Search
Close this search box.

Αν ισχύουν τα όσα λέγονται για τα νοσοκομεία μας τότε μιλάμε για ΈΓΚΛΗΜΑ, οργανωμένο ή μη

SkalaTimes Team

Σαν κοινό μυστικό πλανιόταν στον αέρα εδώ και καιρό πως η κατάσταση στα νοσοκομεία μας ήταν άθλια, όχι λόγω “νοσοκομειακών ελλείψεων” αλλά λόγω έλλειψης ανθρωπιάς.
Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να βγει και να γράψει οτιδήποτε χωρίς τεκμήρια.

Το χθεσινό δημοσίευμα του “Φ” εγείρει ερωτηματικά και προβληματίζει. Αν η κοινωνία μας έχει φτάσει σε αυτό το σημείο, αν αυτοί που πρέπει να προστατεύσουν τον ασθένη τον αφήνουν σε τέτοιο έλεος, τότε μιλάμε για έγκλημα. Οργανωμένο ή μη. Πάντως, ΕΓΚΛΗΜΑ!

Και στο SkalaTimes έχουν φτάσει καταγγελίες από συνδημότες μας για το νοσοκομείο Λάρνακας, συγκεκριμένα για την αντιμετώπίση των ασθενών με COVID 19, τις οποίες το SkalaTimes διερευνά και αφού μιλήσει με το Διευθυντή του Νοσοκομείου, θα ετοιμάσει σχετικό ρεπορτάζ.

Αυτούσιο απόσπασμα από το χθεσινό δημοσίευμα του “Φ” :

«SOS SOS. Βρες τρόπο. Σε παρακαλώ. I want to go home. Θέλω να φάω». Είναι τα τελευταία σοκαριστικά λόγια ενός ασθενή που τα έγραψε σε χαρτί προς την οικογένεια του, πριν πεθάνει σε θάλαμο στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας.

Οι δικοί του με επιστολή – καταπέλτη προς τον υπουργό Υγείας, τον ΟΚΥπΥ, τον διευθυντή του Νοσοκομείου και τη διευθύντρια του Πνευμονολογικού Θαλάμου, ζητούν εξηγήσεις γιατί ο δικός τους άνθρωπος πέθανε σχεδόν αβοήθητος, με μια μάσκα που τον έπνιγε αντί να τον βοηθά, του έκανε πληγές στη μύτη, χωρίς φαγητό, με δεμένα τα χέρια στο κρεβάτι για να μην αφαιρεί τη μάσκα, με μώλωπες στους καρπούς και με ισχυρισμούς ότι δεν έτυχε της δέουσας φροντίδας. Τον θάνατό του τον αποδεχθήκαμε, ανέφερε στον «Φ» η σύζυγός του Ζωή Τσερκέζου, αυτό που δεν μπορούμε να δεχθούμε είναι ότι έφυγε βασανισμένος. Ο Βάσος Τσερκέζος εισήχθη στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας στις 2 Μαΐου και 11 ημέρες αργότερα πέθανε στο κρεβάτι του πόνου. Τόσο η σύζυγός του όσο και η θυγατέρα του Πόλυ που ήρθε από την Ελβετία για να του συμπαρασταθεί, ισχυρίζονται ότι ο θάνατος του 85χρονου συζύγου και πατέρα ήταν αποτέλεσμα αμέλειας.
Η σύζυγός του με επιστολή της ημερομηνίας 15 Μαΐου, παρέθετε μια σειρά από γεγονότα, κατέγραφε τις αγωνιώδεις προσπάθειες των συγγενών ο ασθενής τους να έχει μια καλύτερη φροντίδα, ο οποίος τελικά κατέληξε με δεμένα τα χέρια στο κρεβάτι του και μια μάσκα που τον έπνιγε ασφυκτικά.

Αναφέρεται στην επιστολή της κ. Ζωής Τσερκέζου:

«Ο Όρκος του Ιπποκράτη, που δίνεται από τους ιατρούς, ο οποίος εκφράζει τα τέλεια συναισθήματα της ανθρώπινης ψυχής: συμπόνοια, θυσία και ανιδιοτελή προσφορά προς τον συνάνθρωπο, δυστυχώς την σήμερον ημέρα έχει χάσει την αξία του και πολλοί επαγγελματίες υγείας εξελίχθηκαν σε αδιάφορους. Δεν φαίνεται να ενδιαφέρονται για τους ασθενείς που στηρίζονται από αυτούς. Οι σημαντικές αξίες της ανθρώπινης αξιοπρέπειας που πρέπει να έχουν ιατροί και νοσηλευτές, άρχισαν να φθίνουν και να εξαλείφονται. Ο λόγος της επιστολής δεν είναι εκδικητικός. Εάν όλοι μας σιωπούμε, τότε δεν θα γίνει καλύτερο το σύστημα, αλλά συνεχώς θα χειροτερεύει.
Ο σύζυγός μου, χρειάστηκε να παραμείνει στην Πνευμονολογική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, με λοίμωξη των πνευμόνων (δεν είχε κορωνοϊό). Πρόσφατα διαγνώστηκε με ίνωση των πνευμόνων. Η κατάστασή του ήταν κρίσιμη λόγω της λοίμωξης αλλά μπορούσε να καταπολεμηθεί. Γνωρίζαμε ότι η κατάσταση της υγείας του δεν ήταν καλή, όμως μπορούσε να ζούσε για πολύ ακόμα. Είναι αντιδεοντολογικό και ανήθικο εκ μέρους κάποιων ιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού να μην δίνουν σημασία στον ασθενή και να τον αφήσουν χωρίς φροντίδα. Ήταν 85 χρόνων αλλά σκεφτόταν και ενεργούσε σαν πολύ νεότερος.»
Όπως υποστηρίζεται στην επιστολή, «για 11 ημέρες αυτός ο άνθρωπος δεν είχε αγάπη ή συμπόνια ή συμπαράσταση ή ένα χέρι βοήθειας από αυτούς που έπρεπε να ήταν δίπλα του. Για 11 ημέρες έμεινε χωρίς φαγητό. Μου τηλεφωνούσε και ζητούσε επίμονα να τον φύγω. Το δε αποκορύφωμα ήταν το τελευταίο βράδυ πριν πεθάνει, που μου έδωσε σημείωση που έγραψε ο ίδιος, η οποία έλεγε:
SOS SOS
Βρες τρόπο
Σε παρακαλώ
I want to go home
Θέλω να φάω

«Ξέρετε πώς νιώθουμε εγώ και τα παιδιά μου και τα 6 εγγονάκια μου; Έφυγε απογοητευμένος, πικραμένος και εγκαταλελειμμένος. Και όμως, δυστυχώς είχε πλήρως τις αισθήσεις του και καταλάβαινε τα πάντα μέχρι την τελευταία του πνοή. Έφυγε με θλίψη και χωρίς φροντίδα.
Ο/η γιατρός του, μου υποσχόταν κάθε μέρα ότι θα αλλάξουν τη μάσκα και θα τοποθετούσαν σωλήνα από τη μύτη για να ανακουφιστεί και να μπορέσει να φάει. Εάν γινόταν αυτό, πιστεύω ότι δεν θα πέθαινε ή τουλάχιστον θα έφευγε αβασάνιστος. Είχε για 11 μέρες μία μάσκα ασφυκτικά γύρω από τη μύτη και το στόμα του. Η μύτη ήταν πληγωμένη και ματωμένη από τη μάσκα και χρειάστηκε να ζητήσουμε δύο φορές για να προστατεύσουν την πληγή. Στα ελάχιστα λεπτά που μας επιτράπηκε να είμαστε δίπλα στο σύζυγο μου», όπως υποστηρίζεται στην επιστολή, «είδαμε με απελπισία και απόγνωση εμφανή τα σημάδια του εξευτελισμού και της αδιαφορίας που βίωσε κατά τις 11 εφιαλτικές μέρες που ήταν στο “έλεος” κάποιων γιατρών, προϊσταμένων και νοσηλευτών του Πνευμονολογικού θαλάμου του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας. Και στα δύο του χέρια υπήρχαν εκτενείς μώλωπες από τα δεσμά με τα οποία του έδεναν τα χέρια, προφανώς για να καταστεί πιο συνεργάσιμος και βολικός ασθενής. Η μύτη του είχε πληγές από τη μάσκα οξυγόνου τις οποίες για μέρες κανείς δεν ασχολήθηκε να φροντίσει».
Περαιτέρω στην επιστολή οι συγγενείς αναφέρονται στις επανειλημμένες εκκλήσεις που έκαναν για να χρησιμοποιηθεί πιο κατάλληλη μάσκα οξυγόνου που ίσως να του έδινε τη δυνατότητα να μιλήσει και να επικοινωνήσει καθώς και να φάει λίγο φαγητό, πράγμα που ζητούσε απεγνωσμένα ο ίδιος συνεχώς. «Δυστυχώς παρά τις υποσχέσεις των νοσηλευτών οι εκκλήσεις μας τελικά δεν εισακούστηκαν ή κρίθηκε ότι δεν ήταν “βολικό” να εφαρμοστούν καθώς φαίνεται ότι η απαιτούμενη υπομονή, επιμονή και ανθρωπιά απλά δεν υπήρχαν στον Πνευμονολογικό θάλαμο», υποστηρίζεται.

Το υπουργείο Υγείας απάντησε στην επιστολή της κ. Ζωής Τσερκέζου στις 4 Ιουνίου όπου αφού της εκφράζονται τα συλλυπητήρια του υπουργείου, την πληροφορούν ότι αυτή διαβιβάστηκε στον γενικό διευθυντή του ΟΚΥπΥ για διερεύνηση. Μέχρι σήμερα η οικογένεια δεν έχει λάβει καμιά απάντηση.

Ολόκληρο το ρεπορτάζ του “Φ”: https://www.philenews.com/koinonia/eidiseis/article/1281620?fbclid=IwAR2DTxOxM1pkB3v_f-Xx4mA1WIvZRbuNmn98MXanx7nN_eOOMxAtjBx_AeU#.YTCDPzo9h5s.facebook

Share:

Facebook
Twitter
Pinterest
LinkedIn
On Key

Related Posts

Συνέντευξη Βαλεντίνα Γεωργίου: “Η σχέση σχολείου – γονιών διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην εκπαιδευτική διαδικασία και έρευνες έχουν δείξει ότι η γονεϊκή συμμετοχή συμβάλλει στην σχολική επιτυχία των παιδιών”

Η Διευθύντρια του Νηπιαγωγείου “Παιδόκηπος” στο Κίτι, Βαλεντίνα Γεωργίου, μιλά στο SkalaTimes για το ρόλο της εκπαίδευσης, για το ρόλο που έχουν οι γονείς, αλλά

Ευτυχία: Μία ψυχολόγος δίνει 5 πολύτιμες συμβουλές για να νιώσουμε χαρά όταν όλα γύρω μας είναι ζοφερά

Παρά τους δύσκολους καιρούς, υπάρχει περιθώριο για ευχάριστα συναισθήματα. Μια ειδικός ψυχικής υγείας, δείχνει τον τρόπο να τα καταφέρουμε Δύσκολα θα μπορούσε να μπει θετικό

error: Content is protected !!