Ένας παρουσιαστής που νιώθει ότι πρέπει να βρίσκεται γύρω από ψυχαγωγικά προγράμματα, που αγαπά την επικοινωνία με τον κόσμο και προσπαθεί να μεταδίδει την αισιοδοξία του.
Ένας άνθρωπος που εδώ και οκτώ χρόνια γυρίζει τον «τροχό της τύχης» στην Ελληνική TV και αλλάζει τη ζωή πολλών ανθρώπων.
O Πέτρος Πολυχρονίδης μιλά στο SkalaTimes για την δική του τύχη, την σχέση του με τον παρουσιαστή του αυθεντικού Αμερικανικού «Τροχού της τύχης», Pad Sajak του CBS, την πανδημία και τις αλλαγές που έφερε στη ζωή του.
Πιο κάτω μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα που είχαμε με τον άνθρωπο που “εισβάλλει” στον σπίτι μας και μας διασκεδάζει με τον «Τροχό της τύχης».
Της Στέλλας Παπά
Κύριε Πολυχρονίδη και φέτος η τηλεοπτική σεζόν σας βρήκε να παρουσιάζετε τον «Τροχό της τύχης». Ήταν εύκολη η απόφαση να συνεχίσετε και φέτος την ίδια εκπομπή;
Δεν χρειάστηκε να πάρουμε κάποια απόφαση ούτε εγώ, ούτε το κανάλι. Δεν ήταν κάποιο ερώτημα που μας είχε τεθεί, γιατί αυτός που κατ’ εξοχήν αποφασίζει είναι το κοινό, το οποίο εδώ και χρόνια παρακολουθεί την εκπομπή και μας δείχνει ότι τ’αρέσει.
Φέτος, βελτιώσαμε λίγο το «κατάστημα» και το προσαρμόσαμε στα δεδομένα της εποχής του κορονοιού. Δεν έχουμε πλέον κοινό και το στούντιο διαμορφώθηκε με τρόπο που να μην παραβιάζονται τα υγειονομικά πρωτόκολλα του υπουργείου υγείας για την πανδημία.
Προσωπικά, πιστεύω ότι το κατά πόσο θα συνέχιζε και φέτος η εκπομπή δεν ήταν θέμα απόφασης, ήταν θέμα ετοιμότητας, του να μπορέσουμε δηλαδή να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα που απαιτεί η εποχή, μετά την πανδημία. Βάση τα δεδομένα λοιπόν που έχουμε τώρα, είναι όλα καλά, έτσι Ο «τροχός της τύχης» συνεχίζει.
Τα πρώτα τριάντα χρόνια είναι δύσκολα μετά θα το συνηθίσουμε. …χαχα.
Μετά από τόσα χρόνια, νιώσατε ποτέ να βαριέστε και αν ναι το εκφράσατε;
Ποτέ. M’αρέσει που στον «Τροχό» συναντώ διαφορετικούς ανθρώπους γιατί είμαι ένας άνθρωπος που τ’αρέσει η επικοινωνία. Δεν μπορώ να βαρεθώ, κάθε επεισόδιο είναι διαφορετικό και καινούργιο. Θα βαριόμουνα μόνο αν έκανα κάτι στο οποίο θα έπρεπε να συναναστρεφόμουν με τους ίδιους ανθρώπους κάθε μέρα για να κάνουμε τα ίδια πράγματα.
Το παιχνίδι από τη φύση του έχει πολλές ανατροπές και εκπλήξεις, οπότε,σε κρατάει πάντα σ’εγρήγορση. Μετά από 8 σεζόν, εγώ και οι συνεργάτες μου έχουμε πάψει να το βλέπουμε ως δουλειά, μας έγινε συνήθεια. Μας συνεπαίρνει το παιχνίδι. Δεν προσποιούμαστε, αγωνιούμε για τους παίκτες, το ζούμε πραγματικά και αυτό μας κρατάει σε εγρήγορση μας κάνει να κρατάμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας τις διαδικασίες της τηλεόρασης. Μετά από τόσες σεζόν, δουλεύουμε τελείως αυτόματα, δηλαδή, δεν μας απασχολεί το κομμάτι της δουλειάς και καμιά φορά ξεχνιόμαστε, επειδή νιώθουμε ότι κάνουμε κάτι εκτός τηλεόρασης, ότι απλά παίζουμε με τρεις τύπους που ήρθαν απόψε στην παρέα. Δεν υπάρχει περίπτωση λοιπόν να βαρεθώ, ούτε και στο μέλλον πιστεύω πως θα γίνει αυτό. Το παιχνίδι με ευχαριστεί και με διασκεδάζει όσο διασκεδάζει και τον κόσμο που το βλέπει στο σπίτι.
Εσείς θα πηγαίνατε ως παίκτης στο τηλεπαιχνίδι;
Σαν τρελός, θα δήλωνα συμμετοχή από τους πρώτους. Το φορμάτ του παιχνιδιού από μόνο του είναι πολύ ωραίο. Κάθε φορά για να διεκπεραιώσουμε την εργασία μας παίζουμε και εμείς μαζί με τους παίκτες, όπως παίζετε και εσείς από το σπίτι βλέποντας τον «Τροχό της Τύχης». Πολλές φορές,τσαντίζομαι κιόλας, γιατί τα βρίσκω. Πολλές φορές βάζω τον εαυτό μου στη θέση των παικτών.
Όμως, από την πείρα μου στο παιχνίδι, αυτό που έμαθα είναι ότι σημασία εχει να είσαι ψύχραιμος και πάνω από όλα τυχερός. Το τι ξέρεις και το τι βλέπεις έχει πολύ μικρή σημασία. Γενικά πρέπει να συνδυαστούν πολλοί παράγοντες για να κερδίσεις ένα παιχνίδι.
Πιστεύετε δηλαδή στον παράγοντα τύχη;
Βέβαια 100%. Η τύχη αφορά όλους τους ανθρώπους. Κάποιοι άνθρωποι κυνηγούν την τύχη τους και αυτή τους έρχεται, κάποιοι μεμψιμοιρούν και γενικώς δεν πιστεύουν στην τύχη και γι’ αυτό δεν τους έρχονται και ποτέ πράγματα. Συνήθως η τύχη ακολουθεί αυτούς που την ψάχνουν κι αυτό είναι κάτι που ισχύει παντού,όχι μόνο στους παίκτες του παιχνιδιού, αλλά και στη ζωή.
Νιώσατε ποτέ την τύχη να σας προδίδει;
Όχι, μπορώ να πω ότι πολλά πράγματα τα οποία έχω ονειρευτεί σιγά, σιγά ο καιρός και η τύχη μου τα έφεραν. Ακόμα και τον ίδιο τον «Τροχό της Τύχης» η τύχη μου τον έφερε. Κατά την γνώμη μου, η τύχη παρουσιάζεται σε όλους, απλά πρέπει να είσαι έτοιμος να την «αρπάξεις» την ώρα που σου παρουσιάζεται. Στην ζωή μου ίσως να μου παρουσιάστηκαν κι άλλες ευκαιρίες, τις οποίες δεν μπόρεσα να τις διακρίνω ή να τις δω για τις ν’ αρπάξω. Όμως την συγκεκριμένη ευκαιρία για το παιχνίδι, πριν από οκτώ χρόνια, την ένιωσα, αποφάσισα να την αρπάξω και τελικά πήγε καλά.
Πως νιώθετε όταν χάνουν ή όταν κερδίζουν οι παίκτες;
Κοίταξε, μέσα σε μια ώρα που γνωρίζω τους παίκτες, μ’ένα,-δυο κουβέντες που ανταλλάζουμε στον αέρα αλλά και εκτός αέρα δένομαι μαζί τους. Νιώθω την χαρά τους απ’την προσδοκία, αλλά και την στεναχώρια τους όταν δεν μπορούν να πάρουν αυτά τα λεφτά, γιατί μιλώντας μαζί τους, βλέπεις ότι o καθένας έχει πάρα πολλές και διαφορετικές ιστορίες και ανάγκες.
Ειλικρινά, πολλές φορές ξέροντας ότι υπάρχουν άνθρωποι που κουβαλούν ένα βαρύ φορτίο πίσω τους και βλέπεις ότι σ’αυτό το σημείο της ζωής τους με λίγα χιλιάρικα που ίσως πάρουν από το παιχνίδι μπορεί να αλλάξει η ζωή τους, χαίρομαι διπλά και τριπλά όταν φτάνουν τα χρήματα στα χέρια τους, ή στεναχωριέμαι όταν δεν μπορούν να εισπράξουν αυτά τα χρήματα.
Δεν λέτε να χάσουν τα λεφτά, λέτε απλά να μην τα πάρουν ή να μην φτάσουν στα χέρια τους…
Δεν την χρησιμοποιώ ποτέ τη λέξη “να τα χάσουν”, γιατί κανείς δεν χάνει λεφτά στον Τροχό της Τύχης. Λεφτά χάνεις όταν τα βάζεις παρακαταθήκη.
Στην εκπομπή έχετε και μια γατούλα λούτρινη που τους δίνετε για τύχη. Εσείς έχετε κάποιο αντικείμενο που να το θεωρείτε γούρι σας;
Όχι, εμένα γούρι, μου φέρνουν οι άνθρωποι μου. Έχω τους ανθρώπους μου για γούρι, δεν έχω αντικείμενα.
Πάντως, αυτή η γάτα έχει φοβερή ιστορία γιατί όταν ξεκίνησε το παιχνίδι πριν από οκτώ σεζόν σκέφτηκα ότι σ’ένα κομμάτι της τύχης της Ελλάδος, σ’όλες αυτές οι δοξασίες και όλα τα περίεργα ήθη που υπάρχουν, είναι και οι μαύρες γάτες, τις οποίες τις φοβόμαστε για κακοτυχία, οπότε, ως αστείο χρησιμοποίησα μια τέτοια λούτρινη μαύρη γάτα, η οποία τελικά αγαπήθηκε πολύ απ’τον κόσμο και απ’τους παίκτες, με αποτέλεσμα να την σχολιάσουν μέχρι και στον Αμερικάνικο Τροχό της Τύχης (τον γνήσιο που παίζεται εδώ και σαράντα χρόνια).Συγκεκριμένα ο παρουσιαστής έκανε μια ιδιαίτερη αναφορά στον δικό μας «Τροχό της τύχης», έδειξε κάποια πλάνα απ’ την εκπομπή σχολιάζοντας : «αυτό που μου κάνει φοβερή εντύπωση είναι ότι στην Ελλάδα ο παρουσιαστής έχει μια μαύρη γάτα και την δίνει σε όσους είναι κακότυχοι. Είναι πολύ καλή ιδέα αυτή, σκέφτομαι να φέρω μια αληθινή μαύρη γάτα εδώ στα αμερικάνικα πλατό». Μου έκανε εντύπωση το ότι τους φάνηκε περίεργο το γεγονός ότι χρησιμοποιούσα μια μαύρη γάτα για να δίνω στους παίκτες που έχαναν.
Νιώθετε ότι η πανδημία σας έχει στερήσει αρκετά πράγματα, τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο;
Προφανώς έχει στερήσει πάρα πολλά πράγματα σε όλους. Το ζητούμενο όμως στην περίπτωση της πανδημίας ήταν να βρεθούμε όλοι έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε πράγματα πρωτάκουστα και πράγματα που δεν είχαμε φανταστεί ποτέ ότι θα μας συμβούν.
Αυτό που έτυχε, ίσως ήταν θέμα προνοητικότητας ή θέμα τύχης.
Σε επαγγελματικό επίπεδο τόσο οι συνεργάτες μου όσο και η παραγωγή ήταν απολύτως έτοιμοι να αντιμετωπίσουν αυτή την κατάσταση, έτσι ο “Τροχός της Τύχης” δεν έλειψε από τις οθόνες των τηλεθεατών. Δυσκολευτήκαμε λίγο, αλλά το ξεπεράσαμε, τα καταφέραμε και δείξαμε ότι μπορούμε να βγούμε πιο δυνατοί από αυτό.
Όμως και σε προσωπικό επίπεδο δεν μπορώ να πω ότι είχα αφήσει πάρα πολλές εκκρεμότητες, δυσκολεύτηκα βέβαια, γιατί αρκετά πράγματα πήγανε λίγο πίσω, αλλά πάντα ήμασταν σε μια ετοιμότητα και σ’εγρήγορση.
Όλο αυτό που συνέβη, μας είχε δυσκολέψει όλους και πρακτικά και ψυχολογικά.
Μακάρι να τελειώσει όλο αυτό και να μην εμφανιστεί ποτέ ξανά σε τέτοιο βαθμό, για να μην μας ενοχλεί.
Από την μια είναι το πρακτικό κομμάτι, από την άλλη είναι το ψυχολογικό το οποίο κόστισε σε πάρα πολλούς στην Ελλάδα, την Κύπρο, σε όλο τον πλανήτη. Είναι πολύ μεγάλο θέμα η διαχείριση του ψυχολογίας μετά από κάτι τέτοιο. Εγώ από την φύση μου είμαι ένας άνθρωπος αισιόδοξος, οπότε προσπάθησα ό,τι αρνητικό υπήρχε μέσα στην κρίση να το μετατρέψω σε θετικό, να δω την οποιαδήποτε θετική πλευρά μπορεί να έχει και να την εκμεταλλευτώ για να μην χάσουμε το χαμόγελο μας. Τι άλλο μας έχει μείνει δωρεάν; Μόνο αυτό. Αυτό, προσπαθώ να το μεταδίδω όσο μπορώ και στην οικογένεια μου.
Αν σας προσκαλούσε ο Αμερικανός παρουσιαστής του τροχού της τύχης, να πάτε εκεί θα πηγαίνετε για να του πάρετε τη γάτα να την δει;
Ξέρεις κάτι που δεν ξέρω; Αύριο κιόλας φεύγω άμα μ’ έχει καλέσει. Βασικά είναι όνειρο μου να μπορέσω να βρεθώ στα studios του CBS στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου γυρίζεται ο Αμερικανικός «Τροχός της Τύχης». Μόνο που αυτό θα ήθελα να το κάνω σύντομα, μιας και ο Pad Sajak και η Vana White που παρουσιάζουν το παιχνίδι από το 1981, είναι σε πολύ μεγάλη ηλικία και ίσως συνταξιοδοτηθούν. Θα ήθελα να δω και να γνωρίσω από κοντά τον Pad Sajak γιατί αποτελεί έναν θρύλο της παγκόσμιας τηλεόρασης, αφού παρουσιάζει το ίδιο πρόγραμμα σαράντα συνεχόμενα χρόνια. Θα ήθελα να βιώσω έναν” Τροχό της Τύχης” ως θεατής και δεν μ’ ενοχλεί καθόλου να παίξω εκεί ως ο παρουσιαστής του αντίστοιχου Ελληνικού προϊόντος, επειδή απλά νιώθω δέος για μια τέτοια παραγωγή που κρατάει τόσα χρόνια. Ήδη νιώθουμε δέος απέναντι στο δικό μας τροχό, που παίζει οχτώ συνεχόμενα χρόνια, φαντάσου στον Αμερικάνικο που παίζει για σαράντα.
Φαντάζεστε τον εαυτό σας να παρουσιάζει άλλου είδους εκπομπή; Κι αν ναι ποιου είδους;
Εντάξει, προφανώς φαντάζομαι τον εαυτό μου να κάνει διάφορα πράγματα. Όμως οτιδήποτε επαγγελματικό προκύψει στην πορεία θα ήθελα να έχει την ίδια φιλοσοφία που έχει και ο «Τροχός της Τύχης». Θα ήθελα να είναι ένα προϊόν που ν’απευθύνεται στους τηλεθεατές, θα τους ψυχαγωγεί, θα τους κάνει να ξεχνάνε τα προβλήματα και τις σκοτούρες και θα τους κάνει ευτυχισμένους μέσω των δώρων που θα τους δίνει ή μέσω της συμμετοχής τους στην εκπομπή.
Δεν νομίζω πως θα μπορούσα να παρουσιάσω κάτι άλλο, δεν έχω την ικανότητα να κάνω μια εκπομπή κοινωνικού χαρακτήρα, δεν είναι το στυλ μου αυτό. Για παράδειγμα, δεν θα μπορούσα να παρουσιάσω κάποιο πρωινό. Νομίζω, πως κανένας άνθρωπος δεν ταιριάζει μ’όλα τα προγράμματα. Κάποιοι, μπορούν να εξυπηρετήσουνε πολύ καλά τις κοινωνικές εκπομπές, άλλοι είναι γεννημένοι για να παρουσιάζουν τις πρωινές εκπομπές κλπ.
Προσωπικά νιώθω ότι είμαι ένας άνθρωπος που πρέπει να βρίσκεται γύρω από ψυχαγωγικά προγράμματα, προγράμματα χαλαρά, ευδιάθετα που θα εμπλουτίζουν την γνώση του κοινού και θ’αλλάζουν τη διάθεση του κόσμου.
Βέβαια, δεν έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου, αλλά ξέρω τα προγράμματα τα οποία θα συμμετέχω. Θα μπορούσα παράλληλα με τον «Τροχό της Τύχης», να κάνω και άλλα πράγματα που θα γεννούν ευχάριστα συναισθήματα στον τηλεθεατή και δεν θα τον προβληματίζουν ή θα τον βασανίζουν. Θέλω να το βλέπει ο κόσμος και να χαίρεται.
Ένα μήνυμα στους αναγνώστες μας;
Αυτό που θα πω στον κόσμο είναι αυτό που λέω ουσιαστικά και στα παιδιά μου. Θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να μας ενδιαφέρει να γίνουμε εμείς καλοί άνθρωποι και χρήσιμοι προς στο σύνολο και μετά να ασχολούμαστε με το πως είναι οι άλλοι άνθρωποι προς εμάς. Αν ο καθένας μας κοιτάξει λίγο τον εαυτό του, τη δική του οικογένεια θα μπορέσουμε να καλυτερέψουμε αυτή την κοινωνία.
Η κοινωνία, έχει πάει λίγο πίσω, μόνο και μόνο επειδή πάντα απαιτούμε από τους άλλους πράγματα να κάνουν για εμάς και δεν σκεφτόμαστε τι μπορούμε να κάνουμε εμείς για τους άλλους.
- Στην Κύπρο «Ο Τροχός Της Τύχης» προβάλεται από το omega.
