Ένα ανόθευτο ασκητή της υποκριτικής, έτσι θα χαρακτήριζα τον Έλληνα ηθοποιό Βασίλη Κούκουρα και όχι μόνο για την «αληθινή» πορεία του στο χώρο της υποκριτικής, ή το ταλέντο του, αλλά γιατί μιλώντας μαζί του καταλαβαίνεις πως έχεις να κάνεις μ’έναν άνθρωπο ειλικρινή,
μετρημένο, σοβαρό που φέρεται με σεβασμό στην τέχνη που υπηρετεί. Με αφορμή την συμμετοχή του στην σειρά του Mega Ελλάδος «Συμπέθεροι από τα Τίρανα» το SkalaTimes κουβεντιάζει μαζί του.
Ανάμεσα σε άλλα μιλήσαμε για την σειρά, την τηλεοπτική συνάντηση του με την Μαρία Λεκάκη μετά από χρόνια, την Επίδαυρο, για όλα όσα θεωρεί ότι πρέπει να κάνει κάθε ηθοποιός και για πολλά άλλα.
Της Στέλλας Παπά
Κύριε Κούκουρα η νέα τηλεοπτική χρονιά σας βρίσκει να πρωταγωνιστείτε στη σειρά του Mega Ελλάδος «συμπέθεροι από τα Τίρανα»….θέλετε να μας πείτε γι’αυτή τη σειρά αλλά και τον ρόλο σας εκεί ;
Πρόκειται για μια θεατρική επιτυχία πέντε χρόνων στην οποία συμμετείχαν εξαιρετικοί συνάδελφοι.
Είναι ένα έργο που από την αρχή το συγγραφικό δίδυμο Ρέππας -Παπαθανασίου το προόριζαν για την τηλεόραση, η αρχική τους σκέψη όμως δεν πραγματοποιήθηκε και έτσι το μετάφεραν στο σανίδι με κάποιες αλλαγές. Τώρα, μετά από πέντε χρόνια το όνειρο τους πραγματοποιήθηκε και έτσι το «Συμπέθεροι από τα Τίρανα» έγινε τηλεοπτική σειρά με τους ρόλους του αρχικού σεναρίου. Στη σειρά, υπάρχει ένα μεγάλο καστ ηθοποιών και εχω την χαρά να ανήκω και εγω σ’αυτό. Προσωπικά είμαι πολύ χαρούμενος πρώτον γιατί συνεργάζομαι με το συγγραφικό δίδυμο και δεύτερον γιατί συνάντησα εξαιρετικά αγαπητά άτομα με τα οποία είχα συνεργαστεί στο παρελθόν. Στα γυρίσματα περνάω πολύ όμορφα γιατί υπάρχει επαγγελματικό και φιλικό περιβάλλον το οποίο είναι πολύ ωφέλιμο για τον ίδιο τον ηθοποιό, μιας και σ’αυτό μπορεί εκφράζεται ελεύθερα, να κάνει ωραίους αυτοσχεδιασμούς και να επικοινωνεί άριστα τόσο με τους συναδέλφους όσο και τον σκηνοθέτη του.Είναι κάτι που θεωρώ πολύ βασικό, ειδικά αυτή την εποχή που είναι όλα απρόσιτα και ξένα. Βέβαια, την καλή σχέση που υπάρχει πίσω από τις κάμερες θα την καταλάβει και ο κόσμος όταν δει το αποτέλεσμα στις οθόνες του.
Πιστεύετε λοιπόν πως η καλή χημεία πίσω από τις κάμερες και στα παρασκήνια καθορίζει αυτό που βλέπουμε στις οθόνες μάς ή στη σκηνή;
Δεν είναι μόνο αυτό, αλλά ναι, παίζει βασικό και καθοριστικό ρόλο το κλίμα στα παρασκήνια μεταξύ των ηθοποιών γιατί είναι ένας «χώρος» στον οποίο ο ηθοποιός πρέπει να νιώθει άνετα για να μπορεί να λειτουργήσει. Παρόλα αυτά όμως, το τι γίνεται πίσω από της κάμερες δεν πρέπει να επηρεάζει την απόδοση των ηθοποιών στη σκηνή, γιατί ο θεατής δεν οφείλει και δεν χρωστάει σε τίποτα να καταλάβει τι συμβαίνει πίσω από τα φώτα (είτε της τηλεόρασης, είτε του θεάτρου). Έτσι και αλλιώς είναι η δουλεία του ηθοποιού, να ξεπερνάει κάθε εμπόδιο και να είναι σωστός στη σκηνή, είναι ένα από τα στάδια για τα οποία έχει εκπαιδευτεί.
Οι σειρά θα έχει εκπλήξεις; Να περιμένουμε αλλαγές στο σενάριο;
Όπως είπα και πριν είναι μια παράσταση που έχει παιχτεί πολλές φορές και στην οποία συμμετείχαν πολλοί συνάδελφοι κατά καιρούς. Οι εκπλήξεις ανάγονται μόνο στο γεγονός ότι θα υπάρχουν και άλλοι ρόλοι οι οποίοι δεν υπήρχαν στο θεατρικό. Είναι μια όμορφη ιστορία ενός όμορφου , νεαρού ζευγαριού, μια Ελληνίδα που θέλει να παντρευτεί Αλβανό. Είναι μια ιστορία αγάπης μέσα από την οποία όμως, βλέπουμε την σύγκρουση λαών, θεσμών και συμφερόντων. Γενικά, οι σχέσεις μεταξύ των ηρώων της τηλεοπτικής έκδοσης του έργου, θίγουν θέματα σχέσεων και περνούν στο κοινό πολλά μηνύματα.
Σ’αυτή τη σειρά σας βλέπουμε να συναντιέστε ξανά με Μαρία Λεκάκη. Ποια όμως σχέση θα έχετε εσείς οι δύο αυτή τη φορά;
Αυτή τη φορά η Μαρία θα είναι η κοπέλα με την οποία θα απατάω τη γυναίκα μου.
Στη σειρά ποιο ρόλο θα έχετε εσείς;
Υποδύομαι έναν αντιδήμαρχο που προσπαθεί να πάρει με δόλιους τρόπους τα δημόσια έργα του χωριού και έρχεται σε σύγκρουση με τον Λυκούργο που υποδύεται ο Χατζηπαναγιώτης. Μέσα από τις συγκρούσεις αυτών των δύο θίγεται η κατάσταση στα δημοσία έργα, οι δολοπλοκίες και μηχανογραφήσεις εις βάρος του λαού.
Αλήθειά σκεφτήκατε τον εαυτό σας δήμαρχο;
Είχα μια κρούση στις εκλογές στο δήμο Αθηναίων να ασχοληθώ με τα κοινά αλλά απ’οτι φαίνεται δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία και την προσωπικότητα μου. Βέβαια, αυτό είναι δικό μου θέμα ίσως δεν μου ταιριάζουν τα γρανάζια της γραφειοκρατίας και της λειτουργίας της πολιτικής, αν και γενικά είμαι υπερ τού κοινού καλού, των κοινών συμφερόντων και των κοινών αγώνων.
Ποια ήταν η πιο χαρούμενη σας στιγμή θεατρικά ; Ποια η στιγμή που νιώσατε πιο περήφανος από ποτέ;
Περήφανος ένιωσα για την συμμετοχή μου στην σειρά «παράλληλοι δρόμοι», ήταν ένα από τα σίριαλ από τα οποία άρχισα την τηλεοπτική μου καριέρα. Εκεί υποδυόμουν ένα ψυχίατρο. Ήταν ένας ρόλος για τον οποίον μελέτησα πολύ, μέχρι και σε νοσοκομείο πήγα για να δω πως εξετάζουνε. Ήταν ένας ρόλος στον οποίον είχα δοθεί και ένιωθα ότι με είχε εξελίξει σαν ηθοποιό.
Επίσης ένας άλλος ρόλος για τον οποίο νιώθω περήφανος είναι ο ήρωας που υποδυόμουν στο καλημέρα ζωή.
Βέβαια υπάρχουν και κωμικοί ρόλοι στους οποίους χρωστάω πολλά, κυρίως σ΄έναν συγκεκριμένο ο οποίος με έκανε ευρέως γνωστό.
Θεατρικά ετοιμάζεται κάτι;
Ναι για ένα θεατρικό του Οσκαρ Ουαιλντ , το «Mια γυναίκα χωρίς σημασία». Πρόκειται για μια παράσταση για την οποία είχαμε αρχίσει πρόβες από πέρσι αλλά λόγω πανδημίας δεν την ανεβάσαμε και έτσι αν όλα παν καλά θα το ανεβάσουμε φέτος.
Έχετε παίξει και στην Επίδαυρο; Είναι αλήθεια τόσο έντονο το συναίσθημα να παίζεις σε αυτό το αμφιθέατρο;
Έχω παίξει στην Επίδαυρο , με την παράσταση ”Οιδίπους τύραννος” με σκηνοθέτη τον Γεωργιανό Ρόμπερτ Στουρουα και ”Ειρήνη” του Σπύρου Ευαγγελάτου…
Και ναι προσωπικά πιστεύω πως είναι μια μεγάλη εμπειρία και προσωπική καταξίωση το να παίξεις στην Επίδαυρο. Εγώ και τις δυο φορές ένιωθα εξτασιασμένος, μαγεμένος και ελπίζω να ξαναπάω κάποια στιγμή. Αυτά τα χώματα, η ατμόσφαιρα εκεί σου δίνουν μια ενέργεια που προέρχεται από παλιά. Εγώ είχα την τιμή να πατήσω σ’αυτά τα χώματα. Και ειλικρινά είναι κάτι ασύλληπτο. Είναι μεγάλή κατάκτηση για κάποιον ηθοποιό να πάει να παίξει εκεί που έπαιξαν πριν χιλιάδες χρόνια οι πρόγονοι του είτε σε πρωταγωνιστικό, είτε σε δεύτερο ρόλο. Είναι εξαιρετική η ενέργεια που εισπράττεις , είναι μια μορφή εκπαίδευσης ,γιατί ας μην ξεχνάμε πως ένας ηθοποιός πρέπει συνέχεια μαθαίνει και να εξελίσσεται.
Πιστεύετε ότι όλο αυτό που έγινε με την πανδημία σας άλλαξε τόσο εσάς όσο και τον υπόλοιπο κόσμο;
Η πανδημία έχει βγάλει κάποια ένστικτα ανθρώπων που ειλικρινά τα οποία με δυσαρέστησαν, γιατί κατάλαβα αυτό που λένε «δεν είναι ότι φαίνεται» . Η πανδημία έχει βγάλει προσωπικότητες, ένστικτα, τρόπους σκέψεις που ειλικρινά με εντυπωσίασαν κάτι που θεωρώ άδικο και μη πολιτισμένο. Θεωρώ ότι εν έτη 2021 δεν μπορούμε να αγώμαστε και να φερόμαστε έτσι από ανθρώπους. Φτάσαμε σημείο να βλέπουμε ανθρώπους να προσπαθούν να επιβάλλονται σε συνανθρώπους τους και να προσπαθούν να τους περάσουν με δόλιο τρόπο αυτό που θέλουν και να ασκούν ένα είδος εξουσίας πάνω τους. Βλέπουμε καταστάσεις που κάνουν κακό στον πολιτισμό και δυστυχώς είναι όλα σε μια φθίνουσα πορεία. Έχουν αλλάξει όλα, όχι μόνο ο τρόπος ζωής μας και δυστυχώς δεν ξέρω αν αυτό είναι καλύτερο ή χειρότερο.
Αν σας πρότειναν να κάνουν τη ζωή σας ταινία θα δεχόσασταν ή είστε ενάντια σ’αυτό;
Για να γίνει η ζωή κάποιου ταινία πρέπει αυτός να έχει προσφέρει να έχει ευεργετήσει και να έχει αφήσει κληρονομιά. Ταινίες πρέπει να γίνονται οι ζωές ανθρώπων που περνάνε μηνύματα ζωής και με τους οποίους ο άνθρωπος μπορεί να ταυτιστεί. Εγώ δεν θεωρώ ότι είμαι ένας από αυτούς, τουλάχιστον μέχρι τώρα που μιλάμε, για να γίνει ταινία η ζωή μου.
Θέλετε να κλείσουμε με μια αγαπημένη σας ατάκα από κάποιο ρόλο σας;
“Η ταπεινότητα είναι ίδιον των υποκριτών και η σεμνότητα αρετή των ανίκανων” αυτή είναι η
αγαπημένη μου φράση από το θεατρικό που ετοιμάζω για τον χειμώνα….. Του Όσκαρ
Ουάιλντ.
