Ευανθία Σάββα
Βουλεύτρια ΑΚΕΛ Λάρνακας
Υποψήφια Βουλεύτρια ΑΚΕΛ Λάρνακας
Η κοινωνική πρόνοια της παρούσας κυβέρνησης εξαντλείται στο «ευφάνταστο» κοινωνικό έργο του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος –ΕΕΕ, της υπολειτουργίας των ΥΚΕ και της φτωχοποίησης της τρίτης ηλικίας και των ευάλωτων ομάδων.
Όσο αφορά το ΕΕΕ, η προσέγγιση της εξασφάλισης ελάχιστου εισοδήματος για στήριξη όλων αυτών των ατόμων εν μέσω οικονομικής κρίσης, δεν ήταν λανθασμένη. Όμως, το «τσουβάλιασμα» στο ΕΕΕ όλων των ευάλωτων ομάδων (προσφύγων, μεταναστών, ατόμων με αναπηρίες, κ.ο.κ) δεν είναι μόνο λανθασμένη αλλά και αποτυχημένη, όπως δείχνει η μέχρι τώρα εμπειρία της λειτουργίας του θεσμού του ΕΕΕ. Αν προσθέσουμε σε αυτό και τις διοικητικές δυσκολίες στην εφαρμογή του που μέχρι σήμερα δεν φαίνεται να έχουν ξεπεραστεί, η πρακτική του ΕΕΕ δεν φαίνεται να έχει πετύχει το σκοπό της. Εκτός, και αν ο σκοπός του είναι ήταν μείωση των κοινωνικών παροχών και η αποκοπή κοινωνικών παροχών χωρίς επαρκή τεκμηρίωση.
Κοντά μου αλλά και σε άλλους συναδέλφους βουλευτές/ιες φτάνουν καθημερινά δεκάδες παράπονα και καταγγελίες σε σχέση με το ΕΕΕ. Καθυστερήσεις στην εξέταση αιτήσεων, καθυστερήσεις στην καταβολή του ΕΕΕ, αποκοπές χωρίς επαρκή δικαιολόγηση, αδικαιολόγητη επανεξέταση δικαιούχων -όπως ατόμων με μόνιμες αναπηρίες -, είναι μόνο μερικές από τις περιπτώσεις που ακούμε καθημερινά. Περιπτώσεις που πολλές φορές σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν είναι όντως το ΕΕΕ κοινωνική παροχή ή κοινωνική «αποκοπή»!
Η κοινωνική πολιτική ενός σύγχρονου κράτους προϋποθέτει και ουσιαστική στήριξη με την κοινωνική εργασία που οι υπηρεσίες πρέπει να παρέχουν σε όσους την έχουν ανάγκη. Επί διακυβέρνησης συναγερμού γίναμε μάρτυρες της μεγάλης ανεπάρκειας των ΥΚΕ που δυστυχώς οι συνέπειες της μετριόνται σε θανάτους. Πρόσφατα πάλι άλλη μια τραγωδία προστέθηκε στο μαύρο κατάλογο των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας και το δάκτυλο στράφηκε στις υπηρεσίες που είχαν την ευθύνη να «προλάβουν» το κακό. Οι αδυναμίες όμως των ΥΚΕ δεν είναι σημερινές ούτε αφορούν τους Λειτουργούς της πρώτης γραμμής μόνο, είναι μια συνεχομένη γάγγραινα που η παρούσα κυβέρνηση δεν κατάφερε να θεραπεύσει με αποτέλεσμα να θρηνούμε θύματα.
Την ίδια ώρα όλο και περισσότεροι συνταξιούχοι μας ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, αφού σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία το 2019 αυξήθηκε το ποσοστό των ατόμων άνω των 65 ετών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας σε 25,9%. Την ίδια περίοδο (2019) η κυβέρνηση καμωνόταν για την οικονομική ανάπτυξη, η οποία φυσικά ευνοούσε τους λίγους και εκλεκτούς των χρυσών διαβατηρίων διευρύνοντας τις οικονομικές ανισότητες εις βάρος της πλειοψηφίας του λαού. Οι άνθρωποι που πρόσφεραν τον ιδρώτα τους τόσα χρόνια τίθενται στο περιθώριο ως απόκληροι με συντάξεις πείνας. Πανηγύριζε ο ΔΗΣΥ και η κυβέρνηση για τις αυξήσεις τις συντάξεις και για την «γενναιοδωρία» της κυβέρνησης, όμως τα στοιχεία ιδίως της φτωχοποίησης της 3ης ηλικίας άλλα δείχνουν και σίγουρα δεν είναι για πανηγυρισμούς.
Ο κατακερματισμός του κοινωνικού κράτους εδώ και 8 χρόνια, οι στρεβλώσεις στο ΕΕΕ, η μη αναδιάρθρωση του συστήματος συντάξεων με πιο δίκαιο τρόπο οδηγούν σε απόγνωση και φτωχοποίηση μεγάλη μερίδα του κόσμου και των ευάλωτων ομάδων. Αυτά είναι τα «δύσκολα» που πρέπει σαν κράτος να προνοούμε και ο ΔΗΣΥ έκανε «πράξεις» την νεοφιλελεύθερη πολιτική του μετατρέποντας το Κράτος χωρίς ουσιαστική Πρόνοια!
