Tου Σπύρου Σπύρου
(θεατρολόγος, συγγραφέας, Μπαμπάς)
Γιορτή του πατέρα σήμερα.
Και βλέπουμε πόσο εύκολο είναι τελικά να είσαι πα-τέρας και πόσο δύσκολο είναι να είσαι μπαμπάς!
Ας ευχηθούμε λοιπόν στους μπαμπάδες.
Στους μπαμπάδες που θα είναι για πάντα εκεί όταν τους χρειάζονται, αλλά και όταν δεν τους χρειάζονται.
Στους μπαμπάδες που δεν έφυγαν ποτέ.
Στους μπαμπάδες που όταν χρειάστηκε έγιναν και μαμά και μπαμπάς.
Στους μπαμπάδες που μεγαλώνουν τα παιδιά τους μόνοι!
Στους μπαμπάδες που σέβονται τις γυναίκες τους περισσότερο απο τους εαυτούς τους.
Στους μπαμπάδες που σέβονται τις γυναίκες περισσότερο απ’όσο σέβονται οι ίδιες τον εαυτό τους.
Στους μπαμπάδες που έβαλαν την ευτυχία των παιδιών τους πάνω απο την προσωπική τους ευτυχία.
Γιατί λέμε ότι θα θυσιάζαμε και την ζωή μας για την ζωή των παιδιών μας αλλά δεν είμαστε έτοιμοι να θυσιάσουμε την ευτυχία μας για την ευτυχία των παιδιών μας!
Γι ‘αυτό να θυμάστε. Υπάρχουν πατέρες που γίνονται δαίμονες για τα παιδιά τους και υπάρχουν μπαμπάδες που θα παλεύουν με θεούς και δαίμονες για τα παιδιά τους για όλη τους τη ζωή!
Οι δεύτεροι ξέρετε ποιοι είστε, οι πρώτοι δεν έχετε ιδέα τι είστε!
Χρόνια πολλά μπαμπάδες! Ο πιο όμορφος και δύσκολος ρόλος της ζωής μας! Να είστε περήφανοι!
