O Κώστας Κώστα, υποψήφιος Βουλευτής Αμμοχώστου με το ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ Αριστερά Νέες Δυνάμεις μιλά στο SkalaTimes, απαντά σε ερωτήσεις και δίνει ομολουγουμένως ενδιαφέρουσες απαντήσεις. Ανάμεσα σε άλλα ο Κώστας απαντά και σε όσους βάζουν όλα τα κόμματα και όλους τους πολιτικούς στο ίδιο καζάνι: “είναι οι ίδιοι και αυτοί που στέκονται δίπλα στους ανθρώπους του Πολιτισμού και αυτοί που τους απαξιώνουν; Είναι οι ίδιοι αυτοί που στηρίζουν την Δημόσια υγεία αλλά και τους λειτουργούς της με αυτούς που αφαίρεσαν από τους Προϋπολογισμούς του κράτους για την Υγεία, μόνο σε 5 χρόνια, 500 εκατομμύρια και αποκάλεσαν τους νοσηλευτές νοσοκομούθκια; Είναι ίδιοι αυτοί που καθημερινά δίνουν μάχες για τη δημόσια παιδεία, που στηρίζουν τους δίκαιους αγώνες των εκπαιδευτικών, των μαθητών, με αυτούς που άφησαν τα σχολεία στο έλεος της πανδημίας, που φορτώνουν το οικονομικό βάρος στους γονιούς και απαξιώνουν τους εκπαιδευτικούς κοσμώντας τους με λογής λογής επίθετα; Είναι οι ίδιοι αυτοί που αγωνίστηκαν να διατηρήσουν το Δημόσιο χαρακτήρα της CYTA, της ΑΗΚ, των Λιμανιών, των Κυπριακών Αερογραμμών, αλλά και υπερασπίστηκαν τους χαμηλά αμειβόμενους εργαζόμενους των Ημικρατικών Οργανισμών, με αυτούς που ξεπούλησαν ή προσπάθησαν να τους ξεπουλήσουν και που αρνούνται να αναγνωρίσουν τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων αορίστου και ορισμένου χρόνου;”
“Συνεπώς, υπάρχουν αμέτρητοι λόγοι για να πάει κάποιος να ψηφίσει. Στο παρελθόν, η αποχή και η ψήφος στον «κανένα» όχι μόνο δεν άλλαξε τα πράγματα, αλλά επέτρεψε στους κυβερνώντες να συνεχίσουν μα περισσότερη αλαζονεία και ετσιθελισμό την καταστροφική τους πολιτική”.
Περισσότερα στη πιο κάτω συνέντευξη.
SkalaTimes
Κώστα, μίλησε μας λίγο για σένα, τι έχεις σπουδάσει, που έχεις εργαστεί και που σε
βρίσκουμε σήμερα επαγγελματικά;
Βέβαια για μένα δεν είναι εύκολο να μιλώ για μένα, ας μείνουμε στα απολύτως αναγκαία! Έχω σπουδάσει στην Αθήνα, στην τότε Ανώτατη Σχολή Οικονομικών Επιστημών(ΑΣΟΕΕ), σήμερα Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετά την αποφοίτηση μου εργάστηκα πέντε χρόνια στο νεοσύστατο τότε ΑΚΕΛ Ελλάδας και με την επιστροφή μου στην Κύπρο εντάχτηκα στον επαγγελματικό μηχανισμό της ΕΔΟΝ. Έπειτα, αφού ασχολήθηκα για λίγα χρόνια επαγγελματικά με την πολιτιστική δραστηριότητα, κατέληξα το 2004 στο ΡΙΚ όπου ήμουν στην ομάδα παραγωγής του προγράμματος ΕΝΤΕΧΝΩΣ για να μετακινηθώ στην υπηρεσία ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ, όπου παρέμεινα μέχρι τον Απρίλιο του 2018. Τέλος, σήμερα εργάζομαι στον επαγγελματικό μηχανισμό του ΑΚΕΛ, ως επικεφαλής του Πολιτιστικού Γραφείου της Κ.Ε. του κόμματος.
Τι σημαίνει για σένα να εργάζεται κανείς στον επαγγελματικό μηχανισμό του κόμματος και μάλιστα σε ένα τμήμα που έχει να κάνει με τον πολιτισμό;
Αρχικά να πω ότι η πολιτιστική δημιουργία είναι συνυφασμένη με την ύπαρξη του ΑΚΕΛ. Αποτέλεσε το αγκωνάρι πάνω στο οποίο οικοδομήθηκαν όλες οι διαχρονικές αξίες του
Λαϊκού Κινήματος της Κύπρου. Ο αληθινός πολιτισμός, στον πυρήνα του οποίου, όπως έγραψε ο
Τεύκρος Ανθίας, «βρίσκεται το ήθος, η ανθρωπιά και η ομορφιά», είναι η πηγή που μπορεί να
ξεδιψάσει τον άνθρωπο από την ανομβρία της μιζέριας, της απληστίας, της ασχήμιας και της
εκμετάλλευσης. Συνεπώς, η επαγγελματική ενασχόληση σε ένα Κόμμα που είναι ταυτισμένο με τον Πολιτισμό δεν μπορεί παρά να απαιτεί συνεχή δράση, εκδηλώσεις, νέες ιδέες, γνώση της ιστορίας του Πολιτισμού της Κύπρου, σεβασμό και κατανόηση των αναγκών και των ευαισθησιών όλων των δημιουργών πολιτιστικών αξιών, και ετοιμότητα για διεκδίκηση και στήριξη των δίκαιων αιτημάτων των απασχολούμενων στο χώρο του Πολιτισμού. Είναι λοιπόν μεγάλη η ευθύνη να εργάζεσαι πάνω σε ένα τομέα με μεγάλο εύρος δραστηριοτήτων και απαιτήσεων, αλλά και σε ένα ιστορικό Κόμμα, το ΑΚΕΛ, που από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του, συνειδητοποίησε την αξία του Πολιτισμού για το χτίσιμο μιας χώρας και την αξία του ως δείκτης της ακμής ή της παρακμής μιας κοινωνίας.
Ο πολιτισμός στην Κύπρο έχει πληγεί σε μεγάλο βαθμό λόγω της πανδημίας του κορωνοιού. Ποια η εκτίμησή σας για το μέγεθος των επιπτώσεων;
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο πρώτο κύμα της πανδημίας, στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι απασχολούμενοι στον χώρο του Πολιτισμού τους πρώτους μήνες της
πανδημίας του Covid- 19, απώλεσαν το 80% του κύκλου εργασιών τους. Λαμβάνοντας υπόψη, ότι οι ευρωπαϊκοί Τομείς Πολιτισμού και Δημιουργίας αντιπροσωπεύουν το 4% του ευρωπαϊκού
ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) και πάνω από 7,4 εκατομμύρια θέσεις εργασίας στην
Ευρώπη των 27, εύκολα μπορεί κάποιος να υπολογίσει το μέγεθος των επιπτώσεων, στο σύνολο πλέον της οικονομικής και κοινωνικής ζωής των κρατών στην ΕΕ. Αντιλαμβάνεστε ότι 15 μήνες μετά και αφού φτάσαμε στο τρίτο κύμα της πανδημίας η κατάσταση έχει επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο. Υπάρχουν απασχολούμενοι στο χώρο του Πολιτισμού οι οποίοι δεν δούλεψαν καθόλου. Άλλοι έκαναν μία ή δύο δουλειές. Οι Μουσικές σκηνές είναι ακόμη κλειστές. Οι Σχολές χορού ήταν κλειστές το μεγαλύτερο διάστημα, αλλά και όταν ήταν ανοικτές υπολειτουργούσαν. Οι χορωδίες ακόμη δεν έχουν ξεκινήσει ενώ σημαντικό πλήγμα δέχτηκε ο εικαστικός τομέας και άλλες μορφές τέχνης. Σημειώνω επίσης ότι, οι επιπτώσεις από την πανδημία του Covid 19, ήρθαν ως συνέχεια των μεγάλων προβλημάτων που δημιουργήθηκαν εξαιτίας της μεγάλης Οικονομικής κρίσης των προηγούμενων χρόνων, κυρίως λόγω των πολιτικών λιτότητας οι οποίες επηρέασαν αρνητικά την πολιτιστική δημιουργία, επιδεινώνοντας την ήδη επισφαλή εργασιακή θέση των καλλιτεχνών-δημιουργών και ευρύτερα των απασχολούμενων στον χώρο του Πολιτισμού.
Τι θα μπορούσε να γίνει κατά τη γνώμη σου, που δεν έχει γίνει;
Τα μέτρα που λήφθηκαν ήταν ανεπαρκή και λαμβάνονταν αργοπορημένα, μόνον έπειτα
από την διαμαρτυρίες των εμπλεκομένων αλλά και του κόμματός μας. Τα επιδόματα που δόθηκαν δεν μπόρεσαν να καλύψουν στοιχειώδεις ανάγκες ούτε κάλυψαν το σύνολο των επηρεαζομένων που το είχαν ανάγκη. Σε ότι αφορά δε τα πρωτόκολλα, πολλές φορές, εξαντλείτο όλη η αυστηρότητα στην πολιτιστική δραστηριότητα και εφαρμοζόταν πολιτική των δύο μέτρων και δύο σταθμών, παρόλη την υποδειγματική προσήλωση των διοργανωτών των εκδηλώσεων στην εφαρμογή των πρωτοκόλλων. Η δήλωση του αρμόδιου Υπουργού, στις επικρίσεις για την μεγάλη καθυστέρηση στην καταβολή του ελάχιστου επιδόματος, ότι «είχα άλλα θέματα ν ασχοληθώ», εμπερικλείει όλη τη φιλοσοφία της παρούσας κυβέρνησης σε θέματα Πολιτισμού. Η σοβαρότητα και το μέγεθος των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο χώρος του Πολιτισμού, αλλά και η αβεβαιότητα αναφορικά με την πλήρη επαναφορά στην κατάσταση προ κορωνοιού, απαιτούν τη λήψη ουσιαστικών μέτρων, βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να συνεχίσει να αντιμετωπίζει την πολιτιστική δραστηριότητα, ως να μην υπάρχουν οι επιπτώσεις τις πανδημίας. Δεν μπορεί ο Προϋπολογισμός των Πολιτιστικών Υπηρεσιών για το 2021 να είναι στα ίδια χαμηλά επίπεδα. Η κυβέρνηση οφείλει να αυξήσει ουσιαστικά τις δαπάνες για τον Πολιτισμό και να αξιοποιήσει μέρος από τα κονδύλια από το πακέτο στήριξης της Ε.Ε. αξίας 1,1 δις, αποδίδοντάς τα στους ανθρώπους του Πολιτισμού, οι οποίοι βρίσκονται στο χείλος της καταστροφής. Παράλληλα πρέπει να διεκδικήσει στην ΕΕ, στο πλαίσιο του προγράμματος «Δημιουργική Ευρώπη», για το 2019-2024, αυξημένο κονδύλια για την πολιτιστική ανάπτυξη της Ευρώπης, που ασφαλώς περιλαμβάνει και την Κύπρο.
Πως έχει σταθεί το ΑΚΕΛ δίπλα στον κόσμο του πολιτισμού αυτούς τους 15 μήνες της
κρίσης της πανδημίας;
Όπως ανάφερα και πιο πάνω, το ΑΚΕΛ λαμβάνει συνεχείς οι πρωτοβουλίες για την ανάδειξη και στήριξη της Πολιτιστικής Δημιουργίας. Οι πρωτοβουλίες και οι ενέργειες
συνεχίστηκαν με ακόμη περισσότερη ένταση και την περίοδο της πανδημίας. Από την πρώτη στιγμή καλέσαμε την κυβέρνηση όπως επεξεργαστεί ένα ολοκληρωμένο πακέτο στήριξης των πολιτιστικής δημιουργίας. Απευθυνθήκαμε σε όλους τους επίσημους φορείς οι οποίοι ασκούν πολιτική για τον Πολιτισμό, τον ΘΟΚ, το ΡΙΚ, την Τοπική Αυτοδιοίκηση και ζητήσαμε όπως συνεχίσουν την πολιτιστική τους παρέμβαση εξαντλώντας όλα τα κονδύλια που είχαν στη διάθεσή τους. Εγγράψαμε θέμα στη Βουλή, απευθυνθήκαμε κατ’ επανάληψη στα Υπουργεία, Υγείας, Οικονομικών και Εργασίας ζητώντας μέτρα στήριξης. Πήραμε πρωτοβουλίες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταθέτοντας ερωτήσεις, αλλά και υποβάλλοντας συγκεκριμένες προτάσεις για βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη αντιμετώπιση των επιπτώσεων της πανδημίας. Τέλος, ήταν συνεχείς οι επαφές μας με Φορείς Πολιτισμού ακούγοντας τις εισηγήσεις τους και λαμβάνοντας πολύ σοβαρά υπόψη τις προτάσεις τους. Η επαφή αυτή οδήγησε στην κατάθεση ολοκληρωμένων προτάσεων προς τις Αρμόδιες Υπηρεσίες. Εξίσου σημαντική ήταν και η διοργάνωση ποικίλων εκδηλώσεων στήριξης των απασχολούμενων στο χώρο του Πολιτισμού, αλλά και έκφρασης αλληλεγγύης στους εργαζόμενους στο χώρο της Υγείας.
Υπάρχει μια μεγάλη μερίδα κόσμου, που σκέφτεται να μην πάει να ψηφίσει και βάζει
όλα τα κόμματα στο ίδιο καζάνι. Τι έχεις να πεις γι’ αυτό;
Απ’ όσα ήδη σας έχω αναφέρει δε νομίζω να εξάγετε το συμπέρασμα ότι είμαστε όλοι το
ίδιο. Δηλαδή, είναι οι ίδιοι και αυτοί που στέκονται δίπλα στους ανθρώπους του Πολιτισμού και
αυτοί που τους απαξιώνουν; Είναι οι ίδιοι αυτοί που στηρίζουν την Δημόσια υγεία αλλά και τους
λειτουργούς της με αυτούς που αφαίρεσαν από τους Προϋπολογισμούς του κράτους για την Υγεία, μόνο σε 5 χρόνια, 500 εκατομμύρια και αποκάλεσαν τους νοσηλευτές νοσοκομούθκια; Είναι ίδιοι αυτοί που καθημερινά δίνουν μάχες για το δημόσια παιδεία που στηρίζουν τους δίκαιους αγώνες των εκπαιδευτικών, των μαθητών με αυτούς που άφησαν τα σχολεία στο έλεος της πανδημίας, που φορτώνουν το οικονομικό βάρος στους γονιούς και απαξιώνουν τους εκπαιδευτικούς κοσμώντας τους με λογής λογής επίθετα; Είναι οι ίδιοι αυτοί που αγωνίστηκαν να διατηρήσουν το Δημόσιο χαρακτήρα της CYTA, της ΑΗΚ, των Λιμανιών, των Κυπριακών Αερογραμμών, αλλά και υπερασπίστηκαν τους χαμηλά αμειβόμενους εργαζόμενους των Ημικρατικών Οργανισμών, με αυτούς που ξεπούλησαν ή προσπάθησαν να τους ξεπουλήσουν και που αρνούνται να αναγνωρίσουν τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων αορίστου και ορισμένου χρόνου; Είναι το ίδιο αυτοί που αγωνίζονται με συνέπεια για την επανένωση της Κύπρου στη βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας με αυτούς που ερωτοτροπούν με τα δύο κράτη; Είναι οι ίδιοι αυτοί που ζητούσαν αποτελεσματικό έλεγχο των δραστηριοτήτων των τραπεζών με αυτούς που δήλωναν ότι «έχω κουραστεί να ψηφίζω νόμους υπέρ των τραπεζών»; Θα μπορούσα μα απαριθμήσω δεκάδες άλλα παραδείγματα για την απουσία κοινωνικού κράτους, τους άνεργους, τη στεγαστική πολιτική, την επιδότηση ενοικίων, τους συνεπείς δανειολήπτες, για χαμηλοσυνταξιούχους, για τους αγρότες, για τη φοιτητική χορηγία, για τους μικρομεσαίους και την υπεράσπιση της πρώτης κατοικίας και της μικρής επαγγελματικής στέγης. Αλλά και σε θέματα πολιτικής για το περιβάλλον, για την ισότητα των δύο φύλων, για τα δικαιώματα των προσφύγων, για τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των πολιτών. Η άποψη όλων είναι καταγεγραμμένη στις ψηφοφορίες του κυπριακού κοινοβουλίου. Και εκεί σαφώς επιβεβαιώνεται τι ψήφισε ο καθένας στα επίμαχα νομοσχέδια και ποιος υπερασπίστηκε ποιόν. Συνεπώς, υπάρχουν αμέτρητοι λόγοι για να πάει κάποιος να ψηφίσει. Στο παρελθόν, η αποχή και ο ψήφος στην «κανένα» όχι μόνο δεν άλλαξε τα πράγματα, αλλά επέτρεψε στους κυβερνώντες να συνεχίσουν μα περισσότερη αλαζονεία και ετσιθελισμό την καταστροφική
τους πολιτική.
Εσένα τι είναι αυτό που σε ώθησε να πεις ναι και να κατέβεις υποψήφιος βουλευτής
για την Αμμόχωστο στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές;
Είναι η πρώτη φορά που συμπεριλαμβάνομαι στο τιμητικό ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ και
συγκεκριμένα στην Αμμόχωστο. Η ενεργός εμπλοκή μου στην πολιτική και τον συνδικαλισμό από τα φοιτητικά χρόνια της Αθήνας μέχρι σήμερα που έχω την ευθύνη για την πολιτιστική δραστηριότητα του ΑΚΕΛ είναι μια διαδρομή γεμάτη αγώνες, αγωνίες, έγνοιες για τους ανθρώπους, ευαισθησίες, μελέτη , πρωτοβουλίες και ασφαλώς λάθη. Φαίνεται αυτή η διαδρομή να εκτιμήθηκε από τα μέλη και τα στελέχη οι οποίοι με επέλεξαν μαζί με άλλους δέκα ισάξιους συνυποψηφίους για να βρίσκομαι στο ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ Αμμοχώστου. Η δική μου συμπερίληψη στέλνει το μήνυμα της αυξανόμενης σημασίας που δίνει το ΑΚΕΛ στον Πολιτισμό, στην ανάπτυξη της πνευματικής δημιουργίας και τη στήριξη των απασχολούμενων στο χώρο αυτό. Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ ότι ο αγώνας ήταν για μένα πάντα συλλογικός. Δεν υπάρχουν από μηχανής Θεοί, ούτε υπάρχουν φωστήρες που τα ξέρουν όλα. Ο ατομικισμός και η εγωπάθεια οδηγούν μόνο σε αδιέξοδα.
Ποια κατά τη γνώμη σου είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει
σήμερα ο κόσμος της Αμμοχώστου;
Όσο διαρκεί η κατοχή, το μεγαλύτερο πρόβλημα θα είναι πάντα η παρεμπόδιση της επιστροφής στην Αμμόχωστο. Ο στόχος της επιστροφής στην αγαπημένη του πόλη συνεχίζει να είναι ο μεγάλος στόχος του κάθε Βαρωσιώτη. Αυτό επιβεβαιώνεται στις εκατοντάδες επισκέψεις
και επαφές που έχουμε με τον κόσμο της Αμμοχώστου σε κάθε γωνιά της ελεύθερης Κύπρου.
Μεγάλος πόθος για επιστροφή και μεγάλη πίκρα και καημός για τις πολύ αρνητικές εξελίξεις των
τελευταίων χρόνων. Εξίσου μεγάλα προβλήματα συμπυκνώνεται σε αυτό που ονομάζουμε
«προσφυγική πολιτική και στήριξη στον προσφυγικό κόσμο». Η κυβέρνηση είτε κατάργησε είτε
μείωσε κατά πολύ σημαντικά προγράμματα που προϋπήρχαν επί προηγούμενων διακυβερνήσεων, ιδιαίτερα επί Δημήτρη Χριστόφια. Τέτοια ήταν, η παραχώρηση οικοπέδων αυτοστέγασης, ανέγερσης νέων κατοικιών σε οικισμούς στέγασης εκτοπισθέντων, ανέγερσης νέων πολυκατοικιών σε κυβερνητικούς οικισμούς, παραχώρησης αντισταθμιστικού οικοπέδου για εκτοπισθέντες που διαμένουν σε τ/κ κατοικίες επανοικοδόμηση συνοικισμών, συντήρηση προσφυγικών οικίων κλπ.Πολύ μεγάλα προβλήματα αντιμετωπίζουν και οι κάτοικοι της ελεύθερης Αμμοχώστου, όπου η πανδημία εξαφάνισε τον Τουρισμό με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν σοβαρότατα προβλήματα και στην τουριστική βιομηχανία, και στη γεωργία , αλλά και σε άλλους παρεμφερείς κλάδους.
Κλείνοντας, θα ήθελα να καταγράψω και την ανάγκη καταγραφής και ψηφιοποίησης της
πολιτιστικής κληρονομιάς αλλά και δραστηριότητας των Αμμοχωστιανών δημιουργών. Η
οικονομική ανάπτυξη δημιούργησε και την κοινωνική και την πολιτιστική ανάπτυξη της
Αμμοχώστου με αποτέλεσμα να υπάρξει μεγάλη άνθιση των γραμμάτων και των τεχνών στην πόλη και την επαρχία της Αμμοχώστου. Αυτή η μεγάλη πολιτιστική κληρονομιά πρέπει να γίνει όχι μόνο γνωστή σε όλους τους Αμμοχωστιανούς, αλλά και σε ολόκληρο τον κυπριακό λαό. Ταυτόχρονα, η επιστροφή των 219 Έργων Τέχνης από την Αμμόχωστο στους νόμιμους ιδιοκτήτες των έργων , στο πλαίσιο της Δικοινοτικής Τεχνικής Επιτροπής Πολιτισμού, επιβεβαιώνει, από τη μια, μέγεθος της αξίας της πολιτιστικής δημιουργίας στην Αμμόχωστο, αλλά και των δυνατοτήτων για αξιοποίηση κάθε δυνατότητας ανεύρεσης και επιστροφής και άλλων έργων.
