Ένας ηθοποιός που σχεδόν ποτέ δεν έλειψε από την ελληνική τηλεόραση, το θέατρο και τον κινηματογράφο. Ένας αγωνιστής της υποκριτικής και του δικαίου που όμως δεν του αρέσει να δίνει συμβουλές. Ένας «κομάντος» που δεν μπορεί να κάνει προβλέψεις για την επιστροφή στο θεατρικό σανίδι. ….Ένας σπουδαίος Έλληνας ηθοποιός που σπάνια συναντάς και που τολμά να πει και να κάνει πολλά. Με αφορμή την συμμετοχή του στο δεύτερο κύκλο επεισοδίων του «Καφέ της Χαράς» εμείς μιλήσαμε με αυτό τον «ποιοτικό» καλλιτέχνη για πολλά.
Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης μιλά αποκλειστικά στο SkalaTimes και μιλάει για όλα!
Της Στέλλας Παπά
Κύριε Σκιαδαρέση, η φετινή τηλεοπτική σεζόν σας βρίσκει να συμμετέχετε στο δεύτερο κύκλο επεισοδίων του «Καφέ της χαράς». Πως νιώθετε για αυτήν την επιστροφή;
Για μας ήταν μεγάλη χαρά που βρεθήκαμε ξανά όλοι μαζί και θυμηθήκαμε τα παλιά. Αν και για να είμαι ειλικρινής δεν μας είχε αφήσει ο κόσμος να τα ξεχάσουμε.
Σκεφτήκατε πως ο κόσμος ίσως δεν αγκάλιαζε τα νέα επεισόδια της σειράς με τον ίδιο ενθουσιασμό που αγκάλιασε τα πρώτα;
Ένα remake, σίγουρα δεν είναι ίδιο με το πρωτότυπο, όσο και αν θέλουμε να το πιστεύουμε ποτέ δεν είναι ίδια η πρώτη φορά με την δεύτερη, δεν υπάρχει το στοιχείο της έκπληξης που υπάρχει στην πρώτη, γιατί ξέρεις περίπου τι να περιμένεις.
Παρόλα αυτά εδώ έχουμε να κάνουμε με μια πετυχημένη απόπειρα επαναφοράς σειράς, γιατί τόσο ο Χάρης Ρώμας όσο και η Άννα Χατζησοφιά το σκέφτηκαν και δούλεψαν αρκετά και δεν απογοήτευσαν το κοινό τους.
Αλήθεια ποιος ο ρόλος της τηλεόρασης και ποιος του θεάτρου στη ζωή σας;
Δεν τα ξεχωρίζω, είναι και τα τρία, μαζι με τον κινηματογραφο κομμάτι της δουλειάς μου και όταν κάνω καιρό να κάνω ένα από αυτά μου λείπει πολύ.
Θα λέγατε ότι στο ενεργητικό σας υπάρχουν περισσότερες συμμετοχές σε σειρές παρά σε θέατρα;
Όχι δεν θα το έλεγα, θα έλεγα απλά ότι είμαι τυχερός με την έννοια ότι μέχρι στιγμής είχα αρκετές συμμετοχές τόσο στην τηλεόραση όσο και στον κινηματογράφο, η παρουσία μου είναι διαρκής παντού. Στο θέατρο εργάζομαι επίσης ασταμάτητα σχεδόν κάθε χρόνο.
Σας έχει λείψει το θέατρο που λόγω κορωνοϊου έκλεισε;
Ναι μου λείπει πάρα πολύ. Αγαπώ την τηλεόραση και τον κινηματογράφο αλλά το θέατρο γεννά ένα άλλο συναίσθημα.
Είστε υπέρ ή κατά των live streaming παραστάσεων που γίνονταν τελευταία;
Μάλλον κατά θα έλεγα….Θεωρώ, πως στην τέχνη του θεάτρου η συμμετοχή του κοινού είναι αναπόσπαστο κομμάτι. Δεν μπορεί να αντικατασταθεί από τίποτα άλλο.
Πιστεύτε ότι το θέατρο δεν θα είναι πλέον το ίδιο μετά από όλες τις αποκαλύψεις που
έγιναν;
Πιστεύω και εύχομαι το αύριο να είναι καλύτερο για το ελληνικό θέατρο. Έσπασε ένα κακό σπυρί και ελπίζω η ιαση να είναι μόνιμη! Δεν τρέφω αυταπατες,ότι λύθηκαν όλα τα προβλήματα! Αλλά αισιοδοξώ ότι τουλάχιστον έγινε μια καλή αρχή για ένα πιο υγιές αύριο.
Φοβάστε να κάνετε προβλέψεις;
Δεν είναι θέμα φόβου, απλά είναι πράγματα πρωτόγνωρα. Ακούω συνεχώς αντιφατικά πράγματα και δεν ξέρω τι θα γίνει τελικά.
Ποια ήταν η συμβουλή που δώσατε στην κόρη σας όταν αποφάσισε να γίνει ηθοποιός;
Δεν χρειάζεται να τους δώσω κάποιες συμβουλές έχουν μεγαλώσει σε αυτό. Έτσι και αλλιώς δεν είμαι υπερ των συμβουλών, πιστεύω πως αν δεν βιώσεις κάτι δεν μαθαίνεις.
Από όλους τους θεατρικούς συγγραφείς ποιο θαυμάζετε ποιο πολύ και ποιον θεωρείτε
πιο διαχρονικό;
Πολλούς, αλλά αν θέλετε να ξεχώριζα ένα, θα ξεχώριζα τον Σαίξπηρ που είναι και διαχρονικός. Βεβαία, είναι πολλοί οι καλοί και οι σύγχρονοι συγγραφείς και νομίζω πως θα αδικήσω κάποιον αν πω ονόματα.
Τι ήταν αυτό που σας έκανε να πείτε ναι στην πρόταση να του ΑΝΑΣΣΑ για να κατεβείτε
υποψήφιος μαζί τους;
Ναι, θα ξανακατέβαινα γιατί τo ANAΣΣΑ είναι μια δημοτική και όχι πολιτική παράταξη και είναι ένας τρόπος για δραστηριοποίηση στον δήμο μου. Το ότι δεν με ενδιαφέρει η πολιτική σαν ενασχόληση, δεν σημαίνει ότι δεν είμαι ένας ενεργός πολίτης και δεν έχω άποψη για τα κοινά και την πόλη που ζω.
Αν γινόσασταν Υπουργός Πολιτισμού ποια θα ήταν η πρώτη σας ενέργεια ;
Δεν υπήρχε περίπτωση να γίνω, αλλά αν γινόμουν το πρώτο πράγμα που θα έκανα θα ήταν να δρομολογήσω την παραίτηση μου. Πάντως αν γινόμουν θα προσπαθούσα να έβρισκα τους σωστούς ανθρώπους για τις κατάλληλες θέσεις.
Ποιες αναμνήσεις σας άφησε η συμμετοχή σας στην σειρά «το Μαντολίνο του λοχαγού
Κορέλι»;
Ήταν μια πολύ διαφορετική παραγωγή, μεγάλου μεγέθους. Στην Ελλάδα δεν έχουμε συνηθίσει σε τέτοιου μεγέθους παραγωγές παρόλο που από τότε έχουν αλλάξει πολλά.
Εγώ είχα την τύχη να συμμετέχω σε αυτή τη παραγωγή, που ήταν μεγάλη, αλλά κατά άλλα η ουσία της δουλειάς μας δεν είχε μεγάλες διαφορές. Σ’αυτές τις παραγωγές αυτό που αλλάζει είναι η αντιμετώπιση που έχεις ως ηθοποιός.
Στις ξένες παραγωγές υπάρχει σεβασμό προς τους ηθοποιούς ενώ στις Ελληνικές ο ηθοποιός είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Ασχολούνται πρώτα με όλα τα άλλα και μετά με τον ηθοποιό.
Αυτό συμβαίνει μόνο στις παραγωγές του κινηματογράφου ή γενικά;
Παντού υπάρχει μια έλλειψη σεβασμού προς την δουλεία μας, νομίζουν είναι κάτι εύκολο. Θα πάν τα χρήματα σε όλα τ’άλλα και τελευταία στον ηθοποιό, στην Ελλάδα παρακαλείς να έχεις απλά τα απαραίτητα.
Εκμεταλλεύονται το ψώνιο μας, που είναι αρκετά μεγάλο. Η αγάπη μας στην τέχνη είναι μεγαλύτερη από την πολυτέλεια και αυτό μας κάνει ευάλωτους.
Αντίθετα με τους ξένους συναδέλφους, οι Έλληνες ηθοποιοί είμαστε «κομάντο», μάθαμε να δουλεύουμε σε αντίξοές συνθήκες και όχι στην πολυτέλεια, αυτό μας κάνει έξυπνους και εκπαιδευμένους. Θεωρώ πως οι Έλληνες ηθοποιοί, είναι από τους καλύτερους ηθοποιούς αλλά δυστυχώς δεν έχουν αυτό που τους αξίζει να έχουν.
Αυτός ήταν λόγος να αποτρέψετε τις κόρες σας από το να ασχοληθούν με την υποκριτική;
Aλλοίμονο αν γινόμασταν ηθοποιοί για να εξασφαλίσουμε ανέσεις
Ποια η άποψη σας για το νησί μας της Κύπρο; Είχατε κάποιες συνεργασίες εδώ;
Έχω έρθει μόνο για μερικές παραστάσεις, σαν επισκέπτης. Δεν μπορώ να έχω τεκμηριωμένη άποψη.
Πως θα θέλατε να συνεχίσει το 2021;
Σε άλλη πορεία από αυτή που έχει ξεκινήσει, να το πάρει αλλιώς γιατί δεν ξεκίνησε καθόλου καλά για κανέναν.
Ως ηθοποιός τι ονειρεύεστε κύριε Σκιαδαρέση σήμερα;
Περιορίστηκαν τα όνειρα στο να την βγάζουμε με απαραίτητα, σταματήσαμε να κάνουμε εμπνευσμένα και μεγάλα όνειρα, κάτι που είναι ευνουχιστικό για τους καλλιτέχνες κυρίως για τους νέους και αυτό είναι που με πληγώνει ακόμα περισσότερο γιατί γι’ αυτούς είναι ακόμα πιο απαραίτητο να κάνουν όνειρα.
Δεν γίνεται να μην ονειρεύεται ένας καλλιτέχνης, κάπου πρέπει να διοχετεύσει όλη αυτή την ενέργεια του.
Ομόλογό όμως πως από τότε που άρχισε αυτή η οικονομική κρίση στην Ελλάδα σταμάτησα να ονειρεύομαι. Το μόνο που σκεφτόμαστε είναι πώς θα μπορέσουμε στοιχειωδώς να παντρέψουμε την επιβίωση με το ελάχιστο της έκφρασης.
Τέλος, αν η ζωή σας ήταν βιβλίο, τι τίτλο θα είχε;
Δεν ξέρω, σίγουρα όμως δεν θα ήταν αστυνομικό ή περιπέτειας ή δράσης. Ίσως ένα βαρετό βιβλίο…
Είστε άνθρωπος που διεκδικεί το δίκιο του και πολεμάτε γι’αυτό;
Ναι , δεν αντέχω το άδικο οπουδήποτε και αν το βλέπω.
Κάνατε κάτι ακραίο για το δίκιο σας;
Απλά, το παλεύω όσο μπορώ.
