O Μιχάλης Μιχαήλ, υποψήφιος Βουλευτής Λάρνακας με το ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ, εμπλέκεται στα κοινά εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ως πατέρας που μεγάλωνε μόνος του τα παιδιά του, μετά το χαμό της συζύγου του, έχει πολλά να πει και για τις πολιτικές του κράτους απέναντι σε μονογονιούς, αλλά και για το ρόλο του σχολείου απέναντι στα παιδιά που χάνουν τον ένα από τους δύο γονείς. Σε μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα, για την πολιτική, την κοινωνία και τη πόλη μας, ανάμεσα σε άλλα ο Μιχάλης Μιχαήλ τονίζει: “Οι ψηφοφόροι της επαρχίας μας όπως και όλος ο κόσμος θα πρέπει να πάει στις κάλπες σκεφτόμενος αυτούς που τους σκέφτονται και να επιλέξει αυτούς που έχουν σταθεί δίπλα τους διαχρονικά”.
SkalaTimes
Μιχάλη η σχέση σου με τα κοινά πως και πότε ξεκίνησε;
Από τότε που μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου ήμουν πολιτικοποιημένος και κοινωνικά δραστήριος. Η πρώτες επαφές μου με τα κοινά ήταν η ενεργή εμπλοκή μου στο οργανωμένο μαθητικό κίνημα της ΠΕΟΜ και στην ΕΔΟΝ. Θεωρώ ότι τα χρόνια αυτά ήταν καθοριστικά όχι μόνο στην διαμόρφωση των πολιτικών μου αντιλήψεων και της φιλοσοφίας μου αλλά και του χαρακτήρα και της προσωπικότητας μου. Η ΕΔΟΝ ήταν πραγματικά μεγάλο σχολείο και είμαι πολύ τυχερός που είχα την εμπειρία αυτή. Μέσα από την δράση μου είχα την τύχη να επιλεγώ από τους συντρόφους μου για να εργαστώ στον μηχανισμό του κινήματος ξεκινώντας από την ΠΕΟ και μετέπειτα στην ΕΚΑ και στο ΑΚΕΛ μέχρι και το 2013. Έχω επίσης εμπλακεί ενεργά στο Συμβούλιο Κοινοτικού Εθελοντισμού και στους Συνδέσμους γονέων από το νηπιαγωγείο μέχρι και την μέση εκπαίδευση όπου ήμουν και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Γονέων.
Σήμερα παρόλο που δεν είμαι επαγγελματικό στέλεχος στο κίνημα, είμαι μέλος της Επαρχιακής Επιτροπής του ΑΚΕΛ και της Γραμματείας της και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ. Η αλήθεια είναι πως εάν γύριζε ο χρόνος πίσω, πάλι τις ίδιες επιλογές θα έκανα γιατί μέσα από την συμμετοχή μου στα κοινά μόνο θετικά έχω αποκομίσει παρά τις δυσκολίες και τις αμέτρητές ώρες που έχω αφιερώσει στο κίνημα και τον εθελοντισμό.
Τι σε ώθησε να θέσεις υποψηφιότητα στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές;
Θεωρώ πως ήταν μια φυσιολογική εξέλιξη στην πολιτική μου πορεία. Ο κόσμος πάντα με ήξερε ως στέλεχος του κινήματος και έχω προταθεί και πριν πέντε χρόνια για να συμμετέχω στις εσωκομματικές διαδικασίες, όμως τότε οι προσωπικές και οικογενειακές μου συνθήκες ήταν διαφορετικές και δεν μου επέτρεπαν να αποδεχθώ την τιμή που μου έγινε. Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά και έχω αποφασίσει να θέσω τον εαυτό μου στην διάθεση του κόμματος ελπίζοντας πως η συμπερίληψη μου στο ψηφοδέλτιο να ενισχύει έστω και στο ελάχιστο την εκλογική μας προσπάθεια.
Μίλησε μας λίγο για σένα, αν πρέπει να περιγράψεις τον εαυτό σου σε μία παράγραφο τι θα έλεγες;
Πιστεύω πως μπορώ να χαρακτηριστώ ως ήρεμος άνθρωπος που αποφεύγει τις συγκρούσεις χωρίς να κάνει εκπτώσεις στις αρχές και τα πιστεύω του. Θέλω να λειτουργώ πάντα με γνώμονα την λογική και όχι το συναίσθημα πράγμα που πολλές φορές μπορεί να παρεξηγείται και δεν ανέχομαι την αδικία και την εκμετάλλευση.
Ως πατέρας που μεγάλωνε για χρόνια τα παιδιά του μόνος του, τι προβλήματα θα έλεγες ότι είχες να αντιμετωπίσεις που αφορούν νομοθεσίες και νοοτροπίες του κράτους μας;
Η πρώτη μεγάλη αδικία που ένιωσα μετά τον πρόωρο χαμό της γυναίκας μου, ήταν η διάκριση εναντίων των αντρών στο θέμα της σύνταξης χηρείας. Η διάκριση αυτή έχει αρθεί μερικώς αφού όσοι άντρες έχασαν την σύζυγο τους από το 2018 και μετά δικαιούνται την σύνταξη χηρείας όμως έχουμε εκ των πραγμάτων δημιουργήσει μια κατηγορία συμπολιτών μας που έχουν αδικηθεί κατάφωρα από το ίδιο το κράτος παραβιάζοντας την συνταγματική αρχή της ισότητας. Τα επιδόματα μονογονιών αλλά και ορφάνιας πιστεύω πως δεν είναι αρκετά ψηλά για να στηρίξουν επαρκώς την οικογένεια που χάνει το εισόδημα του ενός γονιού και θα πρέπει να εξεταστούν τρόποι ενίσχυσης τους.
Πέραν όμως της οικονομικής πτυχής υπάρχει και το μεγάλο θέμα της ψυχολογικής υποστήριξης τόσο των ορφανών αλλά και του/της συζύγου από το κράτος. Θεωρώ πως θα πρέπει να ενισχυθεί η υποστήριξη των ανθρώπων αυτών τόσο στα σχολεία με την ψυχολογική στήριξη των παιδιών και των γονιών όσων και στην ευρύτερη κοινότητα με την επίβλεψη και την φροντίδα από κοινωνικούς λειτουργούς ώστε να απαλύνεται ο πόνος και η τεράστια απώλεια που βιώνει η οικογένεια με τον χαμό της μάνας ή του πατέρα.
Τι θα ήθελες να αλλάξεις ή να δεις να αλλάζει σε περίπτωση εκλογής σου στη θέση του βουλευτή Λάρνακας;
Αν είναι κάτι που με ενοχλεί είναι η παγιωμένη δυστυχώς ,πλέον αντίληψη πολλών συμπολιτών μας πως οι πολιτικοί είναι μια φάρα ξένη προς την κοινωνία και τις μάζες του κόσμου. Θα ήθελα εάν εκλεγώ να συμβάλω με την συμπεριφορά και τον τρόπο μου στην αλλαγή αυτής της εικόνας. Ήμουν πάντα και θα είμαι και στο μέλλον ένας απλός εργαζόμενος που απλά ευελπιστεί να υπηρετήσει τον απλό άνθρωπο και την επαρχία του από το μετερίζι του βουλευτή.
Ποιο το όραμα σου για τη πόλη και επαρχία Λάρνακας;
Νομίζω πως το όραμα μου για την Λάρνακα είναι και το όραμα του κάθε Σκαλιώτη. Να ζούμε σε μια σύγχρονη αναπτυγμένη πόλη που θα παρέχει όλες τις προϋποθέσεις για την ευημερία του κόσμου της με ασφάλεια , υγεία και σεβασμό στο περιβάλλον.
Σε ποια Λάρνακα θα ήθελες να δεις τα παιδιά σου να μεγαλώνουν;
Είχαμε την τύχη ως γενιά να μεγαλώσουμε σε μια πόλη μικρή και ανθρώπινη που ξέραμε ο ένας τον άλλο και γνοιαζόμασταν για τον διπλανό μας. Θα ήθελα η πόλη μας να συνεχίσει να αναπτύσσεται διατηρώντας ταυτόχρονα και την ταυτότητα της. Αυτό θα επιτευχθεί με ήπιες αναπτύξεις διατηρώντας τον ανθρωποκεντρικό της χαρακτήρα. Ο κόσμος της Λάρνακας αξίζει μια σύγχρονη πόλη με ανθρώπινο πρόσωπο χωρίς να αλλοιωθούν τα φυσικά και παραδοσιακά της χαρακτηριστικά.
Τι πρέπει κατά τη γνώμη σου να σκεφτούν οι ψηφοφόροι της πόλης και επαρχίας Λάρνακας πριν πάνε στις κάλπες;
Οι ψηφοφόροι της επαρχίας μας όπως και όλος ο κόσμος θα πρέπει να πάει στις κάλπες σκεφτόμενος αυτούς που τους σκέφτονται και να επιλέξει αυτούς που έχουν σταθεί δίπλα τους διαχρονικά.
Τι απαντάς σε αυτούς που λένε ότι όλα τα κόμματα είναι το ίδιο;
Με όλο τον σεβασμό η θέση αυτή δεν μπορεί να σταθεί στην λογική. Δέχομαι ότι ο κάθε πολίτης μπορεί να κρίνει και να επικρίνει κάθε πολιτική δύναμη για ότι έκαμε ή ότι παρέλειψε να κάμει. Όμως σε καμιά περίπτωση δεν μπορώ να δεχθώ αυτή την ισοπέδωση. Ο καθένας πρέπει να κρίνεται από τις πράξεις και τα έργα του και οι πράξεις όλων μας είναι γνωστές. Το τι στήριξε η κάθε πολιτική δύναμη εντός και εκτός βουλής είναι καταγεγραμμένη. Δεν στηρίζουν όλοι την προσπάθεια για αποτροπή των εκποιήσεων της πρώτης κατοικίας και της μικρής επαγγελματικής στέγης, δεν ήμασταν όλοι σύμφωνοι με το ξεπούλημα των Κυπριακών αερογραμμών ή του Συνεργατισμού, δεν είμαστε όλοι υπέρ της ιδιωτικοποίησης των ημικρατικών οργανισμών και δεν έχουμε όλοι τις ίδιες θέσεις στο Κυπριακό ούτε και για τον ελάχιστο κατώτατο μισθό. Με αυτά ως δεδομένο πως μπορεί το ΑΚΕΛ να είναι ίδιο με άλλο κόμμα που τηρεί διαφορετική στάση;
Τέλος, το μήνυμα σου στο κόσμο της πόλης μας;
Οι εκλογές θα γίνουν σε πολύ άσχημες συνθήκες. Η πανδημία και τα αλλοπρόσαλλα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση μας έχουν εξοντώσει οικονομικά και ψυχολογικά. Κατανοώ τα προβλήματα του κόσμου γιατί ακριβώς τα ίδια προβλήματα αντιμετωπίζω και εγώ ως πολίτης και ως εργαζόμενος. Θα πρέπει οι δυσκολίες που ζούμε να μας ωθήσουν στην συμμετοχή και όχι στην αποχή. Αν δεν ψηφίσουμε στις 30 του μήνα θα το κάμουν άλλοι και θα χάσουμε την ευκαιρία να ακουστεί η φωνή μας. Ας μετατρέψουμε την ψήφο μας σε ψήφο διαμαρτυρίας υπερψηφίζοντας τον συνδυασμό του ΑΚΕΛ για να ενισχύσουμε την φωνή του απλού ανθρώπου στην βουλή και να του δώσουμε την ελπίδα για αλλαγή και ένα καλύτερο αύριο για μας και τα παιδιά μας.
