Σεβαστέ πατέρα, τιμημένα αδέλφια, και ιδιαίτερα Κυριάκο μάς έχεις συγκινήσει και μας έδωσες με τη σεμνότητα σου τα δείγματα που χαρακτήριζαν τον ήρωα πατέρα σου.
Είναι με αισθήματα βαθύτατου χρέους που τελούμε σήμερα τα αποκαλυπτήρια της προτομής του ήρωα Σπύρου Πετούση, αποτίνοντας τον οφειλόμενο φόρο τιμής στη θυσία του κατά τη διάρκεια της Τουρκικής Εισβολής του 1974.
Μιας θυσίας στο βωμό της προάσπισης της ελευθερίας της πατρίδας μας, την οποία ο Σπύρος Πετούσης τάχθηκε να υπηρετήσει με αυταπάρνηση.
Με την είδηση της Εισβολής των Τούρκων στο νησί, ως έφεδρος ανθυπολοχαγός, ο Σπύρος Πετούσης, παρά τον πρόσφατο τραυματισμό του στο χέρι, βρέθηκε αμέσως στις επάλξεις φτάνοντας από τους πρώτους στο στρατόπεδο των Πολεμιδιών.
Λαμβάνοντας διαταγή από το συνταγματάρχη του στρατοπέδου, δημιούργησε και ηγήθηκε ενισχυμένης διμοιρίας εφέδρων, η οποία κατευθύνθηκε προς την Επισκοπή, έχοντας ως κύρια αποστολή τη διάλυση του τουρκικού θύλακα.
Απώτερος στόχος ήταν η διάνοιξη του δρόμου Λεμεσού – Πάφου, προκειμένου οι δυνάμεις της Εθνοφρουράς εκ Πάφου να μπορέσουν να διακινηθούν ελεύθερα προς υπεράσπιση της κινδυνεύουσας Λευκωσίας, αλλά και αργότερα της υπό κατοχή Κερύνειας.
Παρά την έντονη διαφωνία του όσον αφορά την επάρκεια του οπλισμού για την επιτυχή επίθεση εναντίον των Τούρκων, ο Σπύρος υπακούοντας την εντολή του επικεφαλής συνταγματάρχη, οδήγησε τη διμοιρία του πλησιάζοντας τις τουρκικές οχυρώσεις.
Κατά τη σφοδρή μάχη που ακολούθησε, ο τραυματισμός του ενός από τους δύο πολυβολητές οδήγησε στην αντικατάσταση του από τον ίδιο τον Σπύρο η οποία έμελλε να αποδειχθεί για τον ίδιο μοιραία.
Αυτό που προκαλεί τον θαυμασμό είναι πως ο ήρωας Σπύρος Πετούσης στις 20 Ιουλίου 1974 είχε στο σπίτι του λεχώνα τη σύζυγο του Λένια και το μόλις 11 ημερών νεογέννητο υιό του Κυριάκο. Δεν υπήρξε δίλημμα για τον Σπύρο, μεταξύ του να επικαλεστεί τον τραυματισμό ή τη λεχώνα σύζυγο ή τον 11 ημερών γιο του. Το καθήκον επέβαλλε υπεράνω όλων να ακολουθήσει τις επιταγές της πατρίδας.
Ο Σπύρος Πετούσης, επισφραγίζοντας με το θάνατό του, την αγάπη που τον διέκρινε για τον τόπο του, κατέστη πηγή έμπνευσης και διαχρονικό σύμβολο αγωνιστικότητας.
Η προτομή του που αποκαλύπτουμε σήμερα θα αποτελεί στο εξής υπόμνηση της ηρωικής του θυσίας η οποία, όπως ο ίδιος δήλωσε πριν πεθάνει, είχε ως στόχο τη διαφύλαξη της ελευθερίας, της αξιοπρέπειας και της ανεξαρτησίας της πατρίδας μας.
Μια θυσία την οποία έχουμε χρέος να τιμήσουμε μέσα από το δικό μας αγώνα όσον αφορά την οφειλόμενη αποκατάσταση της δικαιοσύνης στη μαρτυρική μας πατρίδα.
Προς την κατεύθυνση αυτή, πρώτη και ύψιστη επιδίωξή μας παραμένει η επίτευξη μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης που θα ενώνει την πατρίδα μας, που θα την απαλλάσσει από τα κατοχικά στρατεύματα, που θα την απαλλάσσει από παρωχημένες εγγυήσεις που στην ουσία αποτέλεσαν και την αρχή των δεινών αυτού του κράτους.
Αυτό που επιδιώκουμε είναι επιτέλους να κατανοήσουν οι κατακτητές πως το δίκαιο δεν επιβάλλεται με στρατιωτικά μέσα, αλλά από τον Χάρτη των ΗΕ, από τις αρχές και αξίες της ΕΕ, της οποίας μέλος είναι η Κύπρος. Από τις αρχές και αξίες που υπαγορεύουν αλληλοσεβασμό, από τις αρχές και αξίες που υπαγορεύουν πως οι μειοψηφίες δεν κυβερνούν τις πλειοψηφίες και αυτό δεν το λέω για την πολιτική ισότητα που είναι κανόνας σε κάθε ομοσπονδία. Το λέω γιατί κάποιοι θέλησαν χρησιμοποιώντας την τουρκοκυπριακή κοινότητα να μετατρέψουν την Κυπριακή Δημοκρατία σε τουρκικό προτεκτοράτο. Και αυτό δεν είναι δυνατόν να γίνει αποδεκτό γιατί δεν το επιτρέπουν ούτε οι αρχές του δικαίου ούτε ο σεβασμός στους ήρωες.
Αυτό που έχω δηλώσει και στον ΓΓ των ΗΕ και στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, σε όλους τους θεσμούς, είναι την ετοιμότητα και την αποφασιστικότητα μας να συμμετάσχουμε σε ένα δημιουργικό διάλογο που θα τον διακρίνει ο σεβασμός, ο αλληλοσεβασμός, που πρέπει να είναι το κύριο χαρακτηριστικό κάθε κράτους που λειτουργεί σωστά, που μπορεί να βιώσει και να επικρατήσει στον χρόνο, που μπορεί να διασφαλίσει τις βασικές ελευθερίες, να δημιουργήσει εκείνες τις συνθήκες πραγματικά ειρηνικής συνύπαρξης και όχι επιβολής συνύπαρξης, που θα αποδίδει το δίκαιο σε όλους τους πρόσφυγες που ζουν εδώ και 47 χρόνια το δράμα της εισβολής και κατοχής. Που θα επιτρέψει, επιτέλους, οι νέοι μας να έχουν προοπτική και μέλλον.
Θέλω να σας διαβεβαιώσω πως δεν θα κάνω αποδεκτό το όποιο προαπαιτούμενο προβάλλει η Τουρκία, προκειμένου να επαναρχίσει ο διάλογος.
Κοινό έδαφος υπάρχει, το είπα και στον ΓΓ των ΗΕ. Δεν είναι άλλο από τα ψηφίσματα των ΗΕ, τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, το ευρωπαϊκό κεκτημένο, τα όσα μέχρι σήμερα έχουν συμφωνηθεί, γενικότερα το διεθνές δίκαιο που δεν είναι εύρημα δικό μας, αλλά δημιούργημα της ανθρωπότητας ύστερα από την καταστροφή από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αγαπητέ μου Κυριάκο θέλω να νιώθεις περήφανος για τον πατέρα σου. Μπορεί να μην είναι εδώ, αλλά είμαστε εμείς εδώ, όπως ορθά το επισήμανες. Μας έδωσε την ευκαιρία να ζούμε και να αγωνιζόμαστε για να επιτύχουμε αυτό που η προδοσία μιας Χούντας, η προδοσία Ελληνοφώνων προκάλεσε στην πατρίδα μας.
Θέλω να υποσχεθώ πως θα τιμούμε τη μνήμη, αλλά και θα φανούμε αντάξιοι της θυσίας του.
