία, να φορά μαύρα, να καπνίζει τσιγάρο και να ξεκινά την αφήγηση της με τη πρόταση “εγώ συγχώρεσα τον δολοφόνο του γιου μου….”, δεν θα ξεχάσω ποτέ όσο ζω αυτή τη γυναίκα. Είχε συγχωρέσει τον δολοφόνο του γιου της!!! Εμείς δεν έχουμε τη δύναμη να συγχωρέσουμε όσους μας έχουν κάνει πολύ μικρότερα κακά και αυτή μου έλεγε ότι συγχώρεσε τον δολοφόνο του γιου της…..
Το θέμα μου όμως σήμερα είναι η μητέρα του Εσταυρωμένου…..“Οι εξ έθνων υμνούμεν σε Θεοτόκε, αγνή, ότι Χριστόν τον Θεό ημών έτεκες, τον εκ της κατάρας τους ανθρώπους δια σου ελευθερώσατε”….
Το μήνυμα δεν είναι μόνο η Σταύρωση και η Ανάσταση, για πρώτη φορά βλέπω πως το μήνυμα είναι και Εκείνη…. Η μητέρα, που βλέπει τον γιο της στο Σταυρό, τόσο άδικα, τόσο απάνθρωπα.
Πόσες μητέρες, αδελφές, σύζυγοι, σύντροφοι, βλέπουν το αγαπημένο τους πρόσωπο στον όποιο σταυρό, απάνθρωπα και άδικα και πόσες από αυτές έχουν την δύναμη να συγχωρέσουν; Και πόσες να πιστέψουν στην Ανάσταση;
Είναι πολλά τα μηνύματα της Μεγάλης Βδομάδας για εμάς τους Χριστιανούς, αλλά και για μη Χριστιανούς, ακόμη και συμβολικά μόνο να το δει κανείς.
“Αυτός που κρέμασε τον ήλιο
στο μεσοδόκι τ’ ουρανού
κρεμάται σήμερα σε ξύλο
ίλεως, Κύριε, γενού
και στ’ ασπαλάθια της ερήμου
μια μάνα φώναξε “παιδί μου!””
(του αγαπημένου μου, Νίκου Γκάτσου)
Σε αυτές που φωνάζουν ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, σε αυτές που βλέπουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα πάνω στο Σταυρό άδικα και απάνθρωπα, ας είναι παρηγοριά η πεποίθηση πως τον κάθε Γολγοθά τον διαδέχεται κάποια, μία ΑΝΑΣΤΑΣΗ!
Καλό Πάσχα!
