Της Γιώτας Δημητρίου
Βλέπω σήμερα πολιτικούς και συναδέλφους να δηλώνουν σοκαρισμένοι.
Με το δίκιο τους. Τα χθεσινά συμβάντα στο ΣΙΓΜΑ είναι και τραγικά και ανεπίτρεπτα.
Ωστόσο, οι στρουθοκαμηλισμοί δεν ωφελούν, ιδιαίτερα δε σε κρίσιμες εποχές.
Ποιος δεν είδε, ποιος δεν πήρε χαμπάρι, πως η Δημοκρατία ξεψυχά σε αυτό το τόπο εδώ και λίγα χρόνια;
Αν οι δολοφόνοι της Δημοκρατίας αλλάζουν όνομα ή επάγγελμα ή κοινωνικό στάτους, αυτό δεν τους κάνει λιγότερο ή περισσότερο ανεκτούς.
Ήταν δημοκρατία το να μπουν στο σπίτι μίας δασκάλας οι αστυνομικοί, γιατί υποψιάζονταν πως ήταν αυτή πίσω από ένα parody account στο Twitter;
Ήταν δημοκρατία το να κινδυνεύει η όραση ενός κοριτσιού, επειδή αστυνομικοί της επιτέθηκαν (με τον “Αίαντα”) σε μία διαδήλωση;
Είναι δημοκρατία το να κινδυνεύουν άνθρωποι να χάσουν τα σπίτια τους από τις εκποιήσεις;
Είναι δημοκρατία το να αναγκάζεις παιδιά και εφήβους να ακολουθούν ένα σκουριασμένο σύστημα δημόσιας εκπαίδευσης που μπάζει από παντού νερά;
Το να διαθέτεις ως κράτος «ποινές χάδι» σε παιδεραστές, είναι δημοκρατία;
Το να σταματάς τηλεοπτικές εκπομπές από το κρατικό κανάλι επειδή εκφράζουν «μη φιλοκυβερνητικές» απόψεις,μέσα από την τεκμηριωμένη κριτική τους, είναι δημοκρατία;
Τα παραδείγματα είναι πάρα, μα πάρα, πολλά και αφορούν μόνο τα τελευταία χρόνια.
Τα χθεσινά γεγονότα στο κανάλι ΣΙΓΜΑ και στον εκδοτικό οίκο Δίας, δεν ήταν τόσο σοκαριστικά, ούτε έκπληξη. Επειδή το έργο το βλέπουμε σε επαναλήψεις εδώ και καιρό, με πάντα το ίδιο θέμα : την δολοφονία ή το πλήγμα της Δημοκρατίας, σε πολλές και διαφορετικές εκφάνσεις.
Η δημοκρατία σε αυτόν τον τόπο πεθαίνει λίγο-λίγο και σταθερά.
Η δημοκρατία θα αναστηθεί όταν μάθουν οι πολιτικοί, τα κόμματα και οι κυβερνώντες, να σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα του κάθε μα κάθε πολίτη, όποια κι αν είναι η κοινωνική του κατάσταση ή η χώρα καταγωγής του.
Όταν θα μάθουν να μην ανέχονται ξιφασκίες ή βέλη κατά της Δημοκρατίας, ούτε για αστείο, ούτε καν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Και για να μην τα ρίχνουμε όλα στους πολιτικούς: Η δημοκρατία θα αναστηθεί όταν οι πολίτες αυτής της χώρας θα υπερασπίζονται τα δικαιώματα των διπλανών τους ακόμη κι αν δεν έχουν κανένα συμφέρον να το κάνουν. Ακόμη κι αν ο διπλανός τους, ο γείτονας τους, κατάγεται από μία ξένη χώρα. Όταν το δημόσιο καλό, θα μας αφορά όλους και όταν το «κρύψε να περάσουμε» διαγραφεί οριστικά από τα λεξιλόγια και τους εγκεφάλους μας.
Μέχρι εκείνη τη μέρα, έχουμε, ακόμη, πολύ δρόμο μπροστά μας.
Αν, όμως, υπάρχει στον ορίζοντα ένα μέλλον καλύτερο, με ανθρώπους πιο φωτεινούς από εμάς, αυτό το μέλλον είναι στα χέρια των σημερινών παιδιών!
(For Gods sake dont fuck this up too!)
Υ.Γ1 Αν υπάρχει κάτι για το οποίο αξίζει να πολεμήσουμε, είναι το να παραδώσουμε στα σημερινά παιδιά κάτι καλύτερο από την σημερινή χαώδη κατάσταση. Κάτι τέτοιο βέβαια ξεκινά με αγώνες ουσιαστικούς, με πράξεις! Και από νομοθεσίες εντός της βουλής κύριοι των κομμάτων κι όχι ανακοινωσούλες! Χορτάσαμε από ανακοινώσεις!
Υ.Γ2 Από το λεξικό: Δημοκρατία η [δimokratía] Ο25 : πολιτικό σύστημα που στηρίζεται στην αρχή της λαϊκής κυριαρχίας και που λειτουργεί με βάση τη βούληση της πλειοψηφίας των πολιτών: Aγωνίζομαι για τη ~. Ενισχύω / καταλύω / αποκαθιστώ / τραυματίζω / υπονομεύω τη ~. Aστική / σοσιαλιστική ~. Άμεση / έμμεση / αντιπροσωπευτική / μεικτή ~. H ~ γεννήθηκε στην Ελλάδα. Λαϊκή* ~.
